Paroles et traduction Sadahzinia - Hilia Boukalia Katagis

Hilia Boukalia Katagis

Χίλια μπουκάλια από κρασί μέτρησα απόψε καταγής,
τα ρέστα από τα χρόνια μου μαζί σου ολημερίς
κι ολοζωής μα τι τα θες
τα ξαναλές, λες και δε γίνανε και χθες.
Μόνο που απόψε ήταν σαν να 'σουνα εκεί και συ
μες στο ποτήρι ίσως να φταίει το κρασί
μα είχες εκείνη τη παλιά, τη ξελογιάστρα ματιά,
σγουρά μαλλιά, κορμοστασιά και μια πλανεύτρα αγκαλιά
και μου 'λεγες πως όλα θα 'ναι εντάξει,
θα μ' έχεις, λέει, μη βρέξει και μη στάξει.
Και μου 'στηνες ονόματα παγίδα να με πιάσεις
και τα γνωστά σου ψέματα κόντευες να χιλιάσεις.
Λόγια για λόγια κι άλλα λόγια, μια κρυφή ελπίδα
ράγισε και μ' άφησε στο μέτωπο ρυτίδα.
Ανάθεμα, δε μ' άφησες καρδιά για ν' αγαπώ.
Τι άλλο να κάνω μια σε φτύνω, μια γελώ
Κι έπειτα πιάνω αριστερά, ψηλά στο στέρνο, τη καρδιά μου
τη ξεκάρφωσες, την έριξες με τα μπουκάλια γεια μου!
Πίνω ξανά μισή γουλιά απ' το ποτήρι,
κάνω κράτει περιμένω διψασμένο μουσαφίρη.

Χίλια μπουκάλια καταγής κι απόψε θάνατε αν 'ρθεις,
θα σε κεράσω με τ' αγιάζι της αυγής.
Χίλια μπουκάλια καταγής κι αφού μας έγινες μπεκρής,
ούτε σταγόνα δε θα βρεις, θα τρελαθείς.

Να τρελαθείς, να μου χαθείς απόψε θάνατε άμα 'ρθεις
ήπιες, ξεδίψασες καλά απ' το ποτήρι της ζωής
και στο ξεφάντωμα σου απάνω το ξεδιάντροπο
ξελόγιασες και το δικό μου άνθρωπο.
Μαζί λοιπόν, μετά τα συμφωνήσατε
κι δυο μες στο μεθύσι μου τα λόγια σας μασήσατε
ο ένας μου άφησε στον ώμο ένα χάδι
και ο άλλος μου είπε για της μοίρας το υφάδι.
Δεν πολυνοιάστηκα, μάλλον κουράστηκα,
πήγα να φύγω, μα ξανακάθισα.
Έτσι κι αλλιώς, του ριζικού μου μαντευόμενα
κι ίσως πριν έρθει η αυγή αναμενόμενα.
Γι' αυτό θα ρίξω τα μπουκάλια καταγής
μια ώρα αρχύτερα εαυτέ μου, μήπως και σοβαρευτείς
και καταφέρεις να σιγοντάρεις την αγρύπνια,
παρόλο που ήπια ως το πρωί να μείνω ξύπνια.
Μιας και η μέρα που θα 'ρθει θα 'ναι η λήθη του θανάτου,
θα ξεχαστεί και του καλού μου η αφεντιά του.
Πίνω λοιπόν, στερνή γουλιά και σπάω κάτω το ποτήρι.
άσπρο πάτο! Aπόψε κάνω το δικό μου χατίρι.

Χίλια μπουκάλια καταγής κι απόψε θάνατε αν 'ρθεις,
θα σε κεράσω με τ' αγιάζι της αυγής.
Χίλια μπουκάλια καταγής κι αφού μας έγινες μπεκρής,
ούτε σταγόνα δε θα βρεις, θα τρελαθείς.

Χίλια μπουκάλια καταγής κι απόψε θάνατε αν 'ρθεις,
θα σε κεράσω με τ' αγιάζι της αυγής.
Χίλια μπουκάλια καταγής κι αφού μας έγινες μπεκρής,
ούτε σταγόνα δε θα βρεις, θα τρελαθείς.

Χίλια μπουκάλια καταγής
θα σε κεράσω με τ' αγιάζι της αυγής.
Χίλια μπουκάλια καταγής
ούτε σταγόνα δε θα βρεις, θα τρελαθείς.

Χίλια μπουκάλια καταγής
Χίλια μπουκάλια καταγής

A Thousand Bottles Underground

A thousand bottles of wine I counted underground tonight,
the remnants of my years with you all day long
and throughout life, but what do you need them for?
you repeat them, as if they didn't happen yesterday.
Only tonight it was as if you were there too
in the glass, maybe it's the wine's fault
but you had that old, enchanting look,
curly hair, stature, and a captivating embrace
and you told me everything would be alright,
you'd have me, you said, come rain or shine.
And you set up names, a trap to catch me
and your usual lies, you were about to reach a thousand.
Words for words and more words, a secret hope
cracked and left a wrinkle on my forehead.
Damn it, you didn't leave me a heart to love.
What else can I do, I spit on you one moment, laugh the next
And then I grab my heart, high on the left, on my chest
you unpinned it, threw it with the bottles, goodbye!
I drink half a sip from the glass again,
I hold on, waiting for a thirsty guest.

A thousand bottles underground and tonight, death, if you come,
I'll treat you to the coolness of dawn.
A thousand bottles underground and since you got us drunk,
you won't find a single drop, you'll go crazy.

Go crazy, get lost, tonight death if you come
you drank, you quenched your thirst well from the glass of life
and in your revelry, the shameless one
you enchanted my person too.
Together then, after you agreed
and two of you in my intoxication chewed your words
one left a caress on my shoulder
and the other told me about the fate's weave.
I didn't care much, I guess I got tired,
I went to leave, but sat down again.
Anyway, guessing my radical
and maybe before dawn comes, as expected.
That's why I'll throw the bottles underground
an hour earlier to myself, maybe you'll get serious
and manage to support the vigil,
even though I drank until morning to stay awake.
Since the day that will come will be the oblivion of death,
my good one's self will also be forgotten.
So I drink, the last sip and break the glass below.
Cheers! Tonight I'm doing my own thing.

A thousand bottles underground and tonight, death, if you come,
I'll treat you to the coolness of dawn.
A thousand bottles underground and since you got us drunk,
you won't find a single drop, you'll go crazy.

A thousand bottles underground and tonight, death, if you come,
I'll treat you to the coolness of dawn.
A thousand bottles underground and since you got us drunk,
you won't find a single drop, you'll go crazy.

A thousand bottles underground
I'll treat you to the coolness of dawn.
A thousand bottles underground
you won't find a single drop, you'll go crazy.

A thousand bottles underground
A thousand bottles underground