Ei Mennä Enää Koskaan Landelle - Pyhimys traduction en russe

Ei Mennä Enää Koskaan Landelle

Löin kirveen kiveen, se lipsahti vaan hivenen. Nilkasta ineen, sain sirpaleisen nivelen.
Laiturit ulapalle ajelehtii. Aikamme itsellemme valehdeltiin.
Ite paikkamme valittiin, uusavuton laji, ja kavioiden pohjista on kopisteltu savi pois.
Vuotavan katon alla kontiot jaloissa. Ristiseiskaa kynttilän valossa aarin aloissa.
Hehtaarimaa-ala täynnä risuu. Kännis lupaan kasoiks raivata ne suurisuut.
Ei oo pastillirasiassa jälel enää sisuu. Soutuvenees Ahdilta anelen fisuu.
Mul on ikävä ruuhkii, YouTubee. Voidaan tsygäillä Lookiin ja aamul takas duuniin.
Mut yks yö teltas on tarpeeks. Ei kuulu selviytyminen vaan enää meiän arkeen, siispä:
Ei mennä enää koskaan landelle. Meiän allergiat huutaa leipää.
Selkärankaan teippaan heinäseipään. Ei helvetti, meikä pysty pleikkaa puusta veistää.
Ei mennä enää koskaan landelle. Mä oon ihan liian vieraantunu juurista.
Ei täältä tornist nää yli enää muurista. Henkiinjääminen riippuu pelkästään lääkekuurista.
Paljon on luonteessamme jäljellä petoo, vaik se mist ruoka tulee, on alkanu etoo meit.
Ei hevimieheen, perkele, perunamaat vetoo. Koita punnita meiän maaperän betoneit.
Yksi ja jakamaton maailmanlaajuinen pesä, jonne ollaan tekemäs ikuinen kesä.
Merenpohja täynnä valokaapeleita. Ku sanon taivaankappaleita, tarkotan satelliittiantenneita.
Tavallist aremmin, äidin pieni marenki ottaa ovest astues jo valmiiks esiin savetin.
Mä oon niin riippuvainen kaikesta. Ei kuuluta luonnontilaan, ollaan siinä vaiheessa.
Piste, josta ei paluuta oo, ja joo, tää on biisi siitä aiheesta,
Et osaa sanoo selkeemmin, siispä sanon sen näin: Ei kehityksen kulkua voi kääntää taaksepäin.
Sä voit kaivata takas, mut sä kuulut tänne näin, ja näiden rakenteiden vangiks koko ihmiskunta jäi, siispä:
Ei mennä enää koskaan landelle. Meiän allergiat huutaa leipää.
Selkärankaan teippaan heinäseipään. Ei helvetti, meikä pysty pleikkaa puusta veistää.
Ei mennä enää koskaan landelle. Mä oon ihan liian vieraantunu juurista.
Ei täältä tornist nää yli enää muurista. Henkiinjääminen riippuu pelkästään lääkekuurista.
Ei mennä enää koskaan landelle. Meiän allergiat huutaa leipää.
Selkärankaan teippaan heinäseipään. Ei helvetti, meikä pysty pleikkaa puusta veistämään.
Ei mennä enää koskaan landelle. Mä oon ihan liian vieraantunu juurista.
Ei täältä tornist nää yli enää muurista. Henkiinjääminen riippuu pelkästään lääkekuurista, ja vähän myös tuurista.

Больше Никогда Не Поедем в Деревню

Воткнул топор в камень, он соскользнул совсем чуть-чуть. По лодыжке полоснул, получил осколочный перелом.
Причалы в открытое море уплывают. Долгое время сами себя обманывали.
Сами место выбрали, беспомощный вид, и с копыт уже счистили всю грязь.
Под протекающей крышей кости в ногах ломит. Играем в кости при свете свечи на грядке в один ар.
Гектар земли, заваленный хворостом. Пьяный обещал, вырастут, расчищу я эти рты большие.
В пастилке больше нет начинки. У Ахти на лодке рыбу выпрашиваю.
Скучаю по пробкам, по Ютубу. Можем в "Лук" за сигаретами сгонять, а утром обратно на работу.
Но одной ночи в палатке достаточно. Выживание больше не входит в наш распорядок дня, поэтому:
Больше никогда не поедем в деревню. Наша аллергия требует хлеба.
К позвоночнику примотаю жердь для сена. Да чтоб меня, я, блин, из дерева могу плейстейшен вырезать.
Больше никогда не поедем в деревню. Я слишком отдалился от корней.
Из этой башни больше не видно за стену. Выживание зависит только от курса лекарств.
Много в нашем характере осталось от зверя, хотя от того, откуда берется еда, нас уже тошнит.
К металлисту, блин, картофельные грядки не тянут. Попробуй взвесить бетон нашей земли.
Единое и неделимое всемирное гнездо, где мы собираемся устроить вечное лето.
Морское дно усеяно оптоволоконными кабелями. Когда я говорю "небесные тела", я имею в виду спутниковые антенны.
Более стеснительно, чем обычно, мамин маленький безе достаёт с порога уже заранее спасительную сигарету.
Я так зависим от всего. Мы не принадлежим к дикой природе, мы на той стадии,
Откуда нет возврата, и да, это песня об этом,
Не могу сказать яснее, поэтому скажу так: Ход развития нельзя повернуть вспять.
Ты можешь хотеть вернуться, но ты принадлежишь этому миру, и все человечество осталось в плену этих структур, поэтому:
Больше никогда не поедем в деревню. Наша аллергия требует хлеба.
К позвоночнику примотаю жердь для сена. Да чтоб меня, я, блин, из дерева могу плейстейшен вырезать.
Больше никогда не поедем в деревню. Я слишком отдалился от корней.
Из этой башни больше не видно за стену. Выживание зависит только от курса лекарств.
Больше никогда не поедем в деревню. Наша аллергия требует хлеба.
К позвоночнику примотаю жердь для сена. Да чтоб меня, я, блин, из дерева могу плейстейшен вырезать.
Больше никогда не поедем в деревню. Я слишком отдалился от корней.
Из этой башни больше не видно за стену. Выживание зависит только от курса лекарств, и немного от удачи.