Paroles et traduction Paul de Leeuw feat. Marco Borsato - Opa (Live Symphonica In Rosso)

Opa (Live Symphonica In Rosso)

Marco Borsato:
Vroeger zat ik uren op de stoel van opa
Hij vertelde me dan altijd een verhaal
Of we gingen samen naar de golven kijken
De mensen kende opa allemaal
Paul de Leeuw:
Ja ik weet nog hoe we konden blijven lachen
Om een hondje dat daar speelde op het strand
En dat zomaar naar de golven ging staan blaffen
Of wou vechten met een weggewaaide krant
Marco Borsato:
En zo liepen we dan vaak zonder iets te zeggen
Hele einden heel gezellig hand in hand
Paul de Leeuw:
En dan keek ik om en zag me kleine voeten naast opa's grote stappen in het zand
Marco Borsato:
En nu loop ik in me eentje want me opa loopt niet mee
En breng me kleine tranen naar de hele grote zee
Ik zie nog me opa liggen als een stille witte kop
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer om
Grote golven sloegen over opa's stappen
Toen me eigen kleine voeten daar nog staan
Maar ik ken nog zijn verhalen en zijn grappen
En weet nog wat ik met hem heb gedaan
Paul de Leeuw:
En zo is opa nog een week blijven leven
Want herrinneringen raak je nooit meer kwijt
En hij heeft me zoveel goede raad gegeven
Dus hij blijft gewoon me opa voor altijd
En zo liepen we vaak zonder iets te zeggen
Hele einden heel gezellig hand in hand
Marco Borsato:
Maar dan keek ik om en zag me kleine stappen naast me opa's grote voeten in het zand
Paul de Leeuw:
Maar nu loop ik in me eentje want me opa loopt niet mee
En ik breng me kleine tranen naar die hele grote zee
Marco Borsato:
En ik zie me opa nog liggen als een stille witte kop
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer om
Maar nu loop ik in me eente want me opa loopt niet mee
En ik breng me kleine tranen naar die hele grote zee
Ik zie me opa nog liggen als een stille witte kop
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer om

Дедушка (Live Symphonica In Rosso)

Марко Борсато:
Раньше я часами сидел на стуле дедушки,
Он всегда рассказывал мне истории,
Или мы вместе шли смотреть на волны,
Дедушка знал всех.
Пол де Леув:
Да, я помню, как мы смеялись без конца,
Над собачкой, игравшей на пляже,
Которая вдруг начинала лаять на волны,
Или драться с улетевшей газетой.
Марко Борсато:
И так мы часто шли, не говоря ни слова,
Долго и уютно, рука об руку.
Пол де Леув:
И тогда я оглядывался и видел свои маленькие ножки рядом с большими шагами дедушки по песку.
Марко Борсато:
А теперь я иду один, потому что дедушки больше нет,
И несу свои маленькие слезы к огромному морю.
Я все еще вижу дедушку, лежащим, как безмолвная белая голова,
Дедушка навсегда закрыл глаза, и он больше никогда их не откроет.
Большие волны накатывали на следы дедушки,
Когда мои собственные маленькие ножки еще стояли там.
Но я помню его рассказы и шутки,
И помню, что я делал вместе с ним.
Пол де Леув:
И так дедушка продолжал жить еще неделю,
Потому что воспоминания никогда не теряются.
И он дал мне так много хороших советов,
Так что он навсегда останется моим дедушкой.
И так мы часто шли, не говоря ни слова,
Долго и уютно, рука об руку.
Марко Борсато:
А тогда я оглядывался и видел свои маленькие шаги рядом с большими ногами дедушки по песку.
Пол де Леув:
А теперь я иду один, потому что дедушки больше нет,
И несу свои маленькие слезы к этому огромному морю.
Марко Борсато:
И я все еще вижу дедушку, лежащим, как безмолвная белая голова,
Дедушка навсегда закрыл глаза, и он больше никогда их не откроет.
А теперь я иду один, потому что дедушки больше нет,
И несу свои маленькие слезы к этому огромному морю.
Я все еще вижу дедушку, лежащим, как безмолвная белая голова,
Дедушка навсегда закрыл глаза, и он больше никогда их не откроет.