Paroles et traduction Shahrzad Sepanlou - Rebellion (Osyan)

Rebellion (Osyan)

دو سه روزه که دستامو تو آشپزخونه گم کردم
حواسم پیش ظرفا نیس
دارم بیهوده میگردم، میگردم
دو سه روزه دلم میخواد موهام کوتاه کوتاه شه
زنم یا مرد یا هر دو واسه شهری معما شه، معما شه
میخوام که از روی این دامن، گلای سرخو بردارم
از این حس زن بودن، دو سه روزه بیزارم
میدونی دل من عمریه بی وحشت، هوای پر زدن کرده
قفس رو باز بزار، تا شاید یه روزی دوباره پرنده برگرده، برگرده
میخوام که مال خودم باشم، میخوام که از نیمه برگردم
اگه این رسم نامردیست، قبوله من یه نامردم، نامردم
میخوام که این روح سرکش رو به دست طوفان بسپارم
میخوام که تو اوج تاریکی، پا تو بیراهه بگذارم، بگذارم
تو این تاریخ سرگردون، که نه پیغمبری زن بود
نجابت واژه پستی، واسه خاموشی من بود
میدونی دل من عمریه بی وحشت، هوای پر زدن کرده
قفس رو باز بزار، تا شاید یه روزی دوباره پرنده برگرده، برگرده
میخوام مثل ماهی بشم دلو دست دریا بسپارم
میدونم که خیلی وقته به زن بودن بدهکارم
تو این باغ عروسکها نمیتونم خودم باشم
میرم بیراهه رو تا ته، تا اون روزی که شاعر شم، شاعر شم
میدونی؟ دل من عمریه بی وحشت، هوای پر زدن کرده
قفس رو باز بزار تا شاید یه روزی دوباره پرنده برگرده
میدونی دل من عمریه بی وحشت، هوای پر زدن کرده
قفس رو باز بزار تا شاید یه روزی دوباره پرنده برگرده، برگرده

Rebellion (Osyan)

For two or three days, I have misplaced my hands in the kitchen
My attention is not on the dishes
I am searching in vain, in vain
For two or three days, I want to cut my hair very short
Woman or man or both, I will be an enigma for society, an enigma
I want to remove the red flowers from this skirt
For two or three days, I have detested this feeling of being a woman
You know that my heart has always longed to fly, without fear
Leave the cage open, so that perhaps one day the bird will return, will return
I want to belong to myself, I want to return from the void
If this is a sign of disloyalty, then I accept that I am disloyal, disloyal
I want to entrust this rebellious spirit to the storm
I want to take the path less traveled in the darkest of nights, take it
In this chaotic history, where no prophet has been a woman
Modesty was a word of shame, used to silence me
You know that my heart has always longed to fly, without fear
Leave the cage open, so that perhaps one day the bird will return, will return
I want to be like a fish, entrusting myself to the hands of the sea
I know that I have long been indebted to being a woman
In this garden of dolls, I cannot be myself
I will go down the path less traveled, until the day I become a poet, a poet
You know that my heart has always longed to fly, without fear
Leave the cage open, so that perhaps one day the bird will return
You know that my heart has always longed to fly, without fear
Leave the cage open, so that perhaps one day the bird will return, will return