Paroles et traduction Pawbeats feat. Zeus - Widnokrąg feat. Zeus

Widnokrąg feat. Zeus

Wow – po tylu latach walki i trudu wreszcie przebiłem się na druga stronę pieprzonego muru
Dziś jest jak w ulu, kiedy wchodzę do klubu, słowa słodkie jak miód wlewa mi się do uszu
Rok temu ta frekwencja była śmieszna jak Mann i Materna
Tylko w recenzjach zbierałem te laury do wieńca
Do cna wypełniał moje serce żal – sama "anty" materia
Dziś ten sam rap to wartość wielka jak antymateria
A dzisiaj z dnia na dzień wszystko rozpędza się bardziej
Za długo byłem na dnie, by teraz przestać się bać
Że to zaraz nie zgaśnie, więc nie śpię znowu, piszę nowy feat
Mam skośne oczy a i tak mam poślizg #tokyo_drift
To Need For Speed, need for beat no i need for money
Każdy chce zdjąć te stringi z gry, wszyscy to nimfomani
Zbliżałem się do drzwi powoli, ledwie mikronami
Dziś jestem blisko i szepczę: "Chodź piękna nimfo z nami"
Jestem wygranym i przegranym w tym biegu
Nigdy nie chciałem być rozpoznawany gdy wchodzę do sklepu
Lecz cóż – kiedy chcesz róż, musisz czuć kolce
Nerwy z żelaza każą mi kuć (kłuć) póki gorące
Wciąż jestem głuchy na komplementy i propsy
Tylko krytyka wżera się w mój pokład jak krew Obcych
Wrony zawsze kraczą z góry chcąc byś chłopie runął
Lecz obiecują złote góry, gdy masz złote runo

Czy moje miejsce jest gdzieś, gdzieś daleko stąd?
Czy tylko pędzę przed siebie gdzieś gdzie mnie niesie prąd?
Gdzieś na granicy między niebem i piekłem jest on
Za serce ciągnie mnie do siebie wciąż widnokrąg

Jeżeli wiem o czymś wiele, to wiem o paradoksach
Zawsze olewałem chemię, teraz piszę o związkach
Chyba bardziej niż w przeznaczenie, wierzę w fizjologię
Czy tylko przez nasienie chce cię mieć tu dziś obok mnie?
Wątpię, lecz ciężko dostrzec jest gdy stoję w jupiterach - odpowiedź
Gdy wytężam wzrok świat wkłada strój Riddlera
Już kilka razy zaczynałem od zera skąd mam brać pewność, że to skończy się inaczej teraz?
Nieśmiały dzieciak – co dziś po mnie pozostało mi?
Panny i melanż – w drzazgi to mnie porąbało i
Łatwiej było by schlewać i rżnąć się z koleżanką niż
Szansę dać tej myśli, że ktoś mnie poskleja w całość #Fisz
Ale nie umiem żyć w ten sposób
Czuje znowu coś i tęsknię za zapachem jej włosów
Mimo tarć i sporów chyba czuję, że ona to ta
Nie chcę wierzyć, że wrócę na tarczy znowu jutrzejszego dnia

Czy moje miejsce jest gdzieś, gdzieś daleko stąd?
Czy tylko pędzę przed siebie gdzieś gdzie mnie niesie prąd?
Gdzieś na granicy między niebem i piekłem jest on
Za serce ciągnie mnie do siebie wciąż widnokrąg

30 lat minęło mi jak jeden dzień
Tak łatwo było mi dekadę temu wróżyć sobie koniec
Obiecywałem sobie zaraz przed tym dniem
Strzelić sobie w łeb albo zmierzyć lotem wieżowiec
Dzisiaj dziadek opowiadał mi bardzo długo o wojnie
I w głębi serca czułem wielki wstyd za poprzednie myśli
Pieprzony samolubny, nadwrażliwy gnojek
Nawet z drzazgi w palcu robię kurwa teatr dramatyczny
Złote płyty, sukcesy – wszystko to gówno warte
Nic się nie liczy naprawdę, życie to parę chwil
I dużo łatwiej zgasić je niż zapałkę
A my cackamy się jak z jajkiem lub igramy z nim
Zamiast żyć – i tak będzie co ma być - jutro
Mówi się trudno – wszystkich nas i tak przysypie piach
Po co tracić nawet jeden dzień z życia na życie kłótnią
Z kimś – kto jest dla nas tą drugą połówką? – szkoda dnia
Po co się wczuwać tak w złych i interesownych
Co chcą wyłącznie zrobić naszym kosztem parę stów?
Pieprzyć ich – niech z nich każdy zarobi
Te pierdolone banknoty to sterta papierów
Jestem raperem, cóż – ego mam jak Chiny
Lecz w gruncie rzeczy te przepychanki tu warte są nic
Pewnie sto razy wrócę do tej piaskownicy
Lecz dziś – chyba jak nigdy dotąd naprawdę chcę żyć!

