Thom Karuvil Irunthom - Shankar Mahadevan traduction en russe

Thom Karuvil Irunthom

தோம் கருவில் இருந்தோம்,
கவலை இன்றி கண்மூடி கிடந்தோம்,
தோம் தரையில் விழுந்தோம்,
விழுந்துவுடன் கண் தூக்கம் தொலைந்தோம்.
அப்போது அப்போது போன தூக்கம் என் கண்களிலே,
எப்போது எப்போது வந்து சேரும் விடை தோணலையே
தோம் கருவில் இருந்தோம்,
கவலை இன்றி கண்மூடி கிடந்தோம்,
தோம் தரையில் விழுந்தோம்,
விழுந்துவுடன் கண் தூக்கம் தொலைந்தோம்.
கருவில் இருந்தோம்,
கவலை இன்றி கண்மூடி கிடந்தோம்,
அப்போது அப்போது போன தூக்கம் நம் கண்களிலே,
எப்போது எப்போது வந்து சேரும் விடை தோணலையே
தண்ணீரில் வாழ்கின்றேன் நான் கூட மச்சாவதாரம் தான்
தோம் கருவில் இருந்தோம்,
கவலை இன்றி கண்மூடி கிடந்தோம்,
அலைகளை அலைகளை பிடித்து கொண்டு
கரைகளை அடைந்தவன் யாருமில்லை
தனிமையில் தனிமையில் தவித்து கொண்டு
சௌக்கியம் அடைவது ஞாயமில்லை
கவலைக்கு மருந்து இந்த ராஜா திரவம்
கண்ணீர் கூட போதையின் மறுவடிவம்
வலி எது வாழ்கை எது விளங்கவில்லை
வட்டத்துக்கு தொடக்கம் முடிவுமில்லை
கையில் கோப்பை இல்லை என்றால்,
கற்பனை வரைவது நின்றுவிடும்
கனவுகள் மட்டும் இல்லை என்றால்,
கவலைகள் நம் உயிரை தின்று விடும்
தோம் கருவில் இருந்தோம்,
கவலை இன்றி கண்மூடி கிடந்தோம்,
தோம் தரையில் விழுந்தோம்,
விழுந்துவுடன் கண் தூக்கம் தொலைந்தோம்.
அப்போது அப்போது போன தூக்கம் நம் கண்களிலே,
எப்போது எப்போது வந்து சேரும் விடை தோணலையே
ஜனனம் என்பது ஒரு கரைதான்
மரணம் என்பது மறு கரை தான்
இரண்டுக்கும் நடுவேயோடுவது
தலைவிதி என்னும் ஒரு நதி தான்
வாழ்கையின் பிடிமானம் ஏதுமில்லை
இந்த கின்னம் தானே பிடிமானம் வேருஇல்லை
திராட்ஷை தின்பவன் புத்திசாலியா?
பழரசம் குடிப்பவன் குற்றவாளியா?
பெண்ணுக்குள் தொடங்கும் வாழ்க்கை இது
மண்ணுக்குள் முடிகிறதே
விஷயம் தெரிந்தும் மனித இனம்
விண்ணுக்கும் மண்ணுக்கும் பறகிரதே
தோம் கருவில் இருந்தோம்,
கவலை இன்றி கண்மூடி கிடந்தோம்,
தோம் தரையில் விழுந்தோம்,
விழுந்துவுடன் கண் தூக்கம் தொலைந்தோம்.
அப்போது அப்போது போன தூக்கம்
என் கண்களிலே, எப்போது எப்போது வந்து சேரும்
விடை தோணலையே

Мы были в утробе

Мы были в утробе,
Без забот, с закрытыми глазами лежали,
Мы упали на землю,
И сразу сон с глаз пропал.
Время от времени ушедший сон в моих глазах,
Когда же, когда он вернется, ответа нет.
Мы были в утробе,
Без забот, с закрытыми глазами лежали,
Мы упали на землю,
И сразу сон с глаз пропал.
В утробе мы были,
Без забот, с закрытыми глазами лежали,
Время от времени ушедший сон в наших глазах,
Когда же, когда он вернется, ответа нет.
Я живу в воде, даже я - воплощение рыбы,
Мы были в утробе,
Без забот, с закрытыми глазами лежали,
Хватаясь за волны, за волны,
Никто не достиг берега.
В одиночестве, в одиночестве томясь,
Достичь благополучия невозможно.
Лекарство от тревоги - этот царский напиток,
Даже слезы - другая форма опьянения.
Что такое боль, что такое жизнь - непонятно,
У круга нет начала и конца.
Если в руке нет чаши,
Воображение остановится.
Если нет только мечтаний,
Тревоги съедят нашу жизнь.
Мы были в утробе,
Без забот, с закрытыми глазами лежали,
Мы упали на землю,
И сразу сон с глаз пропал.
Время от времени ушедший сон в наших глазах,
Когда же, когда он вернется, ответа нет.
Рождение - это один берег,
Смерть - другой берег,
Между ними течет
Река под названием судьба.
У жизни нет опоры,
Этот момент - единственная опора, других нет.
Тот, кто ест виноград, мудрец?
Тот, кто пьет сок, виновник?
Жизнь, начинающаяся в женщине,
Заканчивается в земле.
Зная это, человеческий род
Все равно мечется между небом и землей.
Мы были в утробе,
Без забот, с закрытыми глазами лежали,
Мы упали на землю,
И сразу сон с глаз пропал.
Время от времени ушедший сон
В моих глазах, когда же, когда он вернется,
Ответа нет.