Paroles et traduction Salar Aghili - Bargrizan

Bargrizan

هیچ کس در این دنیا مرا درکم نکرد ای مردمان
دریای افکارم کجا در کوزه گنجد این زمان
پاییز و برگ ریزان شدم از هجر و مرگ نوبهار
از ریشه می سوزد دلم در سوز سرد این خزان

تنها پناه دیده ام شد گریه های نیمه شب
از دیده می جوشد مرا سیلاب اشک خونفشان
دردم چو پنهان می کنم از مردمان بی خبر
بنگر چه رسوا می کند مژگان خیس دیدگان

دریا بگو با کهکشان اسرار ماه بی نشان
تا خون بگرید آسمان از راز اقیانوس جان

بر برگ لاله می نوشت اشکم حدیث عشق دوست
داغش بروید در کویر از ناله های بی کران

Возвращение

Никто в этом мире меня не понял, о люди,
Море моих мыслей разве в кувшин вместится в наше время?
Осенью и листопадом стал я от разлуки и гибели весны,
Из корней горит душа моя в жгучем холоде этой осени.

Единственным прибежищем моих глаз стали слёзы посреди ночи,
Из глаз моих изливается поток слёз, кровавых словно,
Боль свою когда скрываю я от людей ничего не ведающих,
Смотри, как разоблачают меня мокрые ресницы моих глаз.

Скажи, море, галактике тайны луны безымянной,
Чтобы кровью заплакало небо от тайны океана души.

На лепестке тюльпана писали слёзы мои повесть любви моей,
Ожог её растёт в пустыне от стонов моих бесконечных.