Paroles et traduction Sagopa Kajmer - Ateşten Gömlek

Ateşten Gömlek

Sagopa kajmer:
Benim bir sırrım var açıklanmayacak kadar sır.
Bundan çıkar hır, patlamalar vuku bulur dert kahır.
Sırdan geçen dilim olsa hale değer diken.
Bilmez bilen adam olur, ben ben iken.
Ya söylersem kim anlar.
Söylemezsem bağlar gamlardan ağlar.
Bu yıpranışta dağılır bütün.
Doymaz Sago yakar tütün.
İçindeyim oyunun büsbütün
Hayatıma musallat oldu şöhret, ün.
Karıştı yarınım bitti dün, tedirgin bugün.
Topla çıkar nedir sonuç?
Her kıyasta dilime değer bıçağa ait keskin uç
Kimdir suçlu kimde suç?
Öylesine kibirli ki biber yakmadan bırakmaz rahat
Yarası ağır dilimin bulamıyorum kapatacak bant!
Üzerime gelin bakın, dinamit bağlı gövdeme
Yaklaşını uçururum uçurtma misal pimden iplerle.
Fesatlar kapıma vardılar ellerinde güllerle
İşlerine gelmediğinde saldırdılar aynı güllerin dikenleriyle.
Vurdular siyah güllelerle.
NAKARAT X2
Giy ateşten gömlekleri bir bir yansın üzerin. Ve dahi.
Kır topraktan çömlekleri. Zaten tedirgin halim.
Bir benim, bir bendim ve bir kendim ortadayım.
Bitmez derdim, bu hal beni yer bitirir bildim.
Aklıma gelen başıma geldi
Başım yarıldı, aşım soğudu.
Yine iştahsızlık elinde oyuncak etti açlığımı.
Artık kartopu oynamak istemiyorum ellerim dondu
Türlü saklambaç oyunlarından gözlerim yoruldu.
Nerdesiniz güven abideleri ha? Cesaret haylazları?
Gösterin bana 62 den tavşan yapan hokkabazları
Belirleyin karşımda durabilecek tüm küfürbazları
Demirden mızraklarla kırdım sazları
Deştim böğründen kıyamadığım hazları
Verin bana yazları!
İlahi merhamet sarayı.
Ya hannan.
Sensin rana.
Sensin mana.
Sensin rahman.
Sensin canan.
Ruhum işgalden kurtulmaz vatan
İnfilak eder alev ateş volkan hislerim kırıklar.
Püskürüyor üzerime lav, kıvılcım korlar
Elimdeki bir avuç dolusu su ile sönmez bu yangınlar.
Ben bir sırra sahibim, hayat uykusuna yatmış
Ben çok dosta sahiptim güvensizlik içine batmış.
Şahit oldum birileri mutluluğu parayla kapmış.!!!
NAKARAT X2
Giy ateşten gömlekleri bir bir yansın üzerin. Ve dahi.
Kır topraktan çömlekleri. Zaten tedirgin halim.
Bir benim, bir bendim ve bir kendim ortadayım.
Bitmez derdim, bu hal beni yer bitirir bildim.
Ateşten gömlekler. Topraktan çömlekler.
Ne maymundan geldin, ne de seni getirdi leylekler.
Sagoya kulak ver, Sagoya kulak ver. Sagoya kulak ver.
2 sıfır sıfır 8 elveda eder. Sagoya kulak ver. Sagoya kulak ver.

Fiery Shirt

Sagopa Kajmer:
I hold a secret, a mystery too profound to unveil.
From it arises strife, explosions of pain and despair prevail.
Should my tongue betray the secret, it would pierce like a thorn.
Knowledge would transform me, while I remain myself, forlorn.
If I speak, who would understand?
If I stay silent, sorrow binds, tears flow from the land.
In this wearing down, everything disintegrates.
Insatiable Sago burns tobacco, as fate dictates.
I am fully immersed in this game of life's cruel jest.
Fame and notoriety haunt my existence, a burdensome guest.
My tomorrow is muddled, yesterday gone, today filled with dread.
Gather and deduct, what is the conclusion to be read?
In every comparison, the sharp edge of a blade touches my tongue.
Who is the guilty one, where does the fault belong?
So arrogant it is, leaving no peace without a fiery sting.
My tongue's wounds are deep, I find no bandage to bring.
Come closer and see, dynamite strapped to my core.
Approach and I'll send you flying, like a kite with strings I abhor.
The malicious ones arrived at my door, roses in hand.
When it served them not, they attacked with those roses, a thorny band.
They struck with black roses, leaving scars on the land.
CHORUS X2
Don fiery shirts, one by one, let them burn upon your skin. And further,
Shatter clay pots, for my state is already filled with shudder.
I stand alone, I was alone, and by myself I remain.
My woes are endless, this state consumes me, it's plain.
What crossed my mind, befell me,
My head split open, my love grew cold, you see.
Loss of appetite toyed with my hunger once more.
No more snowball fights, my hands are frozen and sore.
From various hide-and-seek games, my eyes have grown weary.
Where are you, monuments of trust? Mischief-makers so cheery?
Show me the magicians who pull rabbits from hats with flair.
Identify all the foul-mouthed who dare to stand and stare.
With iron spears, I shattered the instruments of song.
I ripped from its womb the joys I cherished for so long.
Give me back the summers!
The palace of divine mercy, where hope slumbers.
Oh, the Most Compassionate.
You are the source of life, delicate.
You are the meaning, the ultimate fate.
You are the Most Merciful, I await.
You are the beloved, my soul's elate.
My spirit, a homeland, will not escape this occupation's gate.
My emotions erupt like a volcano, flames and fiery splatter.
Lava and sparks rain down, a burning, scorching matter.
With a handful of water, this inferno cannot be tamed.
I hold a secret, while life lies dormant, unclaimed.
I had many friends, but mistrust has soaked through their veins.
I witnessed some grasp happiness with money's reins.!!!
CHORUS X2
Don fiery shirts, one by one, let them burn upon your skin. And further,
Shatter clay pots, for my state is already filled with shudder.
I stand alone, I was alone, and by myself I remain.
My woes are endless, this state consumes me, it's plain.
Fiery shirts. Clay pots.
You neither descended from monkeys nor were brought by storks, that's not.
Listen to Sago, listen to Sago. Listen to Sago.
2008 bids farewell. Listen to Sago. Listen to Sago.