Paroles et traduction Zoniu - Werdykt

Werdykt

Postanowiłem tak biec
Utknąłem znów w tym śnie
Postawiłem werdykt
Nie chce błądzić w tej mgle
Już dobrze to wiem
To nie był tylko sen
W dymie gdzie jest mój tlen
Powoli duszę się

Postanowiłem tak biec
Utknąłem znów w tym śnie
Postawiłem werdykt
Nie chce błądzić w tej mgle
Już dobrze to wiem
To nie był tylko sen
W dymie gdzie jest mój tlen
Powoli duszę się

W mojej głowie myśli poskładane tak jak puzle
Błędy są tak ludzkie aż mnie to zadziwia
Na dodatek każdy dzień mi tylko przypomina
Daleko za sobą zostawiłem mosty których dawno nie ma
Mija kolejna godzina, szlugi, kofeina, czekam aż mi wróci dopamina
Przede mną daleka droga, ale jeszcze tylko chwila
Jeszcze tylko odrobina

Tyle treści, które chciałem stworzyć jak te odpowiedzi których nigdy nie znalazłem
Tyle presji, której chciałem pozbyć się przez podrapane rany, których nigdy nie zgoiłem
Tyle marzeń których jeszcze nie spełniłem, ale zanim się obejrzałem poczułem, że już wygrałem
Jeśli kiedykolwiek kochałem, naprawdę nie kłamałem po prostu zrozumiałem i zdecydowałem, że

Ja

Postanowiłem tak biec
Utknąłem znów w tym śnie
Postawiłem werdykt
Nie chce błądzić w tej mgle
Już dobrze to wiem
To nie był tylko sen
W dymie gdzie jest mój tlen
Powoli duszę się

Postanowiłem tak biec
Utknąłem znów w tym śnie
Postawiłem werdykt
Nie chce błądzić w tej mgle
Już dobrze to wiem
To nie był tylko sen
W dymie gdzie jest mój tlen
Powoli duszę się

Chaos
W mojej głowie wiruje ten chaos jak deszcz w nocy
Błąd za błędem ale wciąż nie tracę wiary
Presja na barkach rany
Czasem boję się że nie dam rady
Ale potem patrzę sobie w lustrze w oczy
I wiem, że nadchodzi dzień
Nowy
W którym będe z siebie dumny

Verdict

I decided to run like this
I'm stuck in this dream again
I delivered the verdict
I don't want to wander in this fog
I know it well now
It wasn't just a dream
In the smoke, where's my oxygen?
I'm slowly suffocating

I decided to run like this
I'm stuck in this dream again
I delivered the verdict
I don't want to wander in this fog
I know it well now
It wasn't just a dream
In the smoke, where's my oxygen?
I'm slowly suffocating

In my head, thoughts are pieced together like a puzzle
Mistakes are so human, it amazes me
On top of that, every day just reminds me
I've left bridges far behind that are long gone
Another hour passes, cigarettes, caffeine, waiting for my dopamine to return
A long road is ahead of me, but just a little longer
Just a little bit more

So much content I wanted to create, like those answers I never found
So much pressure I wanted to get rid of through scratched wounds I never healed
So many dreams I haven't fulfilled yet, but before I knew it, I felt like I had already won
If I ever loved, I truly wasn't lying, I just understood and decided that

I

I decided to run like this
I'm stuck in this dream again
I delivered the verdict
I don't want to wander in this fog
I know it well now
It wasn't just a dream
In the smoke, where's my oxygen?
I'm slowly suffocating

I decided to run like this
I'm stuck in this dream again
I delivered the verdict
I don't want to wander in this fog
I know it well now
It wasn't just a dream
In the smoke, where's my oxygen?
I'm slowly suffocating

Chaos
Chaos swirls in my head like rain at night
Mistake after mistake, but I still haven't lost faith
Pressure on my shoulders, wounds
Sometimes I'm afraid I won't make it
But then I look myself in the eyes in the mirror
And I know that the day is coming
A new day
Where I'll be proud of myself