Paroles et traduction PRO8L3M - Golden

Golden

Pokój tonie w brudach
Za szybą jest lód
Na lustrze fant
Nie wiem kto zbladł
Bo nie ma tu w sumie lamp

Nie ufam nam
Nie ufam nawet sobie sam
Nabijam i jaram
A jak żar nie działa
Drugi ogień mam

Pokój tonie w brudach
Za szybą jest lód
Na lustrze fant
Nie wiem kto zbladł
Bo nie ma tu w sumie lamp

Nie ufam nam
Nie ufam nawet sobie sam
Nabijam i jaram
A jak żar nie działa
Drugi ogień mam

Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, gol...

Okno się odsuwa
Ja odczuwam
Że ściany stają się jak milion okrągłe
Skupiam wzrok ciągle
A parkiet składa się w blond Giocondę

Ona gnie się ja promile morde
Wyciąga sztylet, by wbić mi się w żołądek
Siadam na fotel
A dopiero potem myślę ze na chwile usiądę

O, sufit jest niebem!
Sztos! Diamenty śniegiem
Co? Puścić się biegiem?
Ej, dajcie mi jeden

I płaczę, i się śmieje
I bawię się z cieniem
Ucisk, mdleje od wódy
Nie wiem i nagle ten pokój, ten brud
A na oknie topnieje lód
Jakbym powrócił z piekieł

Pokój tonie w brudach
Za szybą jest lód
Na lustrze fant
Nie wiem kto zbladł
Bo nie ma tu w sumie lamp

Nie kocham nas
Nie kocham nawet siebie sam
Nabijam i jaram
A jak żar nie działa
Drugi jeszcze mam

Pokój tonie w brudach
Za szybą jest lód
Na lustrze fant
Nie wiem kto zbladł
Bo nie ma tu w sumie lamp

Nie kocham nas
Nie kocham nawet siebie sam
Nabijam i jaram
A jak żar nie działa
Drugi jeszcze mam

Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, gol...

Pokój się rozjeżdża
Czuję rąk ciężar
Padam jak brzoza
Ściany szamie pożar
Kłuje alert jak sonar
W lustrze jej twarz
Choć ja poznałem wczoraj

Kiedy do niej coś wołam
Zwierciadło wciąga me dłonie jak smoła
Jej twarz z lustra myją fale z morza
A moja głowę muska aureola

Gdzie się kręcą butle
I pełzną pliki
A ja kręcąc lustrem
Rozkręcam pokój jak typy strucle na trybiki

I kręci się świat, męczą krzyki
Coś jęczy? To ja, przed tym lustrem zbitym
I nagle ten pokój wraca
Obskurne ściany, a na grzybie żółte graffiti

Pokój tonie w brudach
Za szybą jest lód
Na lustrze fant
Nie wiem kto zbladł
Bo nie ma tu w sumie lamp

Nie szanuje nas
Nie szanuje nawet siebie sam
Nabijam i jaram
A jak żar nie działa
Drugi przecież mam

Pokój tonie w brudach
Za szybą jest lód
Na lustrze fant
Nie wiem kto zbladł
Bo nie ma tu w sumie lamp

Nie szanuje nas
Nie szanuje nawet siebie sam
Nabijam i jaram
A jak żar nie działa
Drugi przecież mam

Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, gol...

Ściana odpływa
Ja odkrywam, że nie ma ściany, zostały plamy
Plamy w kształcie ludzkich twarzy
Przeze mnie oszukanych

Na glebie dywany, toccatę D minor grają nam organy
Moje oblicze to odbicie w ich gałkach ze szkła odlanych
Ich śmiech broczy, ja w strachu, oczy odbijają się jak kauczuk
To skraj dachu, ja, jak na kacu
Skoczyć? Pokazać światu?
I biegnę w miejscu, koniec, do piachu

Groby, kwiaty, pętla czasu
I gdy już mam dość kazamatu
Wracają brudne ściany
I zerwany brzeg plakatu

Golden

The room drowns in grime
Ice coats the window pane
A phantom on the mirror's frame
I can't tell who has turned pale
With no lamps, it's hard to unveil

I don't trust us
Not even myself, it's a must
I pack and ignite
And when the flame loses its might
A second fire I hold tight

The room drowns in grime
Ice coats the window pane
A phantom on the mirror's frame
I can't tell who has turned pale
With no lamps, it's hard to unveil

I don't trust us
Not even myself, it's a must
I pack and ignite
And when the flame loses its might
A second fire I hold tight

Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, gol...

The window slides open wide
I sense a shift inside
Walls morph, a million circles they ride
My gaze fixated, I can't hide
The floor unfolds, a blonde Gioconda in stride

She bends, my vision blurred and fried
A dagger drawn, aimed at my gut, suicide
I sink into the chair's embrace
Only then realizing I need a moment's grace

Oh, the ceiling, a celestial dome!
Awesome! Diamonds fall like snow, I roam
What? Should I make a run, elope?
Hey, just give me one more hit, I hope

I laugh and cry, a bittersweet blend
Dancing with shadows, a game without end
Oppression, fainting from the liquor's hold
Lost in a daze, this room, this filth unfolds
Ice on the window melts, behold
As if I've returned from hell's cold mold

The room drowns in grime
Ice coats the window pane
A phantom on the mirror's frame
I can't tell who has turned pale
With no lamps, it's hard to unveil

I don't love us
Not even myself, it's a must
I pack and ignite
And when the flame loses its might
Another one I hold tight

The room drowns in grime
Ice coats the window pane
A phantom on the mirror's frame
I can't tell who has turned pale
With no lamps, it's hard to unveil

I don't love us
Not even myself, it's a must
I pack and ignite
And when the flame loses its might
Another one I hold tight

Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, gol...

The room starts to sway
My hands feel heavy, they betray
I fall like a birch in decay
Walls consumed by flames that play
Alertness stings, a sonar's array
Her face in the mirror, I say
Though I only met her yesterday

When I call out to her, my plea
The mirror sucks my hands, a tarry sea
Her mirrored face washed by ocean's decree
And my head is grazed by a halo, you see

Bottles spinning, files they creep
Twisting the mirror, secrets I keep
I dismantle the room, like gears, they leap
Just as guys unravel strucla, bit by bit, so deep

The world spins, screams pierce the air
Something groans? It's me, shattered beyond compare
Suddenly, the room returns to its lair
Dingy walls, yellow graffiti, a despair

The room drowns in grime
Ice coats the window pane
A phantom on the mirror's frame
I can't tell who has turned pale
With no lamps, it's hard to unveil

I disrespect us
Not even myself, it's a must
I pack and ignite
And when the flame loses its might
Another one I hold tight

The room drowns in grime
Ice coats the window pane
A phantom on the mirror's frame
I can't tell who has turned pale
With no lamps, it's hard to unveil

I disrespect us
Not even myself, it's a must
I pack and ignite
And when the flame loses its might
Another one I hold tight

Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, golden, golden
Golden, gol...

The wall fades away
I discover it's gone astray, only stains remain
Stains shaped like human faces, a bane
Deceived by me, their trust slain

Carpets on the floor, organs play Toccata in D minor's strain
My face reflected in their glass eyes, insane
Their laughter drips, fear grips me, eyes bounce like rubber, in vain
This is the roof's edge, hungover, I sustain
Jump? Show the world my pain?
I run in place, the end, to dust I'm chained

Graves, flowers, time's cruel loop
When I've had enough of this dungeon's scoop
The filthy walls return, a troop
And a torn poster's edge, a silent whoop