Paroles et traduction Saian - Yerdeniz

Yerdeniz

Artık azılı yağmur sabahında
Çekip gitmenin türküsü
Gitmenin dağlarda kar gibi tutkusu
Hem yollar boyunca uzanan öykü
Hem de senden alacağım var benim Yerdeniz kör kütük örgü
Seni terk etmek kanımda koşan gebe kısrak
Boynumda elleri Dünya'nın ses telimde mızrap
Artık anlamım yok Yerdeniz sokaklardan geçmeyecekse gemilerin
Tren yüzmeyecekse okyanuslarında
Git hiç bakma öyle yüzüme Yerdeniz
Kalmam boranlar altında tek bi' damla yağmur için
Artık nehir yollarından dönmek sebepleri
Oturdum bi' şarkı yazdım sana, bilmek için ölmek nedir?
İşte senden vazgeçmek Yerdeniz
Sen bilirsin çiçek nasıl açar hem de nasıl değer bilir
Artık ölü bi' şair tanımı biliyo'sun
Vurulan benim Yerdeniz
Sen boşuna ölüyo'sun

Ben artık bambaşka bi' yıldızdayım Yerdeniz
Senin ala şafakların yordu beni, yordu beni
Senin bir yanında bahar var, bir yanında kıyam
Sahiplerin eşgalimi sordu benim, sordu benim

Ben artık bambaşka bi' yıldızdayım Yerdeniz
Senin ala şafakların yordu beni, yordu beni
Senin bir yanında bahar var, bir yanında kıyam
Sahiplerin eşgalimi sordu benim, sordu benim

Isınmış tüfek gibiydi, şişmişti bileklerim
Yazmasaydım çıldırmıştım, sırtımda ölü tırnaklar
Ekim düştü meydanlarda canım kaldı
Parça parça ölüm kaldı tıpkı saçılmış çiçek tozuydular
Ben bu gece bi' gemici kahvesinde demlendim Yerdeniz
Ay yanıkları kaldı bana yaşamanın hatırası
İrin, kan ve kemikten beslenen sensin
Benim dudaklarımda dağ şarkıları göğsümde çapraz var
Kanda yüzen teknesin, rüzgârında ağu
Ölüm gözlü bir masal yaz bana; gün batı, gece doğu
Senin tarçın dudaklarına kalmadım ki yolcuyum
Başka yıldızdayım, kendi mıntıkamda kolcuyum
Yoksa ölü mü doğdun sen Yerdeniz?
Salt yaralardan bir ceset gibi çatladı sırtındaki kabuk
Oysa gideceği yolu bilirmiş tabut
Anlat, nasıl vazgeçer yaşamak kendinden böyle çabuk?

Ben artık bambaşka bi' yıldızdayım Yerdeniz
Senin ala şafakların yordu beni, yordu beni
Senin bir yanında bahar var, bir yanında kıyam
Sahiplerin eşgalimi sordu benim, sordu benim

Ben artık bambaşka bi' yıldızdayım Yerdeniz
Senin ala şafakların yordu beni, yordu beni
Senin bir yanında bahar var, bir yanında kıyam
Sahiplerin eşgalimi sordu benim, sordu benim

The Earthsea

Now in the morning of a furious rain
The ballad of leaving
The passion of leaving, as snow in the mountains
Both the story that stretches along the roads
And what I will take from you, oh Earthsea, raised as a blind wall
Leaving you is a pregnant mare running through my blood
With the Earth's hands on my neck and a plectrum on my vocal cords
Now I have no meaning, oh Earthsea, if ships are not going to pass through the streets
If trains are not going to swim in your oceans
Go, don't look at my face like that, Earthsea
I won't stay under blizzards, for a single drop of rain
Now, the reasons to turn around from the river roads
I sat and wrote a song to thee, to know: What is it to die?
Here is to give up on you, oh Earthsea
You know how a flower blooms, and how it values
Now you know the definition of a dead poet
I am the one who was shot, oh Earthsea
You are dying for nothing

Now I am in a completely different star, oh Earthsea
Your crimson dawns wore me out, wore me out
You have spring on one side, and an uprising on the other
Your owners asked for my description, mine, mine

Now I am in a completely different star, oh Earthsea
Your crimson dawns wore me out, wore me out
You have spring on one side, and an uprising on the other
Your owners asked for my description, mine, mine

I was like a heated rifle, my wrists swollen
I would've gone mad if I hadn't written, with dead fingernails on my back
October fell on the squares, my life remained
Death remained in pieces, like scattered flower pollen
Tonight I was brewed in a sailor's cafe, oh Earthsea
Moon burns remained on me, a memory of living
You are the one who feeds on pus, blood and bone
I have mountain songs on my lips, and a cross on my chest
You are a boat floating in blood, with a wind of poison
Write me a fairy tale with eyes of death; sunset, night rise
I have not stayed on your cinnamon lips, since I am a traveler
I am in another star, an executioner in my own jurisdiction
Or were you born dead, oh Earthsea?
The shell on your back cracked like a corpse full of wounds
Yet a coffin knows the path it is to take
Tell me, how does living give up on itself so quickly?

Now I am in a completely different star, oh Earthsea
Your crimson dawns wore me out, wore me out
You have spring on one side, and an uprising on the other
Your owners asked for my description, mine, mine

Now I am in a completely different star, oh Earthsea
Your crimson dawns wore me out, wore me out
You have spring on one side, and an uprising on the other
Your owners asked for my description, mine, mine