Paroles et traduction Sadahzinia - Tha Xorkiso Ta Kryfa

Tha Xorkiso Ta Kryfa

Δε λέω πως με πήρανε οι μέρες και τα χρόνια
ούτε πως βρήκα κιόλας το μυστικό το μεγάλο,
μα τώρα δα κάτω απ' της νύχτας τα σεντόνια
από ψηλά σαν να σε άκουσα, το δίχως άλλο,
να ομολογάς τους φόβους σου για το άγνωστο,
μα πριν καν φτάσεις να διαλέγεις τη φυγή,
γι' αυτό άκου κι ας μην είναι ευχάριστο
θα σου πω τι θα βρεις σαν θα κατέβεις στη γη.
Πως θα νιώσεις το χώμα στην αρχή μπουσουλώντας,
μα στου χρόνου σου το γιόμα θα το κάνεις μαξιλάρι.
Πως θα δώσεις ζωή στα όνειρά σου τριγυρνώντας,
για να τα 'χεις τη νύχτα μυστικό προσευχητάρι.
Ιστορίες του ανέμου θα σου πω και παραμύθια
για αστέρια που γίνανε πιστοί οδηγοί,
θα σου πω αν το θες και τη μόνη αλήθεια,
πως σκορπίζει ο ήλιος στα σπλάχνα τη γη.
Θα σου πω να προσέχεις κάτι ανθρώπους ποντίκια,
ν' αποφεύγεις θα σου δείξω την ύπουλη οχιά.
Θα σου πω πως να βλέπεις τον πόνο αντρίκια,
για την τύχη που φέρνει κρεμάλας τριχιά.

Θα σου μάθω λοιπόν, ό, τι κρύψαν από μένα
κι όσα φοβόντουσαν εκείνοι ν' ανταμώσω,
θα ξορκίσω τα κρυφά και τ' αφημένα
κι ίσως παρέα σου για λίγο να γλιτώσω.
Θα βλέπω ονείρατα μικρά σημαδιακά,
θα σου κρατάω από το διάβα τους τη γλύκα,
μήπως και βρεις τα λαβωμένα ξωτικά
που η αγάπη μου σου άφησε για προίκα.

Δε θα σου μάθω ποτέ να σκύβεις κάτω το κεφάλι
καλά να πάθεις και στις αναποδιές
καιρός να μάθεις της ήττας τη ζάλη,
μα οι ζημιές είναι κέρδη και τα κέρδη ζημιές.
Θα σου πω κι άλλα τόσα, τώρα πια πήρες μπόι;
ξέρεις, φταίει ο θεός για τον πρώτο φονιά;
πως μετράει θα σου πω αυστηρά το ρολόι
και πως ο κίνδυνος παραφυλάει σε κάθε γωνιά.
Πως η σκέψη βουλιάζει μέσα σ' ονείρατα σκάρτα
και του ανθρώπου τη μοίρα τυραννάει ο νους.
Γι' αυτό σου λέω, μάζευτα όλα και κάφτα;
τι γυρεύεις καλέ μου στους μοντέρνους καιρούς
Θα σου πω και γι' αυτούς που γυρνούν τα γρανάζια
και για κείνους που φορέσανε μια σένια στολή.
Θα σου πω και για τ' άλλα, κοριτσίστικα νάζια,
γιατί κλαίει μια γυναίκα στο πρώτο φιλί.
Θα σου πω να προσέχεις καλά που πατάς,
γιατί η μνήμη χτυπά και νικάει τη λήθη,
γι' αυτό τα λόγια και τα βήματά σου πάντα να μετράς
κι απ' όσα ακούς, μόνο η καρδιά σου να σε πείθει.

Exorcising The Secrets

I won't claim that the days and years have worn me down,
Nor that I've found the grand, elusive key,
But just now, beneath the night's silken gown,
From above, I heard you, undeniably,
Confessing fears of the unknown's embrace,
Yet before you even choose to flee,
Listen, though it may not be a pleasant chase,
I'll tell you what you'll find when you descend to Earth's space.
How you'll feel the soil at first as you crawl,
But in the fullness of time, it will become your pillow's core.
How you'll give life to your dreams, standing tall,
To hold them at night as a secret prayer book, evermore.
I'll tell you tales of the wind and fables spun,
Of stars that became faithful guides on high,
I'll tell you, if you wish, the singular truth, the one,
How the sun scatters life within the Earth's sigh.
I'll tell you to beware of certain people, like mice,
I'll show you how to avoid the treacherous viper's sting.
I'll teach you to face pain with a stoic guise,
For the luck that a hangman's noose can bring.

So I'll teach you, my dear, all that they hid from me,
And all that they feared I might encounter,
I'll exorcise the secrets, set them free,
And perhaps, together, we'll escape the hunter.
I'll see small, prophetic dreams unfold,
I'll keep their sweetness from their passing trace,
So that you might find the wounded elves of old,
The ones my love left you as a saving grace.

I'll never teach you to bow your head low,
May you learn well from your setbacks' sting,
It's time you know the dizziness of defeat's flow,
For losses are gains, and gains, a fleeting thing.
Shall I tell you more, now that you've grown so tall?
Do you know, is God to blame for the first killer's deed?
I'll tell you how the clock ticks for us all,
And how danger lurks, a silent, watchful creed.
How thoughts sink into dreams, tattered and torn,
And the human fate is ruled by the mind's sway.
So I say, gather it all and let it be burned and worn,
What do you seek, my dear, in this modern day?
I'll tell you of those who turn the gears of time,
And those who don a silken uniform's guise.
I'll tell you of other things, like a girl's gentle chime,
Why a woman cries at the first kiss, beneath the skies.
I'll tell you to watch where you step with care,
For memory strikes and conquers oblivion's hold,
So always measure your words and steps, a mindful prayer,
And of all you hear, let only your heart be bold.