Paroles et traduction Paul de Leeuw - Opeens Zie Ik Me Staan

Opeens Zie Ik Me Staan

En opeens zie ik mij staan
Als een volwassen man
Niet langer twintig jaar
Die het leven heeft geproeft
Zoals je liefde proeft
Een leven vol van vriendschap
Vreugde en gevaar
Ik heb een hoop bedacht
Waar nimmer iets van kwam
Ik heb een hoop gezegd
Wat ik eigenlijk niet vond
Maar nooit mijn ziel en zaligheid verkocht
De ogen naar de hemel
Maar het hart op de grond
En opeens zie ik mij staan
Als iemand die iets kan
Niet langer twintig jaar
Misschien te veel gewild
Misschien mijn tijd verspilt
Maar wel mijn zijn gedaan
En vaak met groot misbaar
En als ik ergens ben
Dan ben ik er totaal
Bescheidenheid was nooit
Mijn allersterkste kant
Dus wordt ik toegejuicht
Of wordt ik afgebrand
Mij maakt het niet veel uit
Ik doe toch mijn verhaal
En opeens zie ik mij staan
Ik wil er nog niet aan
Die eerste twintig jaar
Vergleden als het zand
Dat wegloopt uit je hand
Misschien zit heel het leven
In een lief gebaar
Want is er wel leifde
Die voor altijd duurt
En is er wel een kind
Dat onbezwaard geniet
En is er wel een vriend
Die altijd naast je staat
Of eindigt toch weer alles in verdriet
Van het goed en het kwaad
Kreeg ik zo veel goeds
Van het zoet en het zuurs
Kreeg ik zoveel zoets
Maar ik voel elke keer
Ik ben wat ik ben
Geen twintig meer

Suddenly I See Myself Standing

And suddenly I see myself standing
As a grown man
No longer twenty years old
Who has tasted life
As you taste love
A life full of friendship
Joy, and danger
I've thought a lot
Which never came to anything
I've said a lot
What I didn't really mean
But never sold my soul and conscience
Eyes towards Heaven
But heart on the ground
And suddenly I see myself standing
As someone who can do things
No longer twenty years old
Perhaps wanted too much
Perhaps wasted my time
But at least I did what I had to do
And often with great fanfare
And if I am somewhere
Then I am there entirely
Modesty was never
My very strongest side
So I am cheered
Or I am burned down
It does not matter to me
I tell my story anyway
And suddenly I see myself standing
I don't want to think about it yet
Those first twenty years
Have vanished like sand
That runs out of your hand
Perhaps the whole of life consists
Of a loving gesture
For is there really love
That lasts forever
And is there really a child
Who enjoys himself carefree
And is there really a friend
Who always stands by you
Or does everything end in sorrow again
Of good and evil
I got so much good
Of sweet and sour
I got so much sweet
But I feel every time
I am what I am
No longer twenty