Paroles et traduction Sagopa Kajmer - Ilgisizlik Hastaligi (Skit)

Ilgisizlik Hastaligi (Skit)

Uyanmak zor, uykunu bölmedikçe kurtuluş,
Çıkışı bulamadığın yol üzeri, gözün kapalı yıpranış,
Yıprandığını bir tek senin bilmen kıvranış,
Ağladığını kendin görmen, ruhen yıkılış.
Onlar, anlatsan da anlamazlar,
Bir anlam da yüklemezler,
Çıldırdığını düşünürler,
O büyük düşünürler.
"Keşke konuşmasaydım" dersin,
Meğer buymuş ilk dersin,
Zor iş, kolay gelsin.
Elin boşta kaldır, tutmadıklarında,
Gözün yaşta kalır, anlamadıklarında,
Sesin titrer konuşmaya çabaladığında ardarda.
Oysa kim istemez ki, her gün ilkbahar günü?
Şiirler yazmak, izleyip kırmızı gülü.
Akan saatler, beraberinde götürür ömrü,
Kalan sağlar senindir, kaybedilenler ölü.
Ben seni gayet iyi de anlıyorum, gayet.
Ardımda bıraktığım o yollar, buradan gayet net,
İnsan bir nefis, bir nefes,
Bir özgür, bir kodes, bir hapis, bir kafes.
Yaşa etmeden pes! Kolaysa...
Zor çıkar içinden, açılmamış ne kadar kutu varsa,
Yalan dağılır içinden, açılmış ne kadar ağız varsa,
Çil yavrusu gibi dağılır, bildiğin ne kadar iyi varsa.
Nakarat
İlk başta suya kanar gibi kandım,
Sözlerine inandım herkesin kalpten, çok içten.
Bu uykumdan uyanmam zaman aldı,
Uyandım, uykusuzluk başladı aninden, aniden.
Yıllar öğretmenim oldu, gerçek zor okuldu.
Kaçtım dersten, derslerden, isterdim uyanmak birden,
Bir kötü kabustan cidden, aniden.
Sahiden.
Bendeki buz söndürüyor ağır ateşleri,
Yakmaya çalıştığım kısa çıralar nemli,
Karaya oturmuş geminin tayfasındanım kabaca,
Ruh halim, ejderhaya kafa tutan bir atmaca.
Bu hayat bolca kutulu bulmaca,
Bildiğin, cevaplar olur; bilemediğinde karmaşa,
Dallanıp yeşermek de var, ve bir de solmaca,
Nefesten kesilmek de var, içinde koşmaca.
Güzel bir şarkı buldum, kendimi onunla öldürdüm,
Sonra bir diğer şarkı duyup, hayata onunla geri de döndüm,
Sonra başka şarkılarla doğdum, onlarla soldum,
Ben Yunus'u şarkılarda buldum, hayatta kaybettim.
Gönlümün cennetine koyduklarım ve cehenneminde yaktıklarım.
Ne çok şey anlatıyor, gözlerine baktıklarım,
Çok şey anlatıyor, gözümden akıttıklarım,
Ahmak ıslatanlarım.
Nakarat İlk başta suya kanar gibi kandım,
Sözlerine inandım herkesin kalpten, çok içten.
Bu uykumdan uyanmam zaman aldı,
Uyandım, uykusuzluk başladı aninden, aniden.
Yıllar öğretmenim oldu, gerçek zor okuldu.
Kaçtım dersten, derslerden, isterdim uyanmak birden,
Bir kötü kabustan cidden, aniden.

The Disease of Indifference (Skit)

Waking up is hard, liberation only comes when your sleep is disturbed,
A path where you can't find the exit, eyes closed, wearing down,
Only you knowing you're wearing down, a struggle,
Seeing yourself cry, a spiritual collapse.
They wouldn't understand even if you explained,
They wouldn't attach any meaning,
They'd think you've gone mad,
Those great thinkers.
"I wish I hadn't spoken," you'd say,
Turns out this was your first lesson,
Tough job, good luck.
Your hand hangs empty when they don't hold it,
Your eyes remain teary when they don't understand,
Your voice trembles as you struggle to speak, one after another.
Yet, who wouldn't want every day to be a spring day?
To write poems, gazing at the red rose.
The flowing hours carry away life with them,
What remains is yours, what's lost is dead.
I understand you very well, indeed.
Those roads I left behind are very clear from here,
A human is a soul, a breath,
One free, one confined, a prison, a cage.
Live without giving up! If you can...
It'll be tough, as many unopened boxes as there are,
Lies will scatter, as many mouths as there are that have opened,
Goodness disperses like a flock of birds, as much good as you know.
Chorus
At first, I was deceived like being fooled by water,
I believed everyone's words, from the heart, very sincerely.
It took time for me to wake up from this sleep,
I woke up, and insomnia started suddenly, abruptly.
Years became my teacher, reality was a tough school.
I skipped classes, lessons, I wished to wake up suddenly,
From a bad nightmare, truly, abruptly.
Indeed.
The ice within me extinguishes heavy fires,
The short torches I try to light are damp,
I'm roughly from the crew of a ship run aground,
My mood is like a hawk confronting a dragon.
This life is a puzzle box,
You know, there are answers; when you don't, it's chaos,
There's branching and flourishing, and also withering,
There's being breathless, and running within.
I found a beautiful song, I killed myself with it,
Then I heard another song, and with it, I returned to life,
Then I was born with other songs, I withered with them,
I found Yunus in songs, I lost him in life.
Those I put in my heart's heaven and those I burned in its hell.
Those I looked into their eyes tell so much,
Those I shed from my eyes tell so much,
My foolish wetters.
Chorus At first, I was deceived like being fooled by water,
I believed everyone's words, from the heart, very sincerely.
It took time for me to wake up from this sleep,
I woke up, and insomnia started suddenly, abruptly.
Years became my teacher, reality was a tough school.
I skipped classes, lessons, I wished to wake up suddenly,
From a bad nightmare, truly, abruptly.