Paroles et traduction Rob de Nijs - Oude Mensen

Oude Mensen

Wat een stille oude dag
Je ogen staan zo ver
Zien de wereld nog, zoals ie vroeger was

En de weemoed, als je lacht
Daarin spreken jaren mee
De oorlog als een wond die nooit genas

En mijn zoon rent als de wind voorbij
Hij kent alleen vandaag
Maakt een cirkel om je heen
En komt 's avonds met z'n vraag:

Wat zijn oude mensen
Zachte witte mensen
Als bomen in het park zo hoog
Ze kijken even ver

Wat zijn oude mensen
Nevelige mensen
Als bomen in het park zo oud
Zo mooi zijn oude mensen

Een leven lang op reis
Wie kent nog jouw verhaal
Wie neemt de tijd om langzaam terug te gaan

Zelfs de mannen zijn nu grijs
Als lavendel in je tas
Maar je liefde raakt ze onveranderd aan

Wat zijn oude mensen
Nevelige mensen
Als bomen in het park zo hoog
Ze kijken eindeloos ver

Jouw stem in het avondlicht
Vergeet alle tijd
Weer jong sta jij opeens voor mij

Wat zijn oude mensen
Stilgeleefde mensen
Als bomen in het park zo oud
Zo mooi zijn oude mensen

Elderly People

What a quiet old day
Your eyes stare so far away
Do they still see the world, like it used to be

And the melancholy, when you laugh
Years speak within
The war as a wound that never healed

And my son runs past like the wind
He only knows today
Makes a circle around you
And comes in the evening with his question:

What are old people
Soft white people
Like trees in the park so tall
They look just as far

What are old people
Misty people
Like trees in the park so old
They are so beautiful old people

A lifetime on a journey
Who still knows your story
Who takes the time to go back slowly

Even the men are gray now
Like lavender in your bag
But your love touches them unchanged

What are old people
Misty people
Like trees in the park so tall
They look endlessly far

Your voice in the evening light
Forgets all time
Suddenly, you are standing in front of me, young again

What are old people
Quietly lived people
Like trees in the park so old
They are so beautiful old people