Ennea Ogdoa - Pashalis Terzis traduction en russe

Ennea Ogdoa

Συννεφιασμένη Κυριακή, σχεδόν πενήντα χρόνια,
αποσκευές και φυλακή, σε πλοία και βαγόνια.
Της μετανάστευσης σκιά, Σικάγο, Βερολίνο,
με δυο τσιγάρα δανεικά και κλάμα από κλαρίνο.

Ότι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια,
σκόνη και στάχτη και ζωή σε δυο κομμάτια.
Ότι θυμάμαι απ του πατέρα μου τον ήχο,
εννέα όγδοα στης Καισαριανής τον τοίχο.

Συννεφιασμένη Κυριακή, σχεδόν πενήντα χρόνια,
εγώ εδώ κι η Ελλάδα εκεί, να πέφτει από μπαλκόνια.
Φωτογραφία μιας ζωής, στη μέση στο σαλόνι,
σαν τους φυγάδες που κανείς ποτέ τους δε γλιτώνει.

Ότι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια,
σκόνη και στάχτη και ζωή σε δυο κομμάτια.
Ότι θυμάμαι απ του πατέρα μου τον ήχο,
εννέα όγδοα στης Καισαριανής τον τοίχο.

Ότι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια,
σκόνη και στάχτη και ζωή σε δυο κομμάτια.
Ότι θυμάμαι απ του πατέρα μου τον ήχο,
εννέα όγδοα στης Καισαριανής τον τοίχο.

Девять восьмых

Пасмурное воскресенье, почти пятьдесят лет прошло,
чемоданы и тюрьма, на кораблях и в вагонах везло.
Тень эмиграции, Чикаго, Берлин,
с двумя сигаретами взаймы и плачем кларнета, как дивный гимн.

Всё, что я взял из глаз моей матери,
пыль и пепел, и жизнь надвое расколота, как будто матерью.
Всё, что помню из звука отцовского голоса,
девять восьмых у стены Καιсариани, словно отголоса.

Пасмурное воскресенье, почти пятьдесят лет прошло,
я здесь, а Греция там, падает с балконов, как в кино.
Фотография жизни, посередине гостиной,
как беглецы, которым никому не спастись, словно в картине старинной.

Всё, что я взял из глаз моей матери,
пыль и пепел, и жизнь надвое расколота, как будто матерью.
Всё, что помню из звука отцовского голоса,
девять восьмых у стены Καιсариани, словно отголоса.

Всё, что я взял из глаз моей матери,
пыль и пепел, и жизнь надвое расколота, как будто матерью.
Всё, что помню из звука отцовского голоса,
девять восьмых у стены Καιсариани, словно отголоса.