Audition Ston Dionysi Savvopoulo - Panos Mouzourakis traduction en allemand

Audition Ston Dionysi Savvopoulo

Άρχεται μ' αυτό λοιπόν, η audition.
Έβαλα lotion, το τυχερό μου μενταγιόν.
Ε και, και λοιπόν, θα μπορούσα να πω ακρόαση αντί να πω audition.
Μα στη δική μου όαση, μιλώ με illusion,
Λέξεις με ψευδαίσθηση που δίνουν την
αίσθηση άλλοτε λάθος και άλλοτε σωστό.
Δε θα το κρίνω εγώ, απόψε θα κριθώ.

Πρέπει να βρω κομμάτι να το πω τραγουδιστά.
Μέταλλο να 'χω στη φωνή, χρυσάφι στην καρδιά.
Μα τι να πω και πως και που, το σκέφτομαι ξανά.
Ανοίγω το ραδιόφωνο και ακούω προσεχτικά.

Έφτασε δυο ώρες από Ακρόπολη στο Γκύζη.
Τόσα κομμάτια άκουσα, κανένα δε μ' αγγίζει.
Άρχισα να αγχώνομαι, τι θα του πω τ' ανθρώπου.
"Γεια σας, είμαι ο Πάνος, του Ευάγγελου του πρώτου."
"Ε και, φίλε μου; Δείξε μου τι αξίζεις."
"Εντάξει, κυρ Διονύση μου, θα αρχίσω μη με βρίζεις."
Μισό λεπτό μονάχα, δώσε βάση στο κρεσέντο μου.
Ήρθα να εκμεταλλευτείτε το ταλέντο μου.
Η ατάκα είναι κλεμμένη από εσάς την πήρα.
Έτσι είπες και του Πατσιφά όταν πήγαινες στην Λύρα.
Ωχ, του μίλησα στον ενικό, πάει έχασα τη δουλειά.
Θα του πω τη "Συννεφούλα" 3 τόνους πιο ψηλά.

Ααχ... να 'ξερατε κυρ Νιόνιο μου τι μου θυμίζει το κομμάτι.
Ήξερα ένα σινεμά που σου 'βγαζε το μάτι.
Δεν ήταν κουλτουριάρικο να παίζει Λυσιστράτη.
Μα τα καλύτερα πορνό από 'δω ως τη Βαγδάτη
Φούλα το λέγαν το σινέ, το φωνάζαν "Συννεφούλα".
Πήγαινα κάθε Σάββατο, όταν μ' έστηνε η Κούλα.
Αλήθεια, πώς σας φάνηκα, καλός ή δε σας κάνω;
Αν δε με πάρετε κι εσείς, δεν ξέρω τι θα κάνω.
Θα πάω στου Μικρούτσικου, στου Fame την ιστορία.
Είμαι καλός τραγουδιστής, δε θα 'ταν αμαρτία.
Κάθισα, μελέτησα, όλη την εβδομάδα.
Η μουσική σας με καθήλωσε, οι στίχοι σας αράδα.
Κατάλαβα πολλά για σας, είσαστε... ράπερ... ραψωδός.
Βαρέων βαρών παλιοροκάς και στη ψυχή λαϊκός.
Για αυτό θα ήταν όμορφο να βγαίναμε στο πάλκο.
Με σκοινί εσείς σαν τον Ρουβά.
Σαν Μαζωνάκης εγώ με σάλτο.
Φαντάσου χειροκρότημα, θα γίνεται χαμός.
Την πίστα απόψε ροκάρουνε ο χοντρός και ο λιγνός.

Vorsprechen bei Dionysis Savvopoulos

Es beginnt also damit, das Vorsprechen.
Ich habe Lotion aufgetragen, mein Glücksmedaillon.
Und, und nun, ich könnte Vorsingen sagen, anstatt Audition.
Aber in meiner Oase spreche ich mit Illusion,
Worte mit Trugbildern, die das
Gefühl vermitteln, mal falsch und mal richtig zu sein.
Ich werde es nicht beurteilen, heute Abend werde ich beurteilt.

Ich muss ein Lied finden, um es gesanglich vorzutragen.
Metall muss ich in der Stimme haben, Gold im Herzen.
Aber was soll ich sagen und wie und wo, ich denke darüber nach.
Ich schalte das Radio ein und höre aufmerksam zu.

Es dauerte zwei Stunden von Akropolis bis Gkyzi.
So viele Lieder habe ich gehört, keines berührt mich.
Ich fing an, nervös zu werden, was soll ich dem Mann sagen.
"Hallo, ich bin Panos, von Evangelos dem Ersten."
"Na und, mein Freund? Zeig mir, was du wert bist."
"In Ordnung, Herr Dionysis, ich fange an, schimpfen Sie nicht mit mir."
Nur einen Moment, achten Sie auf mein Crescendo.
Ich bin gekommen, damit Sie mein Talent nutzen.
Der Spruch ist geklaut, von Ihnen habe ich ihn.
So sagten Sie es auch zu Patsifas, als Sie zu Lyra gingen.
Oh, ich habe ihn geduzt, das war's, ich habe den Job verloren.
Ich werde ihm "Synnefoula" 3 Töne höher singen.

Aach... wenn Sie wüssten, mein lieber Herr Nionios, woran mich das Lied erinnert.
Ich kannte ein Kino, das einem die Augen ausstach.
Es war nicht kulturell anspruchsvoll und spielte Lysistrata.
Sondern die besten Pornos von hier bis Bagdad.
Foula nannten sie das Kino, sie riefen es "Synnefoula".
Ich ging jeden Samstag hin, wenn Koula mich versetzte.
Wirklich, wie fanden Sie mich, gut oder tauge ich Ihnen nicht?
Wenn Sie mich auch nicht nehmen, weiß ich nicht, was ich tun soll.
Ich gehe zu Mikroutsikos, zur Fame Story.
Ich bin ein guter Sänger, es wäre keine Sünde.
Ich saß da, lernte, die ganze Woche.
Ihre Musik hat mich gefesselt, Ihre Texte reihten sich aneinander.
Ich habe viel über Sie verstanden, Sie sind... Rapper... Rhapsode.
Schwergewichts-Altrocker und in der Seele volkstümlich.
Deshalb wäre es schön, wenn wir auf die Bühne kämen.
Sie mit einem Seil wie Rouvas.
Ich wie Mazonakis mit einem Salto.
Stell dir den Applaus vor, es wird der Wahnsinn sein.
Die Bühne rocken heute Abend der Dicke und der Dünne.