Paroles et traduction Palmy - แปดโมงเช้าวันอังคาร

แปดโมงเช้าวันอังคาร

แปดโมงเช้าวันอังคาร
ถึงจะนานที่ผ่านมา
ตอนนั้นที่เธอร่ำลา
พูดว่าเธอจะไป

จ้องมองเข็มนาฬิกา
ช่วงเวลาครั้งสุดท้าย
วันนั้นเสียใจเท่าไร
ก็ยังคงไม่ลืม

รู้บ้างไหมว่าเธอไป
มันไม่จบแค่นั้น
เพราะวันแต่ละวัน
มีบาดแผลของวันก่อน

เพราะวันนั้นแปดโมงเช้า
ใจฉันแทบขาดรอน
รับรู้ทุกคำทุกตอน
ที่บั่นทอนหัวใจกัน

เพราะใจฉันแตกสลาย
ไปพร้อมกับคำลา
และฉันหมดศรัทธา
ที่ว่ารักนั้นนิรันดร์

เพราะชีวิตได้ขาดหาย
ไปแล้วจากวันนั้น
และทุก ๆ วันอังคาร
ก็ยังคงไม่ลืมเธอ

ไม่อยากรู้วันเวลา
เช้าขึ้นมาไม่อยากเจอ
ต้องรู้ว่าไม่มีเธอ
รู้ว่าเธอจากไป

แปดโมงเช้าวันอังคาร
ฉันไม่เคยจะเปลี่ยนไป
เจ็บช้ำในใจอย่างไร
ก็ยังคงไม่ลืม

เพราะใจฉันแตกสลาย
ไปพร้อมกับคำลา
และฉันหมดศรัทธา
ที่ว่ารักนั้นนิรันดร์

เพราะชีวิตได้ขาดหาย
ไปแล้วจากวันนั้น
และทุก ๆ วันอังคาร
ก็ยังคงไม่ลืมเธอ

ไม่อยากรู้วันเวลา
เช้าขึ้นมาไม่อยากเจอ
ต้องรู้ว่าไม่มีเธอ
รู้ว่าเธอจากไป

แปดโมงเช้าวันอังคาร
ฉันไม่เคยจะเปลี่ยนไป
เจ็บช้ำในใจอย่างไร
ก็ยังคงไม่ลืม

แปดโมงเช้าวันอังคาร
ถึงจะนานที่ผ่านมา
ตอนนั้นที่เธอร่ำลา
พูดว่าเธอจะไป

จ้องมองเข็มนาฬิกา
ช่วงเวลาครั้งสุดท้าย
วันนั้นเสียใจเท่าไร
ก็ยังคงไม่ลืม

Восемь утра, вторник

Восемь утра, вторник.
Хоть много времени прошло,
Тот миг, когда ты прощался,
Сказав, что ты уйдешь.

Смотрю на стрелки я часов,
Последний раз текла минута…
В тот день, как боль мою забыть?
Всё помню и люблю.

Ты знаешь, твой уход
Разрушил всё, что было.
Ведь каждый новый день с тех пор
Мне раны старые приносит.

В тот день, в восьмое утро,
Душа моя кричала.
Я помню каждое словцо,
Что сердце в клочья разрывало.

Моё сердечко разбивают
Твои слова прощальные.
Я больше не поверю,
Что может быть любовь eternal.

Ведь жизнь моя остановилась
В тот день, когда ты ушёл.
И каждый вторник я всё помню,
И не забыть тебя могу.

Не знать бы дату ту ужасну,
Не просыпаться по утрам.
Ведь я проснусь и снова вспомню,
Что ты ушел, предал меня.

Во восемь утра, вторник.
Я не меняюсь с той поры,
Как рана в сердце кровоточит,
И не забыть мне той любви.

Моё сердечко разбивают
Твои слова прощальные.
Я больше не поверю,
Что может быть любовь eternal.

Ведь жизнь моя остановилась
В тот день, когда ты ушёл.
И каждый вторник я всё помню,
И не забыть тебя могу.

Не знать бы дату ту ужасну,
Не просыпаться по утрам.
Ведь я проснусь и снова вспомню,
Что ты ушел, предал меня.

Во восемь утра, вторник.
Я не меняюсь с той поры,
Как рана в сердце кровоточит,
И не забыть мне той любви.

Восемь утра, вторник.
Хоть много времени прошло,
Тот миг, когда ты прощался,
Сказав, что ты уйдешь.

Смотрю на стрелки я часов,
Последний раз текла минута…
В тот день, как боль мою забыть?
Всё помню и люблю.