Paroles et traduction Sakis Rouvas - Thrinos

Thrinos

Νιώθω να χάνομαι σε πέλαγα ανοιχτά
Μέσα στο πένθος την καρδιά μου να βυθίζω
Πώς να μπορέσω εγώ με ξόδια νεκρικά
Αγαπημένο της ψυχής μου να φροντίσω
Τα δυο του μάτια από χάρο σφαλιστά
με δύο κέρματα πώς γίνεται να κλείσω;
'Υπουλο φίδι με τη μαύρη φορεσιά
Με το δρεπάνι το λιχνό ακονισμένο
του Κάτω Κόσμου ο φριχτός εκτελεστής
σε μαύρο λάκκο υδάτινο κουλουριασμένος
Και σαν την Ύδρα μες της Λέρνας τα νερά
στα σωθικά μας κάπου μέσα είναι κρυμμένος
Απόψε δίχως δισταγμό
σαν πεφταστέρι στο κενό
έκοψε σύντροφο του πήρε την πνοή
Χάνω το άλλο μου μισό
Τώρα από πού να κρατηθώ
Βάρος της γης θα είμαι πλέον στη ζωή
Συνένοχοι και συνεργοί
χωρίς ν'ακούνε οι ουρανοί
Γιατί να λείπουν τέτοιες ώρες οι Θεοί;
Ψάχνει τρελαίνεται η ψυχή
Δικαιοσύνη πού να βρει
Ρωτάω
πού είναι τέτοιες ώρες οι Θεοί
Καμιά φωνή δεν ωφελεί
μέσα στου Άδη τη σιωπή
βλέπω το Χάρο τα δυό κέρματα να παίρνει
το ίδιο πλούσιοι και φτωχοί
Νερά χωρίς επιστροφή
με βιάση η βάρκα στο σκοτάδι κατεβαίνει
Καρδιά μου μόνη υπομονή
Γύμνασε σώμα και ψυχή
Μέσα σου βρες την αντοχή,
είναι αμείλικτη η ζωή
Από τον πόνο το κουράγιο σου θ'αντλήσεις

Плач

Чувствую, как теряюсь в открытом море,
Сердце мое погружается в скорбь.
Как я смогу с этими погребальными обрядами
Позаботиться о любимой моей душе?
Два ее глаза, закрытые смертью,
Как можно закрыть двумя монетами?
Коварная змея в черном одеянии,
С острым, отточенным серпом,
Страшный палач Преисподней,
Свернувшийся в черной водяной яме.
И подобно Гидре в водах Лерны,
Где-то внутри нас он скрывается.
Сегодня ночью без колебаний,
Словно падающая звезда в пустоту,
Он забрал у меня спутницу, отнял ее дыхание.
Теряю другую мою половину.
Теперь за что мне держаться?
Бременем земли я стану в этой жизни.
Соучастники и пособники,
Не слышат небеса.
Почему в такие часы Богов нет рядом?
Ищет, сходит с ума моя душа,
Где найти справедливость?
Спрашиваю,
Где же Боги в такие часы?
Никакой крик не поможет
В тишине Аида.
Вижу, как Харон берет две монеты.
Одинаково богатые и бедные.
Воды без возврата.
Лодка стремительно спускается во тьму.
Сердце мое, только терпение.
Закаляй тело и душу.
Найди в себе стойкость,
Жизнь неумолима.
Из боли ты черпаешь свою мужество.