Paroles et traduction Sattar - Baj

Baj

می سوزم و می سوزم با زخم تو می سازم
با هر غزل چشمت من قافیه می بازم
من قافیه می بازم
پیش از تو فقط شعرم معراج غرورم بود
ای از همه بالاتر اینک به تو می نازم
اینک به تو می نازم
این سفره ی خالی را تو نان غزل دادی
ای پر برکت گندم من از تو می آغازم
من اهل زمین بودم فواره نشین بودی
با دست تو پیدا شد بال همه پروازم
از شبنم هر لاله اسب و کوزه پر کردم
با عشق تو را دیدم تا اوج تو می تازم

می سوزم و می سوزم با زخم تو می سازم
هیهای مرا بشنو اسب و من، دل خسته
من چاوش بی خویشم، با هق هق آوازم
راه سفرعاشق، از گردنه بندان پُر
نامردم اگر از خون، این باج نپردازم
می سوزم و می سوزم با زخم تو می سازم
می سوزم و می سوزم با زخم تو می سازم
(راه سفرعاشق، از گردنه بندان پُر)
(نامردم اگر از خون، این باج نپردازم)

Move

I'm burning and smoldering, I'll mend with your wound
With every stanza in your eyes, I'll lose my rhymes
I'll lose my rhymes
Before you, only my verses were the zenith of my pride
Oh, above all others, now I'm proud of you
Now I'm proud of you
You've fed this empty table with the bread of poetry
Oh, my bountiful wheat, I begin with you
I was a man of the earth, you were one who dwelled in fountains
With your hand, the wings of my flight became apparent
I've filled a jug and a goblet with the dewdrops of every tulip
With your love, I've seen it and I'll continue to pursue your peak

I'm burning and smoldering, I'll mend with your wound
Hear my battle cry, my horse and I, our hearts heavy
I'm a guide without a nature, with stifled sobs I sing
The path of a lover's journey is full of mountain passes
I would be a coward if I didn't pay this toll with my own blood
I'm burning and smoldering, I'll mend with your wound
I'm burning and smoldering, I'll mend with your wound
(The path of a lover's journey is full of mountain passes)
(I would be a coward if I didn't pay this toll with my own blood)