Paroles et traduction Sarius - Pokój

Pokój

Jak firany podstarzałe, trochę się nawciągałem
Smrodem ludzkich myśli, spalin, przeszłych twarzy, biedy, marzeń
Na ścianie ślady barwy bladej
Kiedyś może i jaskrawe
Kiedyś jeszcze może miałem skrawek uczuć, ale nie ma co się żalić
Rozwalone ogrzewanie - tak opisałbym empatię
Dzwonią do mnie, dzwońcie dalej
Że się ile znamy, bracie?
Jak wytarte, wypłowiałe wykładziny
Spadły na nie buty, bluzgi, śliny, kpiny, igły
Lecz mam grube żyły tak jak mury, w których tkwimy
Jak wytarte wykładziny, w sercu dziury mam od chwili
Gdybym mógł bym wszystko zniszczył
Bo nie wrócę tych szczęśliwych
Parują jak stare szyby oczy osób w nich odbitych
Stary pokój płonie, przy tym spłonę ja i zaszczyty
Pytasz czy tu mieszkam dalej? Miałeś ze mną być na stałe
Płoną zdjęcia, ściany całe, żegnam się, piąta nad ranem
Teraz to nieważne
Teraz dobijają się, a nie jest już otwarte
Czują dym te przyjaźnie gówno warte
Czy tylko ja nie boję się, że światło zgaśnie?
Tym razem nie boję się, że nie zasnę
Bo palę się cały na myśl kolejnej szansy
Że może to ty, nie mam już siły tak iść, więc spalam się
Spalam się cały i nie w wyobraźni
Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny
Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy
Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy
Więc spalam się cały i nie w wyobraźni
Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny
Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy
Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy
Więc spalam się cały i nie w wyobraźni
Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny
Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy
Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy
Już nie mam przyjaciół, na plecach mam tylko ich ślady
Mam słowo, co kruszy ich skały
Wspomnienia chcesz, mogę je spalić
Nie brak mi kasy i wiary, nie brak mi wiary i klasy
Wracaj do starych na klawisz
Patrzyłem śmierci do japy, nie boję się twojej twarzy
W mej głowie kończą się światy, ty jesteś taki podatny
Za chwilę skończą cię hajsy i dragi
Wykopię grób dla twoich marzeń
Za długo tu byłem sam i zdobyłem wszystko, co chciałem
Kanister benzynę grzałem, spłonęły wszystkie notatki
Więc spalam się cały i nie w wyobraźni
Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny
Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy
Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy
Więc spalam się cały i nie w wyobraźni
Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny
Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy
Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy
Więc spalam się cały i nie w wyobraźni
Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny
Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy
Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy
Więc spalam się cały i nie w wyobraźni
Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny
Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy
Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy

Комната

Как занавески ветхие, немного я растянулся,
Запахом людских мыслей, выхлопных газов, прошлых лиц, нищеты, мечтаний.
На стене следы цвета бледного,
Когда-то, может, и яркие.
Когда-то, может, еще имел клочок чувств, но нечего жаловаться.
Сломанное отопление – так описал бы я эмпатию.
Звонят мне, звоните дальше,
Что, сколько мы знакомы, браток?
Как вытертые, выцветшие ковры,
Упали на них ботинки, ругательства, слюни, насмешки, иглы.
Но у меня толстые вены, как стены, в которых мы застряли.
Как вытертые ковры, в сердце дыры у меня с того момента,
Если бы мог, я бы все разрушил,
Потому что не верну тех счастливых.
Запотевают, как старые стекла, глаза людей в них отраженных.
Старая комната горит, при этом сгорю я и почести.
Спрашиваешь, живу ли я здесь дальше? Ты должна была быть со мной навсегда.
Горят фотографии, стены целиком, прощаюсь, пять утра.
Теперь это неважно.
Теперь ломятся в дверь, а она уже не открыта.
Чую дым, эти дружбы ни черта не стоят.
Неужели только я не боюсь, что свет погаснет?
На этот раз я не боюсь, что не засну,
Потому что горю весь при мысли о следующем шансе,
Что, может быть, это ты. У меня больше нет сил так идти, поэтому я сгораю.
Сгораю весь, и не в воображении.
Банальности любви и правды, пока мой потолок становится черным.
Ты держись подальше, малышка, потому что здесь нет шанса.
Ищу ту единственную спичку, моя комната холодная и мертвая.
Поэтому я сгораю весь, и не в воображении.
Банальности любви и правды, пока мой потолок становится черным.
Ты держись подальше, малышка, потому что здесь нет шанса.
Ищу ту единственную спичку, моя комната холодная и мертвая.
Поэтому я сгораю весь, и не в воображении.
Банальности любви и правды, пока мой потолок становится черным.
Ты держись подальше, малышка, потому что здесь нет шанса.
Ищу ту единственную спичку, моя комната холодная и мертвая.
У меня больше нет друзей, на спине только их следы.
У меня есть слово, которое крошит их скалы.
Воспоминания хочешь? Могу их сжечь.
Мне не хватает ни денег, ни веры, мне не хватает ни веры, ни класса.
Возвращайся к старым на клавиши.
Я смотрел смерти в лицо, не боюсь твоего лица.
В моей голове кончаются миры, ты такой податливый.
Скоро тебя погубят деньги и наркотики.
Выкопаю могилу для твоих мечтаний.
Слишком долго я был здесь один и добился всего, чего хотел.
Канистру с бензином грел, сгорели все записи.
Поэтому я сгораю весь, и не в воображении.
Банальности любви и правды, пока мой потолок становится черным.
Ты держись подальше, малышка, потому что здесь нет шанса.
Ищу ту единственную спичку, моя комната холодная и мертвая.
Поэтому я сгораю весь, и не в воображении.
Банальности любви и правды, пока мой потолок становится черным.
Ты держись подальше, малышка, потому что здесь нет шанса.
Ищу ту единственную спичку, моя комната холодная и мертвая.
Поэтому я сгораю весь, и не в воображении.
Банальности любви и правды, пока мой потолок становится черным.
Ты держись подальше, малышка, потому что здесь нет шанса.
Ищу ту единственную спичку, моя комната холодная и мертвая.
Поэтому я сгораю весь, и не в воображении.
Банальности любви и правды, пока мой потолок становится черным.
Ты держись подальше, малышка, потому что здесь нет шанса.
Ищу ту единственную спичку, моя комната холодная и мертвая.