Paroles et traduction Pia Douwes - Kleuren van de wind

Kleuren van de wind

Ben ik een onwetende wilde?
Jij bevoer de hele wereld
Je kijkt vast niet verkeerd
Toch heb ik het idee
Dat de wilde van ons twee
Degeen is die niet luistert en niet leert
Die niet leert
Jij denkt dat het land waar jij belandt van jou is
Jij plukt de aarde als een aasgier kaal
Maar ik weet elke rots en boom, elk wezen
Heeft een ziel, heeft een leven, heeft een taal
Jij noemt de mensen eigenlijk pas mensen
Als die mensen precies zo zijn als jij
Maar treed eens in het voetspoor van een vreemde
En dan leer je in een oogwenk zoveel bij
Hoor je ooit de wolven ode brengen aan de maan
Of vraag jij ooit een lynx waarom hij spint?
Ben je doof voor alle stemmen van de bergen?
Ben je blind voor alle kleuren van de wind?
Ben je blind voor alle kleuren van de wind?
Kom, ren en laat je leiden door de lariks
Het hert toont zijn betoverend domein
Verover het en rol je door die rijkdom
Maar vraag nooit wat het waard zou kunnen zijn
De regen, de rivier, het zijn mijn broeders
De reiger en de otter, lucht en land
En alles staat met alles in verbinding
In een cirkel, een oneindig groot verband
Hoe hoog reikt de esdoorn ooit?
Wie de bomen rooit
Hoort het antwoord nooit
Die hoort nooit de wolven ode brengen aan de maan
In wit of koper, ongeacht je tint
Blijf niet doof voor alle stemmen van de bergen
Blijf niet blind voor alle kleuren van de wind
Wie de aarde zo begeert
Vindt slechts aarde tot hij leert
Het te zien in alle kleuren van de wind

Цвета ветра

Неужели я дикарка невежественная?
Ты весь мир объездил,
Наверняка, ты видишь всё правильно,
И всё же мне кажется,
Что дикарь из нас двоих —
Тот, кто не слушает и не учится,
Кто не учится.
Ты думаешь, что земля, куда ты ступаешь, принадлежит тебе,
Ты обдираешь землю, как стервятник,
Но я знаю, что у каждого камня и дерева, каждого существа
Есть душа, есть жизнь, есть язык.
Ты называешь людей людьми,
Только если они точно такие же, как ты.
Но ступи на след чужака,
И ты мгновенно так многому научишься.
Слышишь ли ты когда-нибудь, как волки поют оду луне?
Или спрашиваешь ли ты когда-нибудь рысь, почему она мурлычет?
Глух ли ты ко всем голосам гор?
Слеп ли ты ко всем цветам ветра?
Слеп ли ты ко всем цветам ветра?
Иди, беги и позволь лиственнице вести тебя,
Олень покажет свои зачарованные владения.
Овладей ими и купайся в этом богатстве,
Но никогда не спрашивай, чего оно может стоить.
Дождь, река — мои братья,
Цапля и выдра, воздух и земля,
И всё связано со всем,
В круге, в бесконечно большой связи.
Как высоко взметнется когда-нибудь клен?
Кто рубит деревья,
Никогда не услышит ответа.
Тот никогда не услышит, как волки поют оду луне.
Белый ты или смуглый, какой бы ни был твой оттенок,
Не оставайся глухим к голосам гор,
Не оставайся слепым к цветам ветра.
Кто так жаждет землю,
Найдёт только землю, пока не научится
Видеть её во всех цветах ветра.