Paroles et traduction Sinab feat. Reza Pishro & Ali Owj - Khaas

Khaas

گفتم یه چیزایی میاد میره اون خودتی هه
خود پیشروهه

فرهاد خسته شد از این همه کندن
من نمیتونم مثل تو یار بی معرفت شم
داره واسه تو باز میزنه نبضم
سرما و گرد و غبار و میبره از تن
قلبم با ضرب لبتو حرکت کرد
بهت اسم پیشرو رو دادم لب جدول
واقعی موندی و دیدی واقعیا جون
بگو این همه که اومدن واسه چی رفتن
شاید اونا گیرندن و پی شاخ بینندن
انگشتای بی برکتو ساده میبخشن
هیچ دمی نبریدی از عاشقی کردن
طناب بهم دادی ولی برا بازی کردن
منم تو دل کوه داشتم برات پناهگاه میکندم
وقتی دیدم تو جهان امروز هر آزادی برده اس
بعضی گوشا نمیشنون تو قرارداد جهلن
سخته که بدون لرزشی سر پا بجنگم
باید بمونم کنارت نفس بگیرم
باید باهات حرف بزنم چون همش شنیدم
به سایه های ذهنت بگو فقط بپیچن
چون میخوام استفاده بکنیم از هر لحظه ای هست

ما همو نقاشی کردیