Paroles et traduction Paola - Poses Fores

Poses Fores

Έίμαι κορμί που άδειασε σα να'τάνε ποτήρι
Ειμαι ψυχή που άγιασε για ένα σου χατήρι...
Στην αγκαλιά σου κλείνεται
Τ'όνειρό μου χάνω το μυαλό μου
Στο μαγικό ταξίδι
Παναγιά μου κράτα τη καρδιά μου
Μα η ζωή μου γίνεται στα χέρια σου παιχνίδι...
Πλήρωσα χρόνια ολόκληρα λίγες στιγμές
Πέθανε μέσα μου τ'όνειρο χίλιες φορές...

Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω
Να μου καρφώσεις το μαχαίρι στη καρδιά
Πόσες φορές τα μάτια μου θα κλείσω
Ψέμα μου να σε συγχωρήσω...
Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω
Για να πληγώσεις την αγάπη μου βαθιά
Τόσο σκληρή δεν είμαι θα λυγίσω
Φύσα με, σαν κερί θα σβήσω...

Είμαι κορμί που άδειασε δεν έμεινε σταγόνα
Είμαι πρωί που βράδιασε χωρίς καμία εικόνα...
Στην αγκαλιά σου κλείνεται
Τ'όνειρό μου χάνω το μυαλό μου
Στο μαγικό ταξίδι
Παναγιά μου κράτα τη καρδιά μου
Μα η ζωή μου γίνεται στα χέρια σου παιχνίδι...
Πλήρωσα χρόνια ολόκληρα λίγες στιγμές
Πέθανε μέσα μου τ'όνειρο χίλιες φορές...

Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω
Να μου καρφώσεις το μαχαίρι στη καρδιά
Πόσες φορές τα μάτια μου θα κλείσω
Ψέμα μου να σε συγχωρήσω...
Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω
Για να πληγώσεις την αγάπη μου βαθιά
Τόσο σκληρή δεν είμαι θα λυγίσω
Φύσα με, σαν κερί θα σβήσω...

Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω
Να μου καρφώσεις το μαχαίρι στη καρδιά
Πόσες φορές τα μάτια μου θα κλείσω
Ψέμα μου να σε συγχωρήσω...
Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω
Για να πληγώσεις την αγάπη μου βαθιά
Τόσο σκληρή δεν είμαι θα λυγίσω
Φύσα με, σαν κερί θα σβήσω...

Сколько раз

Я — тело, опустошенное, словно бокал,
Я — душа, освященная ради твоей прихоти...
В твоих объятиях таится
Моя мечта, я теряю рассудок
В волшебном путешествии
Богородица, храни мое сердце
Но моя жизнь становится в твоих руках игрушкой...
Я заплатила целыми годами за несколько мгновений
Мечта умирала во мне тысячу раз...

Сколько раз я буду звать тебя обратно,
Чтобы ты вонзил нож в мое сердце,
Сколько раз я закрою глаза,
Ложно тебя прощая...
Сколько раз я буду звать тебя обратно,
Чтобы ты ранил мою любовь глубоко,
Я не такая сильная, я сломаюсь,
Задуй меня, как свечу, я погасну...

Я — тело, опустошенное, не осталось ни капли,
Я — утро, ставшее ночью без единого образа...
В твоих объятиях таится
Моя мечта, я теряю рассудок
В волшебном путешествии
Богородица, храни мое сердце
Но моя жизнь становится в твоих руках игрушкой...
Я заплатила целыми годами за несколько мгновений
Мечта умирала во мне тысячу раз...

Сколько раз я буду звать тебя обратно,
Чтобы ты вонзил нож в мое сердце,
Сколько раз я закрою глаза,
Ложно тебя прощая...
Сколько раз я буду звать тебя обратно,
Чтобы ты ранил мою любовь глубоко,
Я не такая сильная, я сломаюсь,
Задуй меня, как свечу, я погасну...

Сколько раз я буду звать тебя обратно,
Чтобы ты вонзил нож в мое сердце,
Сколько раз я закрою глаза,
Ложно тебя прощая...
Сколько раз я буду звать тебя обратно,
Чтобы ты ранил мою любовь глубоко,
Я не такая сильная, я сломаюсь,
Задуй меня, как свечу, я погасну...