Paroles et traduction Paul Van Vliet - Het touwtje uit de brievenbus

Het touwtje uit de brievenbus

Ze zeggen:
Laat hem los
En laat hem niet meer binnen
Ze zeggen:
Laat hem gaan
Hij moet het overwinnen
Ze zeggen:
Niet erheen
Je kunt hem niet meer geven
Ze zeggen:
Deur op slot
Je hebt ook een eigen leven

Maar ik heb hem toch gevoerd
Hap voor hapje
Ik heb hem leren lopen
Stap voor stapje
Sinaasappels
Buitenlucht
Boterhammen mee
Wandelen hand in hand
Rennen langs de zee
Een tikje op zijn vingers
Een pluimpje op zijn hoed
Een klopje op zijn schouder
Van jongen jij gaat goed
Een glimlach van vertrouwen
Er wordt van jou gehouden
Die hele lange weg
Die wij samen zijn gegaan

Nemen geven
Leren leven
Eigen benen staan
Mijn hart mijn huis
Mijn beide armen
Stonden altijd open
En een touwtje uit de brievenbus:
Hij kon zo naar binnen lopen

Maar ze zeggen:
Laat hem los
Niet meer met hem praten
Ze zeggen:
Laat hem gaan
Je moet het overlaten
Dus ik ga daar niet meer heen
Ik maak daar niet meer schoon
Ik heb mijn eigen leven
Maar ook dat van een zoon.

Die ik heb gevoerd
Hapje voor hapje
Die ik heb leren lopen
Stap voor stapje
Sinaasappels
Buitenlucht
Boterhammen mee
Wandelen hand in hand
Rennen langs de zee

Hij is weer even hulpeloos
Als dat kereltje van toen
Maar ik laat hem nu alleen
Ik mag nu niets meer doen

Maar ik laat toch voor de zekerheid
Mocht hij naar huis verlangen
Dat touwtje uit de brievenbus
Voorlopig nog maar hangen

Веревочка из почтового ящика

Говорят:
Отпусти его,
Не пускай больше домой.
Говорят:
Отпусти его,
Он должен сам справиться.
Говорят:
Не ходи к нему,
Ты больше не можешь ему ничего дать.
Говорят:
Дверь на замок,
У тебя тоже своя жизнь.

Но я ведь его кормил,
По кусочку,
Я учил его ходить,
Шаг за шагом.
Апельсины,
Свежий воздух,
Бутерброды с собой,
Прогулки рука об руку,
Бег по берегу моря.
Легкий шлепок по пальцам,
Перо на шляпу,
Похлопывание по плечу:
"Молодец, сынок, все хорошо."
Улыбка доверия:
"Тебя любят."
Весь этот долгий путь,
Который мы прошли вместе.

Брать и давать,
Учиться жить,
Стоять на своих ногах.
Мое сердце, мой дом,
Мои объятия
Всегда были открыты для него.
И веревочка из почтового ящика:
Он мог так легко войти.

Но говорят:
Отпусти его,
Не разговаривай с ним больше.
Говорят:
Отпусти его,
Ты должен оставить его в покое.
Поэтому я больше не хожу туда,
Я больше не убираюсь там,
У меня своя жизнь,
Но и у моего сына тоже.

Которого я кормил,
Кусочек за кусочком,
Которого я учил ходить,
Шаг за шагом.
Апельсины,
Свежий воздух,
Бутерброды с собой,
Прогулки рука об руку,
Бег по берегу моря.

Он снова так же беспомощен,
Как тот мальчишка тогда.
Но теперь я оставляю его одного,
Я больше ничего не могу сделать.

Но на всякий случай,
Если он вдруг захочет домой,
Я пока оставлю эту веревочку из почтового ящика
Висеть.