Paroles et traduction Paul Van Vliet - Jan Tamelijk

Jan Tamelijk

Jan Tamelijk gelooft niet meer in wonderen
Hij staat veilig buiten schot te kijken aan de kant
Boven het bizarre en bijzondere
Dat hoeft voor hem niet meer
Dat was zijn kinderland
Gevoelig is belachelijk
Je laten gaan is hachelijk
Een kiem van enthousiasme
Dat sterft in zijn sarcasme
Hij zegt alles onder voorbehoud, gestuurd door zijn verstand
Jan Tamelijk gelooft niet meer in toveren
Dat heeft hij wel gezien
Heeft hij allang gehad
Hij laat zich niet verrassen of veroveren
De grenzen van zijn hartstocht
Die liggen bij 'Dag, schat'
Een glimlach voor de gekken
Die nog iets willen ontdekken
Een schamper schouderophalen
Voor dromen of idealen
Zijn hoogste compliment dat is
Nou ja, het heeft wel wat
Jan Tamelijk gelooft niet meer in kinderen
Dat is 'm veel te druk, dat is te veel gedoe
Het zou zijn doen en laten te veel hinderen
Je bent je vrijheid kwijt, kan nergens meer naar toe
Het zijn onzekere tijden
Liever risico's vermijden
Wat heb je een nieuw leven
In deze wereld nog te geven
Hij wordt bij het idee alleen al huiverig en moe
Jan Tamelijk, jij gaat mij op de zenuwen
Mijn tenen trekken krom van jou logische gelijk
Het gaat mijn geloof in morgen overschaduwen
Dus blijf zitten waar je zit en vooral: blijf uit mijn wijk
Put jij maar je gelukje
Uit je ingezonden stukje
En stik in de frustratie
Van jouw grauwe generatie
Jouw schild ende betrouwen
Is cyniusch afstand houen
Ter zake en terzijde
Niet lachen en niet lijden
Daar kan je oud mee worden
Als levend tame-lijk

Довольно-таки Ян

Довольно-таки Ян больше не верит в чудеса,
Он стоит в безопасности, наблюдая со стороны,
Над всем причудливым и необычным,
Ему это больше не нужно,
Это было его детство.
Чувствительность - это нелепо,
Отпустить себя - рискованно,
Росток энтузиазма
Умирает в его сарказме.
Он говорит все с оговорками, руководствуясь разумом.
Довольно-таки Ян больше не верит в волшебство,
Он это уже видел,
У него это уже давно было.
Он не позволяет себе удивляться или увлекаться,
Границы его страсти
Лежат в пределах "Пока, милая".
Улыбка для дураков,
Которые еще хотят что-то открыть,
Презрительное пожатие плечами
Для мечтаний или идеалов.
Его высший комплимент - это
Ну да, в этом что-то есть.
Довольно-таки Ян больше не верит в детей,
Это для него слишком хлопотно, слишком много суеты.
Это слишком помешает его образу жизни,
Ты теряешь свою свободу, никуда не можешь пойти.
Времена неспокойные,
Лучше избегать рисков.
Что ты можешь дать новой жизни
В этом мире?
От одной этой мысли он становится встревоженным и усталым.
Довольно-таки Ян, ты действуешь мне на нервы,
Мои пальцы на ногах скручиваются от твоей логической правоты.
Это омрачает мою веру в завтрашний день,
Так что сиди, где сидишь, и главное: держись подальше от моего района.
Черпай свое маленькое счастье
Из своего письма в газету
И подавись разочарованием
Своего серого поколения.
Твой щит и опора -
Цинично держать дистанцию.
По существу и в стороне,
Не смеяться и не страдать.
С этим можно состариться,
Живя довольно-таки пресно.