Paroles et traduction Sattar - Khoneh

خونه این خونه ویرون واسه من هزار تا خاطره داره
خونه این خونه تاریک چه روزایی رو به یادم میاره
اون روزا یادم نمیره، دیوار خونه پر از پنجره بود
تا افق همسایه ما دریا بود ستاره بود منظره بود
خونه خونه جای بازی برای آفتاب و آب بود
پر نور واسه بیداری، پر سایه واسه خواب بود
پدرم می گفت قدیما کینه هامون رو دور انداخته بودیم
توی برف و باد و بارون خونه رو با قلبامون ساخته بودیم
خونه عشق مادرم بود که تو باغچش گل اطلسی می کاشت
خونه روح پدرم بود، چیزی رو همپای خونه دوست نداشت
خونه خونه جای بازی برای آفتاب و آب بود
پر نور واسه بیداری، پر سایه واسه خواب بود
سیل غارتگر اومد از تو رودخونه گذشت
پلا رو شکست و برد، زد و از خونه گذشت
دست غارتگر سیل خونه رو ویرونه کرد
پدر پیرمو کشت، مادر دیوونه کرد
حالا من مونده م و این ویرونه ها
پر خشم و کینه ی دیوونه ها
من زخمی من خسته من پاک
می نویسم آخرین حرف رو خاک
کی میاد دست توی دستم بذاره
تا بسازیم خونمونو دوباره
کی میاد دست توی دستم بذاره
تا بسازیم خونمونو دوباره
کی میاد دست توی دستم بذاره
تا بسازیم خونمونو دوباره

Этот дом Вейрона хранит для меня тысячи воспоминаний.
Дом этого мрачного дома напоминает мне о тех днях.
Я не забуду те дни, когда в доме было полно окон.
Пока соседний горизонт не стал морем, звезды были живописны.
Дом был местом игр для солнца и воды.
Свет для пробуждения, тень для сна.
Мой отец часто говорил,что мы привыкли выбрасывать свои обиды.
Мы построили дом с нашими сердцами в снегу, ветре и дожде.
Это был дом любви моей матери, которая посадила петунии в своем саду.
Это был дух моего отца, он ничего не любил дома.
Дом был местом игр для солнца и воды.
Свет для пробуждения, тень для сна.
Поток мародеров прошел через реку.
Он сломался и победил, попал и ушел домой.
Рука мародера проникла в дом.
Он убил моего старого отца, мать сошла с ума.
Теперь я остался с этими вирусами.
Полон ярости и безумных обид.
Я изранен, я устал, я чист.
Я напишу последнее слово на Земле.
Кто протянет мне руку?
Чтобы снова построить наш дом.
Кто протянет мне руку?
Чтобы снова построить наш дом.
Кто протянет мне руку?
Чтобы снова построить наш дом.