İlham
al
bu
sözlerin
sahibi
bir
Hamal
varlığı
hayal
kahramanı
olmak
istediğim
bir
masal
var
düşündükçe
sulara
batar
benim
sal
kader
beni
sal.Marifetle
erir
gönlüm
Gördüm
benim
benim
gören
gözüm
parçalar
ya
gönlüm
avuçlarımda
göğe
doğru
tuttuğum
dualarım
ve
ömrüm
yetmez
dilemeye
özrüm
. Bak
bataklıklar
üzeri
ne
kadar
da
parlak
bakta
gör
burdan
her
tarafta
güzel
yüzlü
tuzak
gökyüzü
ne
kadar
yakın
arşı
Azam
ne
kadar
uzak
kendine
yaptıkların
ve
kattıkların
ne
kadar
vasat
.Evet
bu
bir
aşk
şarkısı
evet
bu
bir
kalp
ağırısı
evet
bu
namelerde
yanan
var
en
derinden
ah
bir
bilsen
içimdeki
alevi
bir
görsen
.Yanlız
harbin
çocuklarını
taşladınız
öldüler
sapanla
avlanan
kuşlar
can
çekişerek
öldüler.Gözler
ayrı
düşeni
dudaklar
cümleden
düşürdüler
düşenin
dostu
olmadı
hiç.
Find
inspiration,
my
love,
in
these
words
from
a
humble
soul,
a
fictional
hero,
a
fairy
tale
I
yearn
to
be.
The
more
I
think,
the
deeper
my
raft
sinks
into
the
waters.
Fate,
let
me
go,
just
let
me
be.
My
heart
melts
with
skill,
my
eyes
have
seen,
my
eyes
have
seen,
my
heart
shatters
in
my
palms,
my
prayers
rise
to
the
sky,
and
my
life
isn't
enough
to
wish,
my
apologies.
Look
at
the
swamps,
how
shiny
their
surface
appears.
Look
closely,
darling,
and
see
the
beautiful-faced
traps
everywhere.
The
sky
is
so
close,
yet
the
highest
heaven
feels
so
far.
What
you've
done
and
added
to
yourself
is
so
mediocre.
Yes,
this
is
a
love
song,
yes,
this
is
a
heartache,
yes,
there
are
those
who
burn
in
these
letters,
from
the
deepest
depths.
If
only
you
knew
the
fire
within
me,
if
only
you
could
see.
You
stoned
the
children
of
the
lonely
war,
they
died.
Birds
hunted
with
slingshots
died
in
agony.
Eyes
cast
down
the
fallen,
lips
dropped
them
from
sentences,
the
fallen
never
had
any
friends.
Düşenin
dostu
olmaz
bunu
böylece
bildim
inanmasam
olmaz
The
fallen
have
no
friends,
I
learned
this
to
be
true,
I
cannot
believe
otherwise.
Ölüm
allahın
emri
ankebutta
belli
emre
tutuşturdu
sago
en
güzel
delili
delillerim
ve
deliliyim
Beni
Bu
yaşıma
getirdi
sen
köşene
çekil
düşün
seni
bu
hale
neler
bitirdi.Başta
tertemiz
sudur
yaradılış
gün
geçtikçe
karmakarışır
durgun
sular
ani
bulanır
ilk
başlarda
suya
bakarsan
ayı
ve
güneşi
saf
görürsün
sonra
güneş
gider
ay
kalır
üzülürsün
.Düşmanın
buzunda
donmaktansa
dostun
güneşi
yaksın
içime
alınan
her
nefes
soluk
yeniden
yaşama
dönmek
gibi
kefene
sarılı
tütüne
benzerim
uçar
dumanım
aniden
uçar
bu
ruh
bedenden
. Bu
ruh
bedenden
uçar
geride
kalanlar
açar
çarkıfelek
yaman
döner
ben
solar
sen
açar
onlar
kalır
sen
göçer
menzilimiz
farklılaşır
çok
geç
olmadan
açıl
gözüm
açıl
.
Death
is
God's
command,
it's
clear
in
the
spider's
web.
Sago
was
set
on
fire
by
the
most
beautiful
evidence,
my
evidences
and
I
am
the
evidence.
He
brought
me
to
this
age,
you
retreat
to
your
corner
and
think,
what
brought
you
to
this
state.
In
the
beginning,
creation
is
pure
water,
as
days
pass,
it
becomes
mixed,
still
waters
suddenly
become
cloudy.
If
you
look
at
the
water
at
first,
you
see
the
moon
and
the
sun
purely,
then
the
sun
goes
down,
the
moon
remains,
and
you
grieve.
Let
the
sun
of
your
friend
burn
me
rather
than
freezing
in
the
ice
of
your
enemy.
Every
breath
I
take
is
like
coming
back
to
life,
like
tobacco
wrapped
in
a
shroud,
my
smoke
rises
suddenly,
this
soul
flies
from
the
body.
This
soul
flies
from
the
body,
those
who
remain
behind
turn
the
wheel
of
fortune,
it
turns
fiercely,
I
fade,
you
bloom,
they
remain,
you
migrate,
our
destinations
diverge,
open
your
eyes
before
it's
too
late,
open
your
eyes.