Paroles et traduction Pięć Dwa Dębiec - Konglomerat

Konglomerat

Łyk berbeluchy z osiedlowym opatrunkiem
Wczorajsza resztka piwa na popite duszkiem
Kęs czerstwej bułki, ostatni ćmik w paczce
Takie masz życie niezależnie jak patrzeć
Codziennie rano czekając na mannę z nieba
U pośredniaka szukając pracy i chleba
To co jest teraz przecież nie ma znaczenia
To wegetacja w oczekiwaniu zbawienia

Co dzień czuje się gorzej, miasto wita ranne zorze
Tramwaje trzeszczą, już dzwony biją o tej porze
Poranny stres na grdyce ściska obrożę
Tylko tą wiarę tutaj i teraz daj mi Boże
Mieszkanie śmierdzi biedą, życiorys pachnie trupem
To nie dom, tylko melina, rodzinę zmiotłem pod butem
I miałem tupet, pluć w twarz jej na kacu
Krzykiem bronić sensu już zatraconego czasu
Sąsiad spuszcza wodę, jak co dzień, spływa smród z odchodem
Pionem z dwunastego piętra, do piekła

By żyć następną dobę na głodzie, przebudzony nałogiem
Piję setę, by mi sen z powiek zwlekła
Nadzieje odmierzane dnem łyżeczki, po matce
Oblepione fusami wyschły na filiżance
Tak ciężko żyć, kiedy nie ma kto pomóc w walce
Po latach trosk człowiek to tylko nazwisko na kartce
Zepsuty domofon, wydrapany numer na drzwiach
Ten licznik, patrzy a ja na śladach po libacjach
Na ścianach zapisane gniewem wściekłej młodości
I nudą, życia pod budą, każdy znak miał tu dom

Teraz to bez znaczenia, trudno nie wierzyć w nic
Chociaż nic nie dotyka, wiary tutaj niema
Rodzina bliżej nieba, krok od lat w rynsztoku
W tym syfie śpię niby, wiatr sypie śniegiem w szyby
Huczy już konglomerat, nie mam siły, aby wstać
Umyć twarz i rzucić się znów w ten kierat
Sąsiad toczy wózek w dół z dwunastego piętra
Codzienna pętla doczesnego piekła

Łyk berbeluchy z osiedlowym opatrunkiem
Wczorajsza resztka piwa na popite duszkiem
Kęs czerstwej bułki, ostatni ćmik w paczce
Takie masz życie niezależny jak patrzeć
Codziennie rano czekając na mannę z nieba
U pośredniaka szukając pracy i chleba
To co jest teraz przecież nie ma znaczenia
To wegetacja w oczekiwaniu zbawienia

Poranek w konglomeracie, podrapał się po jajach
Po papie wsunął na dupę wczorajsze gacie
Aby odmówić obowiązkowo poranny pacierz
W imię ojca, syna, wszystko to sąsiada wina
Ukarz gada, skurwysyna, niech opuści go rodzina
Aniele stróżu mój, w kolejce za mnie stój
W nocy i za dnia, i gdy czasem trzeba kraść
Życie mnie boli docześnie
Nie trzeba o nie dbać, bo czeka życie wieczne
Na szczęście, bierzcie krzyż i nieście

Prorok mówi wierzcie, po to tutaj jestem
Zróbcie dla mnie miejsce, oddajcie cześć rzeźbom
Budynkom i miejscom, pokłońcie się krzyżom
Figurkom, relikwiom, klęknijcie przede mną, kiedy skinę ręką
Łatwiej wielbłądowi przejść przez ucho igielne
Niż bogatemu wejść w królestwo niebieskie
Tradycja tak każe, pismo potwierdza
Żyjesz za dobrze, to nie zaznasz szczęścia

