Paroles et traduction Revios - Hiçliğin Içinden, Tehlikeli Oyunlar

Hiçliğin Içinden, Tehlikeli Oyunlar

Hiçliğin içinden sonunda vücut buldu ruhum
Ve onu tozlu sandıkların en dibine koydum
Gerçekten gereksizdi
Çünkü ruhun üç kuruşluk değer görmediğini defalarca duydum

Basit bi' et parçası, kes lafları (kes)
Kadrandaki parmak izim zamanın zor anları
Lütfen mutlu etme halimi soranları
Hala aynı deme beklerim bi' fark yaratmayı

Nifak tohumları büyüklerden yadigar
Ama ekmek için herkesin bi' vakti var
Hiçbiri hayal değil, hayal değil sürreal
Sürekli tersliklerin sorulması fazla manidar

Ama sormamalıydın, şimdi oldu mu yani?
Baksana hala pis tarafım namütenahi
Bazen tehlikeli oyunlarda ebe olursun
Mübalağa yapmıyorum, istediğin oldu mu bari?

Gözlerimi yumduğumda daha güzel bi' dünya gördüğümü söylüyorum
Bana hak verirler güya
Keşke şunu betimliycek bi' materyal olsa
Nasıl kimlik kazandırıcam bu derin paradoksa

Aynı sorularda kulaçlarımı savurdum
Bi' arpa boyu yol kat ettim bi' ömürlük yoruldum
Şimdi tüm hatalarımdan insanlık sorumlu
Son bi' soru, artık yükümü sen taşısan olur mu?

Bu öfke gezer gibi uzuvlarımda ah
Benim de böyle boktan kusurlarım var
Tüm ömrüm omuzlarımda, bi' insan hudutlarında
Kayboluşum on binlerin huzurlarında

From the Depths of Nothingness, Dangerous Games

From the depths of nothingness, my soul finally took shape
And I buried it deep down in dusty trunks
It was truly unnecessary
Because I had heard countless times that the soul was worth three cents

A mere piece of flesh, cut the crap (cut it out)
The fingerprints on the dial are the difficult moments in time
Please don't make me happy asking about my condition
I still say the same, I expect to make a difference

Seeds of discord, a legacy from the elders
But everyone has their time to eat
None of it is a dream, it's not a dream, it's surreal
The constant questioning of adversity is too meaningful

But you shouldn't have asked, is it okay now?
Look, my filthy side is still boundless
Sometimes you become the seeker in dangerous games
I'm not exaggerating, did it please you, at least?

I say that when I close my eyes, I see a more beautiful world
They pretend to agree with me
I wish there were material to depict this
How will I give identity to this deep paradox

I flailed my arms in the same questions
I traveled an arm's length in a lifetime
Now all my mistakes are humanity's responsibility
One last question, can you carry my burden now?

This anger travels like extremities ah
I have such shitty flaws too
My whole life on my shoulders, within human boundaries
My disappearance is in front of thousands