Paroles et traduction Ruhi Su - Onlar Ki (Live)

Onlar Ki (Live)

Onlar ki toprakta karınca suda balık
Havada kuş kadar çokturlar
Korkak, cesur, cahil, hakim ve çocukturlar
Kahreden ve yaratan ki onlardır
Destanımızda yalnız onların maceraları vardır
Destanımızda yalnız onların maceraları vardır
Ve onlar ki uyup hainin yuvasına
Sancaklarını elden yere düşürürler
Ve düşmanı meydanda koyup kaçarlar evlerine
Ve bir nice mürtede hançer üşürürler
Ve yeşil bir ağaç gibi gülen
Ve merasimsiz ağlayan
Ve ana avrat küfreden ki onlardır
Destanımızda yalnız onların maceraları vardır
Destanımızda yalnız onların maceraları vardır
Demir, kömür ve şeker
Ve kırmızı bakır ve mensucat
Ve sevda ve zulüm ve hayat
Ve bilcümle sanayi kollarının
Ve gökyüzü ve sahra ve mavi okyanus
Ve kederli nehir yollarının
Sürülmüş tarlaların ve şehirlerin bahtı
Bir şafak vakti değişmiş olur
Bir şafak vakti karanlığın kenarından
Onlar ağır ellerini toprağa basıp
Doğruldukları zaman
En bilgin aynalara en renkli şekilleri aksettiren onlardır
Asırda onlar yendi, onlar yenildi
Çok sözler edildi onlara dair ve onlar için
Zincirlerinden başka kaybedecek şeyleri yoktur denildi

Those Who (Live)

They who on earth are like the ant and in water like the fish
In the air like birds, they are so many,
Cowards, the brave, the ignorant, the wise, and children,
Both the creators and the destroyers, they are
In our epic, only their adventures are found
In our epic, only their adventures are found
And those who, heeding the treacherous brood,
Let their standards fall to the ground,
And in the open field confront their adversaries, then flee to their homes,
And tremble before the knife of the apostate,
And like a green tree laughing,
And mourning without ceremony,
And cursing like a sailor, they are
In our epic, only their adventures are found
In our epic, only their adventures are found
Iron, coal, and sugar
And red copper and textiles
And love, and oppression, and life
And all branches of industry
And the sky, the desert, and the blue ocean
And the sad river ways
The fate of the sown fields and the cities
Changes at the break of dawn
At the break of dawn, when from the edge of darkness
They rise up, their heavy hands on the ground,
At that moment,
In the wisest mirrors, they are the ones who reflect the most vivid colors
In the centuries, they have conquered, and they have been conquered
Many words have been spoken of them and for them
It has been said that they have nothing to lose but their chains