Paroles et traduction Rokh - Medadrangi

دلیل بودنمی خوب بلدیم
تو جریان جاری تو رگمی
گرمی ، آرومی ، پارویی
تو دریای سیاه پر موج گم شدن
امیدی ، فانوسی ، نوری
تو زندگی یه لحظاتیه
که آدم سرسام میگیره
پیش تو گشنمم باشه
یه دل سیر گریه میکنم
آرامش با قطره های اشکام میریزه
من اونی که دلم خوشه با صدای موذن زاده به تو
از آنیم ، آنی ، آنن ، باهامی
چشمهام رو میبندم وقتی باشی
به باورم معنا میدی بعد هر آمین
با تو پروایی نیست از هیچ بلندایی
من فکر میکنم چیزی فراتر از عادته
مادربزرگم که با اون پا درد پا سجادشه
خیلی وقته دلم خوشه به این باد بهاری
من و پنجره ای که تنها هوادارمه
مداد رنگیامو گم کردم
با همین مداد مشکیم میدم به مفاهیم رنگ
بر عکس چیزی که میبینی خورشید تو زرد نیست
محاله خسته بشه از تابیدن
داداش بخند به نیش بکش طعم عشق رو
این ساعت که حتی خودشم دور زد رو ول کن
تو فراتر از معنای زمانی
به تنهایی جهانی هستی واسه خودت
بیا به درون سفر کنیم با یه بغچه
یه میانبری بلدم تا یه کلبه
که آتیشش روشنه و چایی دم
نمیگم از روزگار سرد ، چاییدم
این ته مها خبری نیس از طمع ها
تو دل هر انسانی هستی در امان
خدا با مویرگ های قلب تو نواخت
موسیقی عشق رو پیدا بکن لای نفسات
این حس زندگیه
از امروز غم غلافه
محاله بد شم
این ذهن رو بدم من جلا بش
تموم جهان درآد از منجلابش
حق طلای نابه ، آره داشی
اگه بسنجی بیس چاری عیارش
مداد رنگیامو گم کردم
با همین مداد مشکیم میدم به مفاهیم رنگ
بر عکس چیزی که میبینی خورشید تو زرد نیست
محاله خسته بشه از تابیدن
گله مند از نگزیدن کک ریه هاتی
رو ترازو خوشبختی پی وزن ایده آلی ؟
هرچی سبک تر شی ثروتمند تری
باد رو نگاه مگه جهان فرش زیر پاش نیست ؟
داشی غم رو وللش
این ابروهای تو بغل هم رو وللش
کف بالا آوردی انقد صابون زدی به دلت
د به ت ت پ ت نیفت بزار اشکی بچکه
دل آینه ت شکست و موندی بی خرده شیشه
شاعری میگفت برده هرکی خوش به خویشه
این دلخوریا واسه ی تو دوا نیست
مگه نمیدونی ؟ هر دلی که قرص نمیشه
رُخ ، به کنج بازی تکیه زده
عین خودت یه تنهای عشق شبه
که کتونیاش تو هر قدم به آسفالت
تعظیم میکنن ، واقفن به داستان
مداد رنگیامو گم کردم
با همین مداد مشکیم میدم به مفاهیم رنگ
بر عکس چیزی که میبینی خورشید تو زرد نیست
محاله خسته بشه از تابیدن
مداد رنگیامو گم کردم
با همین مداد مشکیم میدم به مفاهیم رنگ
بر عکس چیزی که میبینی خورشید تو زرد نیست
محاله خسته بشه از تابیدن
مداد رنگیامو گم کردم

Мы знаем, почему мы здесь.
Ты-мой сосуд.
Тепло, Арам, весло.
Затерянный в бескрайнем Черном море.
Надежда, Фануччи, свет.
В жизни бывают моменты.
Она-корова.
Я жажду Тебя.
Я выплачу всю душу.
Мир рушится вместе со слезами.
Я единственный, у кого голос моего сердца.
Энн, Энни, Энн, ты со мной.
Я закрываю глаза, когда ты рядом.
Ты даешь мне смысл, а потом каждый Аминь.
Ты ничего не боишься.
Я думаю, это больше, чем просто привычка.
Моя бабушка сиджад с этой ногой.
Я так долго был счастлив с этим ветром.
Я и мое окно, мой единственный поклонник.
Я потерял свой колорит.
Этим черным карандашом я поделюсь с понятиями цвета.
Несмотря на то, что ты видишь, солнце не желтое.
Она никогда не устанет раскачиваться.
Брат, улыбнись, ужали.попробуй любовь.
Отпусти эти часы, которые она даже развернула.
Ты вне чувства времени.
Ты-мировая Вселенная в полном одиночестве.
Давай отправимся внутрь с мешком.
Я знаю путь к хижине.
С ярким светом и чашкой чая.
Я не говорю, что мне холодно.
Здесь нет жадности.
Сердце каждого человека в безопасности.
Бог играл с капиллярами твоего сердца.
Найди любовь в своем дыхании.
Это чувство жизни.
От сегодняшнего горя теряется.
Неплохо.
Чтобы отдать мне этот разум.
Весь мир пришел из ямы.
Твердое золото. да, чувак.
Если ты измеряешь, сделай это.
Я потерял свой колорит.
Этим черным карандашом я поделюсь с понятиями цвета.
Несмотря на то, что ты видишь, солнце не желтое.
Она никогда не устанет раскачиваться.
Стадо не поймает блох.
По шкале счастья, идеальный вес ?
Чем легче ты становишься, тем богаче ты становишься.
Посмотри на ветер, разве мир не на ногах ?
Отпусти печаль.
Эти брови в объятиях друг друга.
Ты такой комковатый, ты такой комковатый.
Де-А-А-А-А-А-а!
Твое зеркало разбито без стекла.
Поэзия говорит, что раб все хорошо и хорошо.
Этот блюз не будет играть для тебя.
Разве ты не знаешь? каждое сердце не может этого вынести.
Ладья, положись в угол игры.
Он-одинокая ночь, как и ты.
Это бетон, каждый шаг на пути.
Они склоняются, в буквальном смысле, перед историей.
Я потерял свой колорит.
Этим черным карандашом я поделюсь с понятиями цвета.
Несмотря на то, что ты видишь, солнце не желтое.
Она никогда не устанет раскачиваться.
Я потерял свой колорит.
Этим черным карандашом я поделюсь с понятиями цвета.
Несмотря на то, что ты видишь, солнце не желтое.
Она никогда не устанет раскачиваться.
Я потерял свой колорит.