Paroles et traduction Qaraqan - Leykemiya

Qaranlıq gecələrdə susur yiyəsiz köpəklər
Hardasa, kiçik mənzillərdə döyünür ürəklər
Hansısa stalinkada baxır gözlər düz tavana
Səhərin xronikası, çaxılıb beynə tapança
Hansısa küçələrdə boyanır al rəngə asfalt
Kimsə kişi kimi dözür, çoxusu çıxır arvad
Dırnaq, cırmaq, qolda qolbaq, axmaq
Sonda içki, yataq, bu qızı bağlı otaqda
Kimsə iyrənir dəri rəngindən, dözür pula görə
Və kimsə ağlıyır gecə məsciddə, baxışlar göyə
Və kimsə axtarır zaman divarında çatlar
Axmaq, zaman bu oyunda heç vaxt qalmır dalda
Bu amansız dalğa, dənizdən qisas almaq
Oğlunu yada salmaq, meyit əvəzi qəbirdə torpaq
Qorxaq, gəl üzək dərinə, yapış əlimdən
Bağışla, yox, qayıt, orda nəfəs alma dərindən
Qaranlıq gecələrdə susur yiyəsiz köpəklər
Hardasa, kiçik mənzillərdə döyünür ürəklər
Hansısa stalinkada baxır gözlər düz tavana
Qəzetdə kiçik xəbər, çaxılıb beynə tapança
Bakının laxtalanır yaraları və xronikası
Görəsən arxivində neçə meyit qalıb yiyəsiz
Görəsən hansı keçmiş dostlar bizi yada salır
Və neçəmiz bu dünyadan köçəcək fatihəsiz
Həkimlər qoyur diaqnoz, müəllimlər dərs tapşırır
Svetofor dəyişir rəngin, polislər sərt baxışlı
Hakimlər vurur çəkic, əsgərlər olur şəhid
Şairlər yazır şeir, məndə isə leykemiya
Həkimlər qoyur diaqnoz, müəllimlər dərs tapşırır
Svetofor dəyişir rəngin, polislər sərt baxışlı
Hakimlər vurur çəkic, əsgərlər olur şəhid
Şairlər yazır şeir, məndə isə leykemiya
Qış, payız, şəhərin sürətinə tab gətirmədim
Və hər növbəti addım yaralarıma səpir qəmi
Düzəlmir heçkəs - bu öyrəndiyim ilk dərs
Göydəki dəli rəssamlar bax necə çəkir səni
Tətik mənim son dostum və köməyim
Bakıdan business classla cəhənnəmə ürəyim
Mən dözmədim, mən dözə bilmədim
Ümid dayanacaqlarında xoşbəxtlik qatarını nə qədər gözlədim...
O gəlmədi...
Və köhnə stalinkada kərpic divarlar
Bir neçə saniyə sonra qonşuları yuxudan oyadar
Bir neçə saat sonra polislər və boz paqonlar
Bir neçə həftə sonra baş xəbər arxivdə solar
Bir nəfər çox, bir nəfər az - əhali sayı dəyişmir
Bir nəfər var, bir nəfər yox - bu sadəcə statistika
Bir nəfər lal, bir nəfər kor, bir nəfər ac, bir nəfər tox
Bir intihar, bir istintaq, və yaddaşından poz
Qaranlıq küçələrdə hürür yiyəsiz köpəklər
Qapısı bağlı mənzillərdə can verir ürəklər
Dahilər məhv olur zamanla, sovrulur küləklə
Dahilər məhv olur zamanla, sovrulur küləklə
Qaranlıq küçələrdə hürür yiyəsiz köpəklər
Çənədən soyuq güllə, tavanda qanlı çiçəklər
Bir neçə saniyə ölümün gecikdikcə addımları
Sonuncu təbəssümlə yadına salır yaxınları
Həkimlər qoyur diaqnoz, müəllimlər dərs tapşırır
Svetofor dəyişir rəngin, polislər sərt baxışlı
Hakimlər vurur çəkic, əsgərlər olur şəhid
Şairlər yazır şeir, məndə isə leykemiya
Həkimlər qoyur diaqnoz, müəllimlər dərs tapşırır
Svetofor dəyişir rəngin, polislər sərt baxışlı
Hakimlər vurur çəkic, əsgərlər olur şəhid
Şairlər yazır şeir, məndə isə leykemiya...

В темные ночи молчат несъедобные собаки
Жестко, в маленьких квартирах бьются сердца
Какая-то сталинка смотрит глазами на плоский потолок
Хроника утра, пистолет в мозгу
На каких-то улицах красят асфальт вручную
Кто-то терпит как мужчина, кто-то как жена
Гвоздь, царапина, браслет на руке, дурак
В конце концов пить в постели этой девушки в закрытой комнате
Кому-то противно за цвет кожи, терпимо за деньги
И кто-то плачет ночью в мечети, глядя в небо
И когда кто-то ищет трещины в стене
Дурак, в этой игре никогда не остается времени поощрять
Эта беспощадная волна, чтобы отомстить морю
Помяни сына, труп заменит землю в могиле
Трус, давай глубоко, держись за мою руку
Прости, Нет, вернись, дыши туда глубоко
В темные ночи молчат несъедобные собаки
Жестко, в маленьких квартирах бьются сердца
Какая-то сталинка смотрит глазами на плоский потолок
Маленькая новость в газете, пистолет для мозга
Язвы и хронические сгустки крови
Интересно, сколько трупов осталось в архиве?
Интересно, какие бывшие друзья помнят нас
И сколько из нас покинет этот мир без завоевателя
Врачи ставят диагноз, учителя назначают уроки
Светофор меняет цвет, менты жесткий взгляд
Судьи бьют молотком, солдаты становятся свидетелями
Поэты пишут стихи, а у меня лейкемия
Врачи ставят диагноз, учителя назначают уроки
Светофор меняет цвет, менты жесткий взгляд
Судьи бьют молотком, солдаты становятся свидетелями
Поэты пишут стихи, а у меня лейкемия
Зима, осень, я не выдержал скорости города
И каждый следующий шаг брызгает на мои раны сосуд
Не исправляет ничего - это первый урок, который я усвоил
Сумасшедшие художники в небе см. Как рисовать тебя
Триггер - мой последний друг и помощь
Мое сердце из Баку в ад бизнес-класса
Я не мог терпеть, я не мог терпеть
Как долго я ждал поезда счастья на остановках надежды...
Он не пришел...
А кирпичные стены в старой сталинке
Разбудить соседей через несколько секунд
Через несколько часов полицейские и серые погоны
Через несколько недель главные новости solar в архиве
Один человек больше, один человек меньше-численность населения не меняется
Один человек есть, один нет - это просто статистика
Один человек немой, один человек слепой, один человек голодный, один человек Тох
Самоубийство, расследование, и поза из памяти
Лает на темных улицах несъедобных собак
Душераздирающие сердца в закрытых квартирах
Гении разрушаются со временем, порождаются ветром
Гении разрушаются со временем, порождаются ветром
Лает на темных улицах несъедобных собак
Холодная пуля в челюсть, кровавые цветы на потолке
Задержка шагов смерти на несколько секунд
Последний с улыбкой вспоминает своих близких
Врачи ставят диагноз, учителя назначают уроки
Светофор меняет цвет, менты жесткий взгляд
Судьи бьют молотком, солдаты становятся свидетелями
Поэты пишут стихи, а у меня лейкемия
Врачи ставят диагноз, учителя назначают уроки
Светофор меняет цвет, менты жесткий взгляд
Судьи бьют молотком, солдаты становятся свидетелями
Поэты пишут стихи, а у меня лейкоз...