Paroles et traduction Sagopa Kajmer - CD1 Iskeletler Diyarinda Bir Et Parcasi

CD1 Iskeletler Diyarinda Bir Et Parcasi

Yarını olmayan dünlere yazılmış her şiir ve şair olmuş her fikir ki kaleme düşmüş her sözü.
Hep karanlık anlatıldı şarkılarda günyüzü.
iki Yalpalayan ömürler aşikar hüzün görüntüsü.
Yalnızlıkla sevişir oldun, karanlık hep zifir
ve gökyüzünde güneşin doğum sancılarını bekledin.
Doğmamış çocuktu doğacak, her ışık hazin sihir ki;
hediye olacak her yarın manevi hazinedir,
vasiyetimdir, cümlelerimin her kelimesi sahi asi,
Sagopa yorgun tek tabanca 26 arifesi.
Kimler önüne geçebilir zamanın akışının,
cümlelerimin noktalarına kaç zamanda ulaşırım.
Yaşarım iskeletler diyarında bir et parçasıyım.
Varımı yoktan aldım.
Daldım çoktan derin uykuma vardım,
beklemekle geçti yıllarım ve kar beyazdı saçlarım,
karamsar yazdı rhyme'larım ve tarumardı sabrım,
harbi yaşadım benliğimle çok savaştım
yazdım olmadı ve kaçtım, rap uzattı elini çekti kulağımı.
'yaz' dedi!
Emir bir farzdır.
Farzın adresinde sen ikamet halinde, bu Tanrı'dan bir arzdır.
Öylesine güç oldu, böylesine bir gidişi resmetmek,
kalemi makina yaptım, her çizikte kareler aldım,
sundum önüne Yaradanın ve bekledim cevabını,
hep cevapsız kaldı çağrım, bağırdım!...
Raks edemedim yine yenildim,
aksimi göremedim kör oldum
Haksızın vuramadım şakağına,
baksın kör gözlerime
Raks edemedim yine yenildim,
aksimi göremedim kör oldum
Haksızın vuramadım şakağına,
baksın kör gözlerime...
Çuvala konulan her ölüydü günüme zehri zerkeden
ve yuvası yıkılan her virandı parasal harbe itilen,
zoraki savaşa alınanlardı okulu terkedenler
ve eli bıçaklı her bebeydi kabusumda raks edenler,
buna da çok şükür demekle geçti onca garibe sene ve lehine gidişi rehine tuttuk fethine kalktık,
olmamış diyarların adını koyduk, otura kaldık, kıçımız üstü isyan ettik.
Kadere sıvadık (yo!...)
horoskoplarınla yarına bir bakış mı bugünün, aksilikle geleni dışlamak mı sömürün
, hepiniz gömülün, fallar oynasın bu oyunu, sallar sallasın sonunu, bir duada gizli ödülün, bir nazarda saklı hüznün,
temelli var oluş hayali, boşunadır vaatleri,
sisteminde virüsü saklar her beyin ve an çatar atak yapar ve bin çuval ceset kapar,
tenhalar yüz görümlük, yurt olur zaman donar.
Raks edemedim yine yenildim,
aksimi göremedim kör oldum
Haksızın vuramadım şakağına,
baksın kör gözlerime
Raks edemedim yine yenildim,
aksimi göremedim kör oldum
Haksızın vuramadım şakağına,
baksın kör gözlerime...

CD1 A Piece of Flesh in the Land of Skeletons

Every poem written for tomorrows that don't exist, every thought that became a poet, every word that fell onto paper.
Always darkness was told in songs, sunshine ignored.
Two staggering lifetimes, a clear image of sorrow.
You've become accustomed to making love with loneliness, the darkness always pitch black.
And in the sky, you awaited the birth pangs of the sun.
The unborn child was about to be born, every light a sad magic;
every tomorrow to be gifted is a spiritual treasure,
it's my will, every word of my sentences rebellious,
Sagopa, the tired lone ranger, the 26th mystic.
Who can outrun the flow of time,
how long will it take me to reach the full stops of my sentences.
I live, a piece of flesh in the land of skeletons.
I took my existence from nothingness.
I dove into my deep sleep long ago, I arrived,
years passed waiting, and my hair turned snow white,
my rhymes wrote pessimistically, and my patience tarred,
I lived truly, I fought with myself a lot
I wrote, it didn't work, and I fled, rap extended its hand and pulled my ear.
'Write!' it said!
The command is a duty.
You reside at the address of duty, this is a desire from God.
It became so hard, to paint such a departure,
I made the pen a machine, with each scratch I took frames,
I presented them to the Creator and awaited His answer,
my call remained unanswered, I screamed!...
I couldn't dance again, I was defeated,
I couldn't see my opposite, I became blind
I couldn't hit the unjust one's temple,
let him look into my blind eyes
I couldn't dance again, I was defeated,
I couldn't see my opposite, I became blind
I couldn't hit the unjust one's temple,
let him look into my blind eyes...
Every corpse put in a sack was the one who poisoned my day
and every veranda whose home was destroyed was pushed into financial war,
those forced into battle were the ones who dropped out of school
and every baby with a knife was the one dancing in my nightmare,
with saying "thank God for this" so many strange years passed and we held the departure hostage, we rose to conquer,
we named nonexistent lands, we sat down, we rebelled on our asses.
We blamed fate (no!...)
is today's glance into tomorrow with your horoscopes, is your exploitation to exclude what comes with adversity
, all of you be buried, let fortunes play this game, let them shake its end, the reward hidden in a prayer, the sorrow hidden in an evil eye,
the fundamental illusion of existence, its promises are in vain,
every brain hides a virus in its system and the moment cracks it attacks and grabs a thousand sacks of corpses,
solitudes are for a glimpse, time freezes and becomes a homeland.
I couldn't dance again, I was defeated,
I couldn't see my opposite, I became blind
I couldn't hit the unjust one's temple,
let him look into my blind eyes
I couldn't dance again, I was defeated,
I couldn't see my opposite, I became blind
I couldn't hit the unjust one's temple,
let him look into my blind eyes...