Paroles et traduction Revios - Bana İyilerin De Öldüğünden Bahset

Bana İyilerin De Öldüğünden Bahset

Elimde güzel günler görmek içim eski resimler var
Duruma bir ruhsuzun penceresinden bak
Onlara fotoğraf demek te doğru almaz
Her biri tablo gibi, hepsi siyah beyaz

O devrin renk körüyüz dönüp baktığında
Sokak lambaları hep sıcaktır sönüp kaldığında
Kaldırımda hayat güzel görüp kalktığında hepsi biter
Tünel sonundaki ışık yandığında

Çünkü gerçek üstü göz kamaştıran
Bütün sahtelikler, inanmazsın, hangi kurgudan
Fırlamış bu, diye sorduğumu duyduğun zaman
Bence çok düşünme, tüm rüyalar kabus olmadan

Benim gırtlağıma saplanan bir yumruk adın
Her zaman en kötüye yürüyorken uygun adım
Fotoğraf içindeyken hoş gözükür korkuların
Fotoğraf elindeyken paramparça uykuların

Ve şimdi duvarların söz hakkına kavuştuğu an
Ona kulak verme ve bahsetme konuştuğundan
Şimdi duvarların söz hakkına kavuştuğu an
Senelerdir aynı sesle boğuştuğumdan

İnanmak istiyorum inandığın yalanlara
İlk defa zerre şüphe duymadığımı farzet
Hiç soru sormayacağım, istediğini anlat ama
Bana iyilerin de öldüğünden bahset

Mutlu fotoğraflar asılmıştı duvarlara
Bana biraz olsun inanmayı bahşet
Bütün masalları birer birer anlat ama
Bana iyilerin de öldüğünden bahset

Öldüğünden bahset
İyilerin de öldüğünden bahset
Bana iyilerin de öldüğünden bahset
Bana iyilerin de öldüğünden bahset

Tell Me That the Good Ones Die Too

In my hands are old pictures, I see beautiful days
Look at the situation through a heartless window
It's not right to call them photographs
Each one is like a painting, all in black and white

We are colorblind of that era when we look back
The street lamps are always warm when they go out
Life on the sidewalk is beautiful when you see it, but it all ends when you get up
When the light at the end of the tunnel turns on

Because the surreal is dazzling
All the fakeness, you wouldn't believe, which fiction
This popped out of, you ask when you hear me
I think don't think too much, all dreams before they become nightmares

Your name is a fist stuck in my throat
Always walking to the worst in step
Your fears look good in a photograph
Your broken sleep in a photograph

And now is the moment when the walls have their say
Don't listen to her and don't mention that she spoke
And now is the moment when the walls have their say
Because I have been wrestling with the same voice for years

I want to believe the lies you believe
Assume that for the first time I don't have an ounce of doubt
I will not ask any questions, tell me what you want, but
Tell me that good people die too

Happy photos were hung on the walls
Grant me, just a little bit, to believe
Tell me all the fairy tales, one by one, but
Tell me that good people die too

Tell me that they die
Tell me that good people die too
Tell me that good people die too
Tell me that good people die too