Paroles et traduction Sagopa Kajmer - Bir çok Kez Öldüm

Bir çok Kez Öldüm

Birçok kez öldüğümü biliyorum
Kenarından köşesinden hayata tutunduğumu
Güneşimin günlerce tutulduğunu
Güzel günlerin kısa hikayeler anlatan misafirler olduğunu sonra yok olduğunu
Onlar gidince yok olduğumu, kendimden yoksunluğumu
İnsanın yoksunluğunu, kötü günün kenarda pusu kurduğunu
Akbabanın sessizliğini bilip duymak kurdun uluduğunu

Birçok kez öldüğümü biliyorum
Ruhum üzerimdeyken öldürüldüğümü
Gözüm açık bakarken dünyaya körlüğümü
Katillerimi bizzat gözümle gördüğümü cinayetin örtüldüğünü
Biliyorum aslında her bir şeyin gerçek yüzünü
İnsanların yüzsüzlüğünü, her şeye rağmen bendeki güçsüzlüğümü
Eksik kelimeli sözlüğümü, karanlığımın güneşime karşı üstünlüğünü

Birçok kez öldüm, yeniden hayata döndüm
Biten filmi başına sardım kendimi orda gördüm
İzledim oyunbozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü
Söküp atmak istedim içinden üzüntüyü

Ama nerde
Boşa gider her hamlem, sonu olmayan ahlem
Bir dönüş yok madem, hayal sarsın beni

Birçok kez öldüm, yeniden hayata döndüm
Biten filmi başına sardım kendimi orda gördüm
İzledim oyunbozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü
Söküp atmak istedim içinden üzüntüyü

Ama nerde
Boşa gider her hamlem, sonu olmayan ahlem
Bir dönüş yok madem, hayal sarsın beni

Birçok kez öldüğümü biliyorum
Bilenlerin bilmemezlikten geldiği zamanlarda
Elimi sıkıca tutanların bıraktığı anlarda
Doğrularımı yalanlamaya çalıştıklarında, çatıştıklarında
Böyle gaddarca davrandıklarında bedbahtça kıvranırım iftiranın kollarında
Düşüncelerim turlar yalnızlık koridorlarında
Bir yalnızı ancak bir yalnızlık öldürebilir etrafında

Birçok kez öldüğümü biliyorum
Bilirken bilmemezlikten gelmek zorunda olduğum vakitlerde
İçimden geleni içimde hapsettiğim seferlerde
Zincire vurduğum haklı hislerimi gördüğümde
Yalnızlığın kendini gösterdiği yalnızlığımda
Ruhu yıkan depremlerin ansızlığında
Harabede gördüğüm benin cansızlığında
Ölmeyen hırsın yıldıran arsızlığında

Birçok kez öldüm, yeniden hayata döndüm
Biten filmi başına sardım kendimi orda gördüm
İzledim oyunbozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü
Söküp atmak istedim içinden üzüntüyü

Ama nerde
Boşa gider her hamlem, sonu olmayan ahlem
Bir dönüş yok madem, hayal sarsın beni

Birçok kez öldüm, yeniden hayata döndüm
Biten filmi başına sardım kendimi orda gördüm
İzledim oyunbozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü
Söküp atmak istedim içinden üzüntüyü

Ama nerde
Boşa gider her hamlem, sonu olmayan ahlem
Bir dönüş yok madem, hayal sarsın beni

I Died Many Times

I know I've died many times before,
Clung to life by a thread, barely more.
My sun eclipsed for days on end,
Good times like guests, their stories they lend, then transcend.
With their departure, I fade away, lost in my own decay,
Humanity's absence, bad days in ambush lay.
Knowing the vulture's silence, hearing the wolf's mournful bay.

I know I've died many times before,
My soul slain while it soared.
Eyes open, yet blind to the world's core,
Seeing my killers, the murder ignored.
I know the true face of every little thing,
The shamelessness of people, the weakness it can bring.
My dictionary with words incomplete, my darkness triumphs, my sunshine can't compete.

Many times I died, and back to life I came,
Rewinding the finished film, finding myself in the frame.
Watching the naive mortal, engrossed in the game with the cheat,
Wanting to tear out the sorrow, make it retreat.

But where?
Every move I make is in vain, my endless sighs bring no gain.
Since there's no turning back, let dreams ease my pain.

Many times I died, and back to life I came,
Rewinding the finished film, finding myself in the frame.
Watching the naive mortal, engrossed in the game with the cheat,
Wanting to tear out the sorrow, make it retreat.

But where?
Every move I make is in vain, my endless sighs bring no gain.
Since there's no turning back, let dreams ease my pain.

I know I've died many times before,
When those who knew pretended to ignore.
In moments when those who held me tight let go,
When they tried to deny my truths, as adversaries they'd grow.
When they acted so cruelly, I writhe in despair, trapped in slander's snare.
My thoughts wander, in corridors of loneliness so bare,
Only loneliness can kill a lonely soul, it's everywhere.

I know I've died many times before,
When knowing, I had to pretend I knew no more.
In times I imprisoned my feelings within my core,
Seeing my rightful emotions chained, forevermore.
In my solitude, where loneliness reveals its face,
In the suddenness of soul-shattering quakes,
In the lifelessness of myself, I see in ruins' embrace,
In the relentless ambition, defeating grace.

Many times I died, and back to life I came,
Rewinding the finished film, finding myself in the frame.
Watching the naive mortal, engrossed in the game with the cheat,
Wanting to tear out the sorrow, make it retreat.

But where?
Every move I make is in vain, my endless sighs bring no gain.
Since there's no turning back, let dreams ease my pain.

Many times I died, and back to life I came,
Rewinding the finished film, finding myself in the frame.
Watching the naive mortal, engrossed in the game with the cheat,
Wanting to tear out the sorrow, make it retreat.

But where?
Every move I make is in vain, my endless sighs bring no gain.
Since there's no turning back, let dreams ease my pain.