Paroles et traduction Pyskaty - Porozmawiajmy O Tym

Porozmawiajmy O Tym

To jak wojna i pokój

Pamiętam, to było jakiś czas temu
Gang sztuk chciał zaobrączkować mnie, i nie mógł
W sumie nie byłoby problemu, ich wina
Nie wiedziały co ma z tym wspólnego miłość jak Tina
Nie wiedziały czemu gram za czipsy,
Bo jeśli słucham Jay-Z czemu żaden ze mnie Rockafella?
Chciały mieć na balejaż i tipsy,
By poczet królów polskich łypał na nie z mojego portfela
I wtedy zobaczyłem ją na drodze,
Uklękła by otrzeć rany z kurzu i piachu
I chłodną dłonią rozpaliła w sercu ogień
Wyrzucając stamtąd resztki smutku i strachu.
I tak minęły już trzy lata
A ja wciąż chętnie wracam swą pamięcią do tych chwil
I choć żadna droga nigdy nie jest łatwa
To zawsze ona kradnie moje myśli.

Porozmawiajmy o tym...

Droga z Marsa na Wenus często wiedzie przez Pluton
Więc opadają ręce jakbym nazywał się Newton
I zamienia mi jutro w dziś, choć dziś to już (?)
I czasem trudno żyć na tym polu bitwy
Lecz bez niej życie traci smak w ustach
I kolor, choć ten to najczęściej kamuflaż
Bo to życie to nie żaden marny serial
Choć czuję, że barwy wojny to barwy szczęścia.
To ona dała mi otuchy posmak,
I uwierzyłem że jest sens iść tą drogą.
Była jak cud, który pomógł mi powstać.
Może idę na zgubę, lecz już mam iść dla kogo.
Takiej fabuły nie powstydziłby się Tołstoj
Gdy emocje układają się na krzyż
I kocham ją, chociaż to uczuć wojsko
A prawdziwy romans przy tym to kaprys.

Porozmawiajmy o tym...

Let's Talk About It

It's like war and peace

I remember, it was a while ago
The art gang wanted to put a ring on me, and they couldn't
Basically, it wouldn't have been a problem, their fault
They didn't know what love had to do with it like Tina
They didn't know why I play for chips
Because if I listen to Jay-Z, why am I not a Rockefeller?
They wanted highlights and tips
For the count of Polish kings to eye them from my wallet
And then I saw her on the road
She knelt to wipe the wounds from the dust and sand
And with her cool hand, she kindled a fire in my heart
Casting the remnants of sorrow and fear out of it.
And so three years have passed
And I still gladly return to those moments in my memory
And though no road is ever easy
She always steals my thoughts.

Let's talk about it...

The road from Mars to Venus often passes through Pluto
So my arms drop as if my name were Newton
And it changes my tomorrow into today, though today is already (?)
And sometimes it's hard to live on this battlefield
But without her, life loses its taste in the mouth
And its color, though that's usually camouflage
Because this life is no lousy TV series
Though I feel that the colors of war are the colors of happiness.
She gave me a taste of solace
And I believed that it made sense to go this way.
She was like a miracle that helped me get up.
Maybe I'm going to my doom, but now I have someone to go for.
Tolstoy wouldn't be ashamed of such a plot
When emotions are laid out on a cross
And I love her, although it's an army of feelings
And a real romance is a whim compared to that.

Let's talk about it...