Więc bierzcie, jedzcie i nic więcej
Czekajcie chwili, gdy pan was wezwie
A mi dajcie resztę, więcej mi przynieście
Dawajcie mi mili, ofiary pieniężne
Bieda materialna, to bogactwo duchowe
Tak iluzjoniści wyprali tobie głowę
Idź pogrzesz więcej, każdy tak robi
Kiedy tam wrócisz, on znów zarobi

Łyk, berbeluchy z osiedlowym opatrunkiem
Wczorajsza resztka piwa na popite duszkiem
Kęs czerstwej bułki, ostatni ćmik w paczce
Takie masz życie, niezależny jak patrzeć
Codziennie rano czekając na mannę z nieba
U pośredniaka szukając pracy i chleba
To co jest teraz przecież nie ma znaczenia
To wegetacja w oczekiwaniu zbawienia

Conglomerate

A swig of rotgut with a bandage from the block
Yesterday's leftover beer to wash it down
A bite of stale bread, the last cigarette in the pack
This is your life, no matter how you look at it
Every morning waiting for manna from heaven
At the job center looking for work and bread
What is now doesn't matter
It's vegetation waiting for salvation

I feel worse every day, the city greets the morning dawn
Trams are rattling, bells are already ringing at this hour
Morning stress tightens the collar on my throat
Only this faith here and now, give it to me, God
The apartment stinks of poverty, my life story smells like a corpse
This is not a home, just a flophouse, I swept my family under the rug
And I had the nerve to spit in her face while hungover
To defend the meaning of lost time with a shout
The neighbor flushes the toilet, like every day, the stench flows down with the waste
Through the pipes from the twelfth floor, to hell

To live another day hungry, awakened by addiction
I drink a shot to take the sleep from my eyelids
Hopes measured by the bottom of a teaspoon, after my mother
Covered with coffee grounds, dried on the cup
It's so hard to live when there's no one to help you fight
After years of worries, a person is just a name on a piece of paper
Broken intercom, scratched number on the door
This meter watches, and I look at the traces of my drinking sprees
On the walls, written with the anger of furious youth
And boredom, life under the bridge, every mark had a home here

Now it doesn't matter, it's hard not to believe in anything
Even though nothing touches, there's no faith here
Family closer to heaven, a step away from years in the gutter
In this filth I sleep, it seems, the wind throws snow at the windows
The conglomerate is already roaring, I have no strength to get up
To wash my face and throw myself into this grind again
The neighbor rolls the cart down from the twelfth floor
The daily loop of temporal hell

A swig of rotgut with a bandage from the block
Yesterday's leftover beer to wash it down
A bite of stale bread, the last cigarette in the pack
This is your life, no matter how you look at it
Every morning waiting for manna from heaven
At the job center looking for work and bread
What is now doesn't matter
It's vegetation waiting for salvation

Morning in the conglomerate, he scratched his balls
After a shit, he pulled yesterday's pants on his ass
To say the obligatory morning prayer
In the name of the father, the son, it's all the neighbor's fault
Punish the bastard, let his family leave him
My guardian angel, stand in line for me
At night and during the day, and when I sometimes need to steal
Life hurts me temporally
No need to take care of it, because eternal life awaits
Fortunately, take up your cross and carry it

The prophet says believe, that's why I'm here
Make room for me, pay homage to sculptures
Buildings and places, bow to the crosses
Figurines, relics, kneel before me when I wave my hand
It is easier for a camel to go through the eye of a needle
Than for a rich man to enter the kingdom of heaven
Tradition dictates, scripture confirms
You live too well, you will not experience happiness

So take, eat and nothing more
Wait for the moment when the lord calls you
And give me the rest, bring me more
Give me, dear ones, monetary offerings
Material poverty is spiritual wealth
That's how illusionists brainwashed you
Go sin more, everyone does it
When you come back there, he will earn again

A swig of rotgut with a bandage from the block
Yesterday's leftover beer to wash it down
A bite of stale bread, the last cigarette in the pack
This is your life, no matter how you look at it
Every morning waiting for manna from heaven
At the job center looking for work and bread
What is now doesn't matter
It's vegetation waiting for salvation