Paroles et traduction Pashalis Terzis - Fthinoporiase

Fthinoporiase

Ποιος το περίμενε λοιπόν
να γίνουμε ένα παρελθόν
και όλα τα χρώματα σκοτάδι
και η αλύρα στα μαλλιά να γίνει άδεια αγκαλιά
στην άμμο ακόμα ένα σημάδι
Και ότι ήθελα κοντα να ρθει
δεν λέει με τίποτα να βγει
είναι φεγγάρι τρομαγμένο
με έκλεισες μέσα σου εκεί
σένα κορμί μια φυλακή
να δραπετεύσω περιμένω
Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε
φθινοπώριασε
και απ' την καρδιά σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπροστά μου ο ουρανός
Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα
κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ' τη βροχή σου ο τρελός
Ποιος το περίμενε που λες
πως θα άφηνε τέτοιες πληγές
η νύχτα όταν ξημερώνει
και πάνω που ήμασταν εμείς οι νικητές της διαδρομής
τώρα κοιτάζουμε την σκόνη
Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε
φθινοπώριασε
και απ' την καρδιά σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπροστά μου ο ουρανός
Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ' τη βροχή σου ο τρελός
Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε φθινοπώριασε
και απ την καρδία σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπράστα μου ο ουρανός
Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ τη βροχή σου ο τρελός

Осенняя пора

Кто бы мог подумать,
что мы станем прошлым,
и все краски померкнут,
и лира в твоих волосах станет пустым объятием,
еще одним следом на песке.
И все, чего я хотел,
никак не сбывается.
Ты словно испуганная луна,
заключила меня в себе,
твое тело - моя тюрьма,
я жду, когда смогу сбежать.
Наступила осень, ветер унес тебя,
наступила осень,
и любовь моя в твоем сердце увяла,
небо надо мной потемнело.
Пожелтели листья любви,
пожелтели,
оставили меня падать на землю,
пить твою дождь, как безумец.
Кто бы мог подумать,
что ночь, когда наступает рассвет,
оставит такие раны.
И мы, когда-то победители пути,
теперь смотрим на пыль.
Наступила осень, ветер унес тебя,
наступила осень,
и любовь моя в твоем сердце увяла,
небо надо мной потемнело.
Пожелтели листья любви, пожелтели,
оставили меня падать на землю,
пить твою дождь, как безумец.
Наступила осень, ветер унес тебя, наступила осень,
и любовь моя в твоем сердце увяла,
небо надо мной потемнело.
Пожелтели листья любви, пожелтели,
оставили меня падать на землю,
пить твою дождь, как безумец.