Paroles et traduction PIH - Zwykły Człowiek

Zwykły Człowiek

Proza życia. Mówią oddychaj pełną piersią, żyj długo...
Ale wiesz jak jest... Proza życia... Nie mam racji? Wiem, że mam...

Portfela nigdy nie miałem i już go nie kupię
Kocham życie, nieraz biorę je łapczywie hurtem
Manna z nieba? Raczej zęby na półkę
Powiedz gdzie byłeś, kiedy żarłem suchą bułkę
Z sercem na dłoni, dla wielu zły z natury
Nauczono mnie, jak palić mosty, wznosić mury
Oglądam się za siebie czasem, bo różnie bywa
Prawda -- raczej jej szukam, a nie ukrywam
Jak ty mam swoje plany, swoje sekrety
Nigdy nie pragnąłem ziomka kobiety
Nieraz jest cisza, innym razem słowa
Których od razu zaczynam żałować
Po miłość zawsze stałem na tyłach, w cieniu
Aż zobaczyłem te iskierki w jej spojrzeniu
Tak, wiem porywa mnie czułości fala
Żona -- do snu lektura jej ciała

Ref.
Wokół życia brud, życia kurz
Niejeden anioł stróż zamyka oczy zmęczone
Tu gdzie często wiele chcesz, a mało możesz
Z krwi i kości, zwykły człowiek

Czasem, jak one nie chce żyć dłużej, ale bez patosu
Znajduję garść muszek w pierdolonym kloszu
Znów pod dobrą datą, ktoś sypie od serca
Zapadam się w sobie, prosto do wnętrza
Powiększyć rodzinę, już nie wiem sam
Dać życie, kiedy rujnuję te które mam
Trzecia nad ranem, wtedy ważą się losy
Stoję i patrzę w czarne wody nocy
Z ryby ości, cień, z całości reszta
Gdzie ten kontenans, wypluty jak pestka
Dopada mnie niemoc i nie mam szansy
Bogini Księżyca pod nokturn tańczy
(Luna) I nagle jest już siódma rano
Gwizd, gołębie spiralą się podrywają
Tak jakby ktoś odjął to ręką
Tą całą mizerię przekuwam w zwycięstwo

Ref.
Wokół życia brud, życia kurz
Niejeden anioł stróż zamyka oczy zmęczone
Tu gdzie często wiele chcesz, a mało możesz
Z krwi i kości, zwykły człowiek

Czasem idę w ciemno, nie boję się ciosów
Innym razem dla otuchy pogwizduję w mroku
Te całe nerwy, pamiętaj, stres nie strach
Przybywa siwych włosów, lecz nie zamków w drzwiach
Życia masz w sobie dzieciak tyle co głaz
Pytasz się czy uratuję twój mały świat?
Wiem, że potrzebują mnie i liczą na mnie ludzie
I tą zależność od zawsze szanuję
Skazany na sukces?
Nikt nie jest ze stali, czasem płyną łzy po wódce
I czuję zrezygnowanie
Recepta na życie, jak przepis na zakalec
Grunt to wyjść potem na prostą
Nieważne, że jutro jest tylko przyszłą przeszłością
Jak tonę, pamiętaj, nie wołam na ratunek
Salami z piklami, to dzieciak lubię

Ref.
Wokół życia brud, życia kurz
Niejeden anioł stróż zamyka oczy zmęczone
Tu gdzie często wiele chcesz, a mało możesz
Z krwi i kości, zwykły człowiek

Обычный человек

Проза жизни. Говорят, дыши полной грудью, живи долго...
Но ты же знаешь, как бывает... Проза жизни... Не прав? Знаю, что прав...

Полного кошелька никогда не имел и уже не куплю,
Люблю жизнь, порой хватаю ее жадно, оптом.
Манны небесной? Скорее зубы на полку.
Скажи, где ты была, когда я грыз сухарь?
С открытым сердцем, для многих злой по натуре,
Меня научили, как сжигать мосты, возводить стены.
Оглядываюсь назад иногда, ведь всякое бывает.
Правда -- скорее ищу ее, а не скрываю.
Как и у тебя, у меня свои планы, свои секреты.
Никогда не желал подруги друга.
Иногда тишина, в другой раз слова,
О которых сразу начинаю жалеть.
В любви всегда стоял позади, в тени,
Пока не увидел эти искорки в твоем взгляде.
Да, знаю, меня уносит волна нежности,
Жена -- перед сном чтение линий ее тела.

Припев:
Вокруг жизни грязь, жизненная пыль,
Не один ангел-хранитель закрывает уставшие глаза.
Там, где часто многого хочешь, а мало можешь,
Из крови и костей, обычный человек.

Порой, как будто не хочется жить дольше, но без пафоса,
Нахожу горстку мошек в чертовом плафоне.
Снова под хорошей датой кто-то сыплет от души,
Проваливаюсь в себя, прямо внутрь.
Расширить семью, уже сам не знаю,
Дать жизнь, когда разрушаю ту, что имею.
Три часа ночи, тогда решается судьба,
Стою и смотрю в черные воды ночи.
Из рыбы кости, тень, из целого остаток,
Где это самообладание, выплюнутое как косточка.
Нападает бессилие, и нет шансов,
Богиня Луны танцует под ноктюрн.
(Луна) И вдруг уже семь утра,
Свист, голуби взмывают спиралью,
Как будто кто-то снял это рукой,
Всю эту нищету перековываю в победу.

Припев:
Вокруг жизни грязь, жизненная пыль,
Не один ангел-хранитель закрывает уставшие глаза.
Там, где часто многого хочешь, а мало можешь,
Из крови и костей, обычный человек.

Иногда иду в темноту, не боюсь ударов,
В другой раз для успокоения насвистываю в темноте.
Все эти нервы, помни, стресс — не страх,
Прибавляется седых волос, но не замков в дверях.
Жизни в тебе, малыш, столько же, сколько в камне,
Спрашиваешь, спасу ли я твой маленький мир?
Знаю, что я нужен людям, они рассчитывают на меня,
И эту зависимость всегда уважаю.
Обречен на успех?
Никто не сделан из стали, иногда текут слезы после водки,
И чувствую отчаяние.
Рецепт жизни, как рецепт неудавшегося пирога,
Главное — потом выйти на прямую.
Неважно, что завтра — это всего лишь будущее прошлое,
Когда тону, помни, не зову на помощь.
Колбасу с солеными огурцами, вот что я люблю, детка.

Припев:
Вокруг жизни грязь, жизненная пыль,
Не один ангел-хранитель закрывает уставшие глаза.
Там, где часто многого хочешь, а мало можешь,
Из крови и костей, обычный человек.