Paroles et traduction S. P. Balasubrahmanyam - Artha Sathapadu

Artha Sathapadu

అర్ధశతాబ్దపు అఙానాన్ని స్వతంత్రమందామా స్వర్ణోత్సవాలు చేద్దామా
ఆత్మ వినాశపు అరాచకాన్ని స్వరాజ్యమందామా దానికి సలాము చేద్దామా
శాంతి కపోతపు కుత్తుక తెంచి తెచ్చిన బహుమానం ఈ రక్తపు సిందూరం
నీ పాపిటలొ భక్తిగదిద్దిన ప్రజలను చూడమ్మా ఓ పవిత్ర భారతమా!
కులాల కోసం గుంపులు కడుతూ మతాల కోసం మంటలు పెడుతూ
ఎక్కడలేని తెగువను చూపి తగువుకి లేస్తారే జనాలు తలలర్పిస్తారే
సమూహ క్షేమం పట్టని స్వార్థపు ఇరుకుతనంలో ముడుచుకు పోతూ మొత్తం దేశం తగలడుతోందని
నిజం తెలుసుకోరే, తెలిసి భుజం కలిపి రారే
అలాంటి జనాల తరఫున ఎవరో ఎందుకు పోరాడాలి పోరి ఏమిటి సాధించాలి
ఎవ్వరికోసం ఎవరు ఎవరితో సాగించే సమరం ఈ చిచ్చుల సిందూరం
జవాబు చెప్పే బాధ్యత మరచిన జనాల భారతమా ఓ అనాథ భారతమా!
అన్యాయాన్ని సహించని శౌర్యం దౌర్జన్యాన్ని దహించే ధైర్యం
కారడవుల్లో క్రూరమృగంలా దాక్కుని ఉండాలా వెలుగుని తప్పుకు తిరగాలా
శతృవుతో పోరాడే సైన్యం శాంతిని కాపాడే కర్త్యవ్యం
స్వజాతి వీరులనణచే విధిలో సవాలు చెయ్యాలా అన్నల చేతిలొ చావాలా
తనలో ధైర్యం అడవికి ఇచ్చి తన ధర్మం చట్టానికి ఇచ్చి
ఆ కలహం చూస్తూ సంఘం శిలలా నిలుచుంటే
నడిచే శవాల సిగలో తురుమిన నెత్తుటి మందారం ఈ సంధ్యాసిందూరం
వేకువ వైపా చీకటిలోకా ఎటు నడిపేనమ్మా గతి తోచని భారతమా!
తన తలరాతను తానే రాయగల అవకాశాన్నే వదులుకొని
తనలో భీతిని తన అవినీతిని తన ప్రతినిధులుగ ఎన్నుకుని
ప్రజాస్వామ్యమని తలిచే జాతిని ప్రశ్నించడమే మానుకొని
కళ్ళు వున్న ఈ కబోది జాతిని నడిపిస్తుందట ఆవేశం
ఆ హక్కేదో తనకే ఉందని శాసిస్తుండట అధికారం
కృష్ణుడు లేని కురుక్షేత్రముగ సాగే ఈ ఘోరం చితిమంటల సిందూరం
చూస్తూ ఇంకా నిదురిస్తావా విశాల భారతమా ఓ విషాద భారతమా!

Artha Sathapadu

Are we honoring the ignorance of half a century as independence and celebrating golden jubilees?
Are we considering self-destructive anarchy as self-rule and saluting it?
This blood-soaked vermilion is a gift brought by the gentle coo of the dove of peace.
Oh Holy Bharat! Look at your people who have devoted themselves to you.
Creating groups for castes, fueling fires for religions
People sacrifice themselves, showing their never-before-seen prowess, bravely facing conflicts.
They fail to understand that the entire nation is burning in the fire of their narrow selfish interests that don't care for the welfare of the group.
They don't want to know the truth or come together.
Who will fight for such people, and what's there to achieve in such a fight?
This vermilion of embers, a battle fought by whom, with whom, and for whom?
Oh Bharat, the orphan, you have forgotten your responsibility to answer these questions!
A sense of justice that doesn't tolerate injustice, a courage that burns down cruelty
Should we hide in the forests like ferocious animals or avoid the light?
The army fights the enemy, and their duty is to maintain peace.
Should we challenge the fate that suppresses our heroes or die at the hands of our brothers?
Handing over his bravery to the forest, giving up his duty to the law
The society is standing still like a statue while watching the conflict
This vermilion of twilight, the oleander blooming in the smoke of walking corpses
Oh directionless Bharat! Towards which darkness will you lead me in the dawn's glow?
Giving up the chance to write their own destiny
Choosing their fear, their corruption, as their representatives
Refusing to question their so-called democracy
Blind passion leads this sightless species
Power claims it has the only right to rule.
This vermilion of blazing funeral pyres, a ghastly Kurukshetra without Krishna
Will you keep sleeping even now, oh vast Bharat, oh tragic Bharat?