Łzy - PIH traduction en allemand

Łzy

Dokładnie tak
To jest świat mężczyzn
Ale głowa do góry kobietko nie poddawaj się lękom
Jestem z tobą
Aha!

Życia nie widzisz w kolorach tęczy
Na twoich policzkach tylko jego szorstki język
Polegałaś na czyimś słodkim sercu
I zjadłaś całą paczkę tych pieprzonych cukierków
Kolejna kropla wędruje w dół twarzy
Opuszcza oka bezpieczny azyl
Na zawołanie budzi je strach
Stoją w twoich oczach jak nieproszony gość w drzwiach
Dziś z całej siły pompuje je serce
Szczęśliwa zapomniałaś jak smakuje nieszczęście
Nigdy ich mało są gdy nic już nie zostało
Ty martwa w środku one stygną jak ciało
Kiedy cię widzę twarz twoją zmęczoną
Są dla mnie czytelne jak wysłana wiadomość
Tą cenę słoną czujesz ustami
Kładąc się do snu z poduszką między udami

Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech
Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech

Morze gorzkich łez cierpkich łez
Znów przypadkowy z nieznajomym byle jaki seks
Płaczesz przez kogoś ktoś płaczę przez ciebie
Krzyk niepotrzebne słowa po co to nie wiesz
Zimne jak lód gdy serca chłód
Zwiastunem burzy deszcz twojej duszy
I czujesz znów, że nadchodzi wielka fala
Nie tego chciałaś ale to dostałaś
W oku topnieje kra tną jak biały szkwał
Później też są gdy opada mgła
Gdy przypominasz na sobie jego dłonie
Nie zatamujesz ich prędzej w piekle zgaśnie ogień
I płyną kiedy dzwonisz chociaż nie warto
Żeby zamienić słowo z nagraną sekretarką
Nie wahasz się brniesz dalej
Perwersyjnie eksponując je jak ranę

Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech
Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech

I znów pod klubem rozmazany tusz łzy
Ból zabijasz bólem masz to we krwi
Przynoszą ulgę czasem są jak opium
Kiedy wypłukują na chwilę żal z oczu
Nie masz pytań kiedy w lustrze je spotykasz
Mimo, że próbujesz mocno oczy tracą ostrość
Zanim do końca się nie rozsypiesz
Uciekasz wzrokiem zawijasz się w liście
I ciągle myślisz kocha nie kocha
Upychając towar po zatokach
Czujesz te świeże na sercu blizny
Tym razem nie ten zły typ mężczyzny
Został diamentowy kolczyk na szkłach para
Spacer alejami cierni w ciemnych okularach (okularach)
Ona wie ja to wiem ty to wiesz
Życia strumień deltą rzeki morze łez

Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech
Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech

Tränen

Genau so
Das ist die Welt der Männer
Aber Kopf hoch, mein Schatz, gib den Ängsten nicht nach
Ich bin bei dir
Aha!

Du siehst das Leben nicht in Regenbogenfarben
Auf deinen Wangen nur seine raue Zunge
Du hast dich auf ein süßes Herz verlassen
Und eine ganze Packung verdammter Bonbons gegessen
Ein weiterer Tropfen wandert dein Gesicht hinab
Verlässt die sichere Zuflucht des Auges
Die Angst weckt sie auf Kommando
Stehen in deinen Augen wie ein ungebetener Gast vor der Tür
Heute pumpt das Herz sie mit aller Kraft
Glücklich vergaßst du, wie Unglück schmeckt
Sie sind nie zu wenig, wenn nichts mehr übrig ist
Du tot im Inneren, sie kühlen ab wie ein Körper
Wenn ich dich sehe, dein müdes Gesicht
Sind sie für mich lesbar wie eine gesendete Nachricht
Diesen salzigen Preis spürst du auf den Lippen
Wenn du dich mit einem Kissen zwischen den Oberschenkeln schlafen legst

Ich weiß, manchmal hast du genug von allem
Mach’s, heb den Kopf und lass die Haare fallen
An diesem nach Dezember geprägten Nachmittag
Um eins bitte ich dich: Ich möchte dein Lächeln sehen
Ich weiß, manchmal hast du genug von allem
Mach’s, heb den Kopf und lass die Haare fallen
An diesem nach Dezember geprägten Nachmittag
Um eins bitte ich dich: Ich möchte dein Lächeln sehen

Ein Meer bitterer Tränen, herber Tränen
Wieder zufälliger Sex mit einem Fremden
Du weinst wegen jemandem, jemand weint wegen dir
Schrei, unnötige Worte, wozu? Das weißt du nicht
Kalt wie Eis, wenn das Herz kalt ist
Vorbote des Sturms, Regen deiner Seele
Und du spürst es wieder, die große Welle kommt
Nicht, was du wolltest, aber was du bekommen hast
Im Auge schmilzt das Eis, schneidet wie ein weißer Sturm
Später sind sie auch da, wenn der Nebel sich lichtet
Wenn du dir seine Hände auf dir vorstellst
Du kannst sie nicht stoppen, eher erlischt das Höllenfeuer
Sie fließen, wenn du anrufst, obwohl es es nicht wert ist
Nur um ein Wort mit der Bandansage zu wechseln
Du zögerst nicht, gehst weiter
Widerlich zur Schau stellend wie eine Wunde

Ich weiß, manchmal hast du genug von allem
Mach’s, heb den Kopf und lass die Haare fallen
An diesem nach Dezember geprägten Nachmittag
Um eins bitte ich dich: Ich möchte dein Lächeln sehen
Ich weiß, manchmal hast du genug von allem
Mach’s, heb den Kopf und lass die Haare fallen
An diesem nach Dezember geprägten Nachmittag
Um eins bitte ich dich: Ich möchte dein Lächeln sehen

Und wieder vor dem Club verwischte Wimperntusche-Tränen
Schmerz tötest du mit Schmerz, hast es im Blut
Sie bringen Erleichterung, manchmal wie Opium
Wenn sie für einen Moment den Kummer aus den Augen spülen
Du hast keine Fragen, wenn du ihnen im Spiegel begegnest
Obwohl du es versuchst, verlieren die Augen an Schärfe
Bevor du dich ganz zerbrichst
Fliehst du mit dem Blick, wickelst dich in Blätter
Und denkst immer noch: Liebt er, liebt er nicht?
Stopfst die Ware in die Nasennebenhöhlen
Du spürst diese frischen Narben auf dem Herzen
Diesmal nicht der böse Typ von Mann
Geblieben ist ein diamantener Ohrring auf Gläsern, ein Paar
Spaziergang durch Dornengassen in dunklen Sonnenbrillen (Sonnenbrillen)
Sie weiß es, ich weiß es, du weißt es
Lebensstrom, Flussdelta, ein Meer aus Tränen

Ich weiß, manchmal hast du genug von allem
Mach’s, heb den Kopf und lass die Haare fallen
An diesem nach Dezember geprägten Nachmittag
Um eins bitte ich dich: Ich möchte dein Lächeln sehen
Ich weiß, manchmal hast du genug von allem
Mach’s, heb den Kopf und lass die Haare fallen
An diesem nach Dezember geprägten Nachmittag
Um eins bitte ich dich: Ich möchte dein Lächeln sehen