Paroles et traduction Ramses Shaffy - Meneer koek

Meneer koek

Meneer Koek die zat rustig en tevreden op het terras
Toch kon hij de onrust in zijn handen niet verhelen
Meneer Koek kon plotseling soms de neiging niet weerstaan
Om zomaar onverwacht een vreemde in ′t voorbijgaan te gaan strelen
Hij bloeide dan van liefde, aaide 'm teder op de wang
De ander zei geschrokken dat hem zoiets ging vervelen
Meneer Koek straalde hem toe en zei: Heel even, het duurt niet lang
De ander zei: Ja, u maakt me niet gelukkig, alleen bang

Meneer Koek stond vredig wat te wachten op de tram
Kocht een kaartje bij de conductrice van lijn 7
Toen ze het wisselgeld gaf, voelde hij haar hand en o
Toen streelde hij haar neus heel vluchtig, stond even te beven
Ze keek hem sullig aan, ze had het niet begrepen
Hij wilde toch alleen maar wat troost en liefde geven
Hij streek onder haar kinnetje en lachte haar maar toe
Maar ze trok nijdig de hendel over en zei alleen maar: boe

Ach broze, breekloze tederheid
Wint zoveel meer dan de grote gebaren
Heb je te veel, dan moet je ′t bewaren
Eens komt de tijd, eens komt de tijd

Meneer Koek zat in de schouwburg netjes op de eerste rij
Naast hem zat een dikke heer wat lui en lodderig te slapen
Op het toneel weerklonk een kus, meneer Koek keek plotseling
Smeltend naar zijn buurman, die met grof geschut wat woest begon te gapen
Hij gaf hem een klein steuntje en trok zijn jasje recht
En streelde zacht zijn kale bol en zoemde een klein liedje
De dame aan zijn andere zijde stootte haar vriendin aan
En kraaide in de stille zaal hoestend, proestend: Dat is een mietje

Meneer Koek ging 's morgens zwemmen in het vroege Marnix-bad
Hij deelde 't stille water met een huisvrouw die wou duiken
Ze dook onder hem door, kwam niet meer boven
Meneer Koek voelde in de nattigheid zijn tederheid ontluiken
De badman kwam haar redden, meneer Koek dreef op zijn rug
En wachtte op het droge om ze samen te verwennen
Eenmaal veilig aan de kant sloeg hij zijn handdoek om hen heen
En streelde haar heel lief, maar ze duwden hem weer terug in ′t water

Ach broze, breekloze tederheid
Wint zoveel meer dan de grote gebaren
Heb je te veel, dan moet je ′t bewaren
Eens komt de tijd, eens komt de tijd

Meneer Koek had een groot hart, maar toch bleef hij altijd alleen
De liefkozingen werden door de mensen niet begrepen
Het liefst sloot hij zich op, hij kwam nauwelijks meer op straat
Om zich niet meer door zijn opwellingen mee te laten slepen
Als u hem ooit herkent als hih 's nachts schuifelt door de straat
Zeg dan gewoon: "Dag meneer Koek" en laat u rustig strelen
En weest u maar niet bang om zijn geheim samen te delen
Want u maakt een mens gelukkig en het duurt heus niet zo lang

Mister Cookie

Mister Cookie sat peacefully and contentedly on the terrace
Yet he couldn't hide the restlessness in his hands
Mister Cookie suddenly couldn't resist the urge
To just unexpectedly caress a stranger passing by
He would then bloom with love, stroking them tenderly on the cheek
The other would say, startled, that such a thing was bothering them
Mister Cookie beamed at them and said: Just a moment, it won't take long
The other said: Yeah, you don't make me happy, just scared

Mister Cookie was peacefully waiting for the tram
Bought a ticket from the conductress of line 7
When she gave him the change, he felt her hand and oh
Then he stroked her nose very fleetingly, stood there trembling for a moment
She looked at him foolishly, she hadn't understood
He just wanted to give some comfort and love
He stroked under her chin and just smiled at her
But she angrily pulled the lever and just said: boo

Oh fragile, unbreakable tenderness
Wins so much more than grand gestures
If you have too much, you must save it
The time will come, the time will come

Mister Cookie sat in the theater neatly on the first row
Next to him sat a fat gentleman sleeping lazily and sluggishly
A kiss resounded on the stage, Mister Cookie suddenly looked
Meltingly at his neighbor, who started yawning wildly with a cannon
He gave him a little support and straightened his jacket
And gently stroked his bald head and hummed a little song
The lady on his other side nudged her friend
And crowed in the quiet hall, coughing, sputtering: That's a sissy

Mister Cookie went swimming in the morning at the early Marnix bath
He shared the quiet water with a housewife who wanted to dive
She dived under him, didn't come up again
Mister Cookie felt his tenderness blossoming in the wetness
The lifeguard came to her rescue, Mister Cookie floated on his back
And waited on the dry land to pamper them both
Once safely on the side, he wrapped his towel around them
And caressed her very sweetly, but they pushed him back into the water

Oh fragile, unbreakable tenderness
Wins so much more than grand gestures
If you have too much, you must save it
The time will come, the time will come

Mister Cookie had a big heart, but he always remained alone
People didn't understand his caresses
He preferred to shut himself away, he hardly came out on the street anymore
So as not to be dragged along by his emotions
If you ever recognize him as he shuffles down the street at night
Just say: "Hello Mister Cookie" and let him caress you calmly
And don't be afraid to share his secret
Because you make a person happy and it really doesn't take that long