Paroles et traduction Rob Dekay - Tikken Van De Tijd (Live @ Barbershop De Schuur)

Tikken Van De Tijd (Live @ Barbershop De Schuur)

De zoon wordt nu vader
Z′n mooie zwart haren worden grijs
Dat is het tikken van de tijd, de tikken die ik krijg van de tijd...
De prik is is uit de cola
De ziel is uit m'n oma
Dat is het tikken van de tijd
De tikken die ik krijg van de tijd tikken ook voor mij

Maar moet ik het nu anders doen, omdat ik het nu anders zie?
Of zie ik eigenlijk nog niets?
Geen idee of ik het nu anders moet doen, omdat ik het nu anders zie
Of zie ik eigenlijk nog niets, nog niets, nog niets?

De warmte lijkt gevlogen
De winter wint van zomer in mei
Dat is het tikken van de tijd, de tikken die ik krijg van de tijd...
In m′n hoofd hou ik de zomer vast, huilend in m'n winterjas
Dat is het tikken van de tijd
De tikken die ik krijg van de tijd tikken ook voor mij

Maar moet ik het nu anders doen, omdat ik het nu anders zie?
Of zie ik eigenlijk nog niets?
Geen idee of ik het nu anders moet doen, omdat ik het nu anders zie
Of zie ik eigenlijk nog niets, nog niets, nog niets?

Hij heeft z'n hart gegeven
Zo klopte zijn leven na zijn tijd
Dat is het tikken van de tijd, de tikken die ik krijg van de tijd...
Als kroon op z′n levenswerk maakte hij de zwakken sterk,
Gaf hij het tikken van de tijd,
Het tikken van de tijd na zijn afscheid weer vrij

Maar moet ik het nu anders doen, omdat ik het nu anders zie?
Of zie ik eigenlijk nog niets?
Geen idee of ik het nu anders moet doen, omdat ik het nu anders zie
Of zie ik eigenlijk nog niets, nog niets, nog niets?

Zie ik nog niets, nog niets, nog niets?
Zie ik nog niets, nog niets, nog niets?
Zie ik nog niets, nog niets, nog niets?

Тиканье времени (Live @ Barbershop De Schuur)

Сын теперь стал отцом,
Его красивые черные волосы седеют.
Это тиканье времени, тиканье, которое я слышу...
Газ вышел из колы,
Душа покинула мою бабушку.
Это тиканье времени,
Тиканье, которое я слышу, тикает и для меня.

Но должен ли я теперь поступать иначе, потому что я вижу все по-другому?
Или я на самом деле еще ничего не вижу?
Понятия не имею, должен ли я теперь поступать иначе, потому что я вижу все по-другому,
Или я на самом деле еще ничего не вижу, ничего, ничего?

Тепло, кажется, улетело,
Зима побеждает лето в мае.
Это тиканье времени, тиканье, которое я слышу...
В своей голове я держусь за лето, плача в своей зимней куртке.
Это тиканье времени,
Тиканье, которое я слышу, тикает и для меня.

Но должен ли я теперь поступать иначе, потому что я вижу все по-другому?
Или я на самом деле еще ничего не вижу?
Понятия не имею, должен ли я теперь поступать иначе, потому что я вижу все по-другому,
Или я на самом деле еще ничего не вижу, ничего, ничего?

Он отдал свое сердце,
Так билась его жизнь после его времени.
Это тиканье времени, тиканье, которое я слышу...
Венцом своего жизненного пути он сделал слабых сильными,
Он передал тиканье времени,
Тиканье времени после своего ухода снова стало свободным.

Но должен ли я теперь поступать иначе, потому что я вижу все по-другому?
Или я на самом деле еще ничего не вижу?
Понятия не имею, должен ли я теперь поступать иначе, потому что я вижу все по-другому,
Или я на самом деле еще ничего не вижу, ничего, ничего?

Вижу ли я что-нибудь, что-нибудь, что-нибудь?
Вижу ли я что-нибудь, что-нибудь, что-нибудь?
Вижу ли я что-нибудь, что-нибудь, что-нибудь?