ลูกจ้างความจน - ไผ่ พงศธร traduction en allemand

ลูกจ้างความจน

ตื่นเช้าขึ้นมา

ก็ก้มหน้ารับคำสั่ง

งานหนักประดังเข้ามาโถมใส่

คนเรียนต่ำอย่างเรา
ทางเลือกไม่มีมากมาย

มีคนจ้างเอาไว้
ถือเป็นรางวัล

ชีวิตไม่พอเพียง
ฟังเสียงหัวใจร้องบอก

จึงจากบ้านนอกเข้ามาหางาน

ชีวิตครอบครัวลำเค็ญ

คล้ายเป็นดั่งคำบงการ

ให้หนุ่มอีสานต้องพเนจร

ความจนคอยเป็นเจ้านาย
สั่งให้ขายแรงเป็นสินค้า

ดูดวงเดือนต่างหน้า
บ้านเกิดเมืองนอน

ความเหนื่อยที่ใจเทียวเจอ

มีรูปเธอช่วยไถ่ถอน
อยู่กับชีวิตปอนปอน
เป็นคนจนไปวันวัน

หากยังมีงาน
ให้รับจ้างพอมีเงิน

ก็ยังคงเดินสู้ไปไม่หวั่น

อยู่บนเส้นทางคนดี
ตราบที่ยังมีแรงฝัน

ฝากบอกคนทางบ้าน
ไม่ต้องเป็นห่วง

ความจนคอยเป็นเจ้านาย

สั่งให้ขายแรงเป็นสินค้า
ดูดวงเดือนต่างหน้า
บ้านเกิดเมืองนอน

ความเหนื่อยที่ใจเทียวเจอ

มีรูปเธอช่วยไถ่ถอน

อยู่กับชีวิตปอนปอน

เป็นคนจนไปวันวัน

หากยังมีงาน
ให้รับจ้างพอมีเงิน
ก็ยังคงเดินสู้ไปไม่หวั่น

อยู่บนเส้นทางคนดี
ตราบที่ยังมีแรงฝัน

ฝากบอกคนทางบ้าน
ไม่ต้องเป็นห่วง

ฝากบอกคนทางบ้าน
ไม่ต้องเป็นห่วง

Angestellter der Armut

Morgens wache ich auf

und beuge schon den Kopf, um Befehle entgegenzunehmen.

Schwere Arbeit stürmt auf mich ein.

Für jemanden wie mich mit geringer Bildung
gibt es nicht viele Wahlmöglichkeiten.

Dass mich jemand anstellt,
betrachte ich als Belohnung.

Das Leben reicht nicht aus,
höre ich mein Herz schreien.

Also verließ ich das Landleben, um Arbeit zu suchen.

Das harte Leben der Familie,

war wie ein Befehl,

der mich, den jungen Mann aus Isan, zum Wandern zwang.

Die Armut ist mein Chef,
befiehlt mir, meine Arbeitskraft als Ware zu verkaufen.

Ich blicke zum Mond anstelle
meiner Heimatstadt.

Die Müdigkeit, die mein Herz ständig fühlt,

wird durch dein Bild gelindert.
Ich lebe mein ärmliches Leben
als armer Mann, Tag für Tag.

Solange es noch Arbeit gibt,
die mir genug Geld bringt,

werde ich weiterkämpfen, ohne zu zögern.

Auf dem Pfad eines guten Menschen,
solange ich noch die Kraft zum Träumen habe.

Bitte sagt den Leuten zu Hause,
sie sollen sich keine Sorgen machen.

Die Armut ist mein Chef,

befiehlt mir, meine Arbeitskraft als Ware zu verkaufen.
Ich blicke zum Mond anstelle
meiner Heimatstadt.

Die Müdigkeit, die mein Herz ständig fühlt,

wird durch dein Bild gelindert.

Ich lebe mein ärmliches Leben

als armer Mann, Tag für Tag.

Solange es noch Arbeit gibt,
die mir genug Geld bringt,
werde ich weiterkämpfen, ohne zu zögern.

Auf dem Pfad eines guten Menschen,
solange ich noch die Kraft zum Träumen habe.

Bitte sagt den Leuten zu Hause,
sie sollen sich keine Sorgen machen.

Bitte sagt den Leuten zu Hause,
sie sollen sich keine Sorgen machen.