Czy moje miejsce jest gdzieś, gdzieś daleko stąd?
Czy tylko pędzę przed siebie gdzieś gdzie mnie niesie prąd?
Gdzieś na granicy między niebem i piekłem jest on
Za serce ciągnie mnie do siebie wciąż widnokrąg

Горизонт feat. Zeus

Вау – после стольких лет борьбы и труда я наконец пробился на другую сторону этой гребаной стены.
Сегодня как в улье, когда я захожу в клуб, сладкие, как мед, слова льются мне в уши.
Год назад эта посещаемость была смешной, как Манн и Матерна.
Только в рецензиях я собирал эти лавры для венка.
Мое сердце до краев наполняла печаль – сплошная "анти" материя.
Сегодня тот же рэп – это ценность, огромная, как антиматерия.
И с каждым днем все раскручивается все сильнее.
Слишком долго я был на дне, чтобы сейчас перестать бояться,
Что это скоро не погаснет, поэтому я снова не сплю, пишу новый фит.
У меня раскосые глаза, но я все равно отстаю #tokyo_drift
Это Need For Speed, need for beat, ну и need for money.
Все хотят снять эти стринги с игры, все здесь нимфоманки.
Я приближался к двери медленно, буквально по микрону.
Сегодня я рядом и шепчу: "Пойдем, красотка-нимфоманка, с нами".
Я победитель и проигравший в этом забеге.
Никогда не хотел, чтобы меня узнавали, когда захожу в магазин.
Но что поделать – если хочешь роз, терпи и шипы.
Железные нервы заставляют меня ковать, пока горячо.
Я до сих пор глух к комплиментам и похвалам.
Только критика въедается в мою палубу, как кровь Чужих.
Вороны вечно каркают сверху, желая, чтобы ты, парень, рухнул вниз.
Но обещают золотые горы, когда у тебя есть золотое руно.

Мое ли это место, где-то там, далеко отсюда?
Или я просто несусь вперед, туда, куда несет меня течение?
Где-то на границе между небом и адом он.
Горизонт все еще тянет меня к себе.

Если я что и знаю хорошо, так это парадоксы.
Всегда плевал на химию, а теперь пишу об отношениях.
Наверное, больше, чем в судьбу, я верю в физиологию.
Неужели только из-за семени я хочу, чтобы ты была здесь сегодня рядом со мной?
Сомневаюсь, но трудно разглядеть, когда стою в юпитерах – ответ.
Когда напрягаю зрение, мир надевает костюм Загадочника.
Я уже несколько раз начинал с нуля, откуда мне знать, что сейчас все закончится иначе?
Робкий мальчишка – что от него осталось во мне?
Девушки и кутеж – это разорвало меня в клочья.
Проще было бы напиваться и спать с подружкой, чем
Дать шанс этой мысли, что кто-то склеит меня воедино #Fisz
Но я не умею так жить.
Я снова что-то чувствую и скучаю по запаху ее волос.
Несмотря на все трения и ссоры, кажется, я чувствую, что она та самая.
Не хочу верить, что завтра снова вернусь на щите.

Мое ли это место, где-то там, далеко отсюда?
Или я просто несусь вперед, туда, куда несет меня течение?
Где-то на границе между небом и адом он.
Горизонт все еще тянет меня к себе.

30 лет пролетели как один день.
Как же легко было мне десять лет назад предсказывать себе конец.
Я обещал себе незадолго до этого дня
Пустить себе пулю в лоб или сигануть с небоскреба.
Сегодня дед очень долго рассказывал мне о войне.
И в глубине души я чувствовал огромный стыд за прежние мысли.
Чертов эгоистичный, сверхчувствительный сопляк.
Даже из-за занозы в пальце я устраиваю, блин, драму.
Золотые диски, успех – все это ничего не стоит.
Ничто по-настоящему не имеет значения, жизнь – это всего лишь несколько мгновений.
И погасить ее гораздо проще, чем спичку.
А мы носимся с ней, как с писаной торбой, или играем с ней.
Вместо того чтобы жить – все равно будет так, как должно быть – завтра.
Говорят, что ж, так тому и быть – всех нас все равно засыплет песком.
Зачем тратить хотя бы один день своей жизни на ссоры
С тем, кто является для нас второй половинкой? – жаль дня.
Зачем так проникаться плохими и корыстными,
Которые хотят лишь нажиться на нас?
Да пошли они – пусть каждый из них заработает
Эти чертовы банкноты – руль бумаг.
Я рэпер, что поделать – мое эго как Китай.
Но по сути, все эти перебранки здесь ничего не стоят.
Наверное, я еще сто раз вернусь в эту песочницу.
Но сегодня – пожалуй, как никогда раньше, я действительно хочу жить!

Мое ли это место, где-то там, далеко отсюда?
Или я просто несусь вперед, туда, куда несет меня течение?
Где-то на границе между небом и адом он.
Горизонт все еще тянет меня к себе.