Paroles et traduction Paul De Leeuw - Lachen Dat Kan Ik Niet

Sprookjes kennen soms geen happy end,
Ook al ben je dat, als kind, zo gewend.
Met jou was voor mij een groot sprookjesfeest,
Tot jij mij zei dat je nooit eerlijk bent geweest

Je gaat en voor ons valt het gordijn,
Hoe het was, zo zal het nooit meer zijn.
'K Weet dat ik, net als jij, toch weer verder moet,
En wat hou jij je goed ondanks tranen te lachen

Lachen dat kan ik niet, 'k zie er de grap niet van in.
Huilen dat kan ik niet, 't heeft voor mij geen enkele zin,
Doet zo'n pijn, leeg te zijn,
Ik weet niet goed of ik eigenlijk nou lachen of huilen moet

Maar wie weet, dat ik jou een keer vergeet,
Net als bij sprookjes, ik het einde niet meer weet.
Jij bent 't mooist wat mij overkomen is,
Weet dat ik je mis, ons gelach en ons huilen

Lachen dat kan ik niet, 'k zie er de grap niet van in.
Huilen dat kan ik niet, 't heeft voor mij geen enkele zin,
Doet zo'n pijn, leeg te zijn,
Ik weet niet goed of ik eigenlijk nou lachen of huilen moet

'T Einde van ons sprookje is zoiets geks,
Hoe mijn held wordt betoverd van een prins tot in een heks.

Lachen dat kan ik niet, 'k zie er de grap niet van in.
Huilen dat kan ik niet, 't heeft voor mij geen enkele zin,
Doet zo'n pijn, leeg te zijn,
Ik weet niet goed of ik eigenlijk nou lachen of huilen moet

Lachen dat kan ik niet, 'k zie er de grap niet van in.
Huilen dat kan ik niet, ook al is lachen mij vergaan.
Nou tot ziens, 'k heb hier tegen op gezien,
En wie weet: een keer dat ik wel weer lach,
Misschien.
Lachen om jou,
Misschien

Сказки иногда не имеют счастливого конца.
Даже если ты привык к этому в детстве.
С тобой для меня была большая сказочная вечеринка,
Пока ты не сказал мне, что никогда не был честен.

Ты уходишь, и для нас опускается занавес.
То, что было, больше никогда не повторится.
Я знаю, что, как и ты, я должен двигаться дальше.
И как ты умеешь смеяться несмотря на слезы

Я не могу смеяться, я не понимаю шутки.
Я не могу плакать, для меня это не имеет никакого смысла.
Так больно быть опустошенной,
Что я не знаю, смеяться мне или плакать.

Но кто знает, может быть, однажды я забуду тебя,
Как в сказках, я не помню конца.
Ты-самое прекрасное, что случалось со мной.
Знай, я скучаю по тебе, по нашему смеху и слезам.

Я не могу смеяться, я не понимаю шутки.
Я не могу плакать, для меня это не имеет никакого смысла.
Так больно быть опустошенной,
Что я не знаю, смеяться мне или плакать.

Конец нашей сказки такой безумный,
Как мой герой превратился из принца в ведьму.

Я не могу смеяться, я не понимаю шутки.
Я не могу плакать, для меня это не имеет никакого смысла.
Так больно быть опустошенной,
Что я не знаю, смеяться мне или плакать.

Я не могу смеяться, я не понимаю шутки.
Я не могу плакать, даже если смеюсь.
Что ж, прощай, я был против этого,
И кто знает: однажды я снова засмеюсь.
Может быть.
Смеясь над тобой,
Может быть