Paroles et traduction Paul Van Vliet - Jan Tamelijk

Jan Tamelijk

Jan Tamelijk gelooft niet meer in wonderen
Hij staat veilig buiten schot te kijken aan de kant
Boven het bizarre en bijzondere
Dat hoeft voor hem niet meer
Dat was zijn kinderland
Gevoelig is belachelijk
Je laten gaan is hachelijk
Een kiem van enthousiasme
Dat sterft in zijn sarcasme
Hij zegt alles onder voorbehoud, gestuurd door zijn verstand
Jan Tamelijk gelooft niet meer in toveren
Dat heeft hij wel gezien
Heeft hij allang gehad
Hij laat zich niet verrassen of veroveren
De grenzen van zijn hartstocht
Die liggen bij 'Dag, schat'
Een glimlach voor de gekken
Die nog iets willen ontdekken
Een schamper schouderophalen
Voor dromen of idealen
Zijn hoogste compliment dat is
Nou ja, het heeft wel wat
Jan Tamelijk gelooft niet meer in kinderen
Dat is 'm veel te druk, dat is te veel gedoe
Het zou zijn doen en laten te veel hinderen
Je bent je vrijheid kwijt, kan nergens meer naar toe
Het zijn onzekere tijden
Liever risico's vermijden
Wat heb je een nieuw leven
In deze wereld nog te geven
Hij wordt bij het idee alleen al huiverig en moe
Jan Tamelijk, jij gaat mij op de zenuwen
Mijn tenen trekken krom van jou logische gelijk
Het gaat mijn geloof in morgen overschaduwen
Dus blijf zitten waar je zit en vooral: blijf uit mijn wijk
Put jij maar je gelukje
Uit je ingezonden stukje
En stik in de frustratie
Van jouw grauwe generatie
Jouw schild ende betrouwen
Is cyniusch afstand houen
Ter zake en terzijde
Niet lachen en niet lijden
Daar kan je oud mee worden
Als levend tame-lijk

Jan Tamelijk

Jan Tamelijk doesn't believe in miracles anymore
He stands safely out of the line of fire, watching from the sidelines
Above the bizarre and unusual
He no longer needs it
That was his childhood
Being sensitive is ridiculous
Letting go is dangerous
A seed of enthusiasm
That dies in his sarcasm
He says everything with reservations, guided by his mind
Jan Tamelijk no longer believes in magic
He's seen it all before
He's had enough
He won't be surprised or conquered
The limits of his passion
Lie at "Bye, dear"
A smile for the fools
Who still want to discover something
A mocking shrug
For dreams or ideals
His highest compliment is
Well, it has something
Jan Tamelijk no longer believes in children
That's too much work for him, too much hassle
It would hinder his actions and deeds too much
You lose your freedom, can't go anywhere anymore
These are uncertain times
Rather avoid risks
What a new life you have
In this world still to give
He gets chills and tired just at the idea
Jan Tamelijk, you get on my nerves
My toes curl from your logical rightness
It overshadows my faith in tomorrow
So stay where you are and above all: stay out of my neighborhood
You get your little happiness
From your submitted piece
And choke on the frustration
Of your gray generation
Your shield and trust
Is cynical distance
To the point and to the side
Don't laugh and don't suffer
You can grow old with that
As a living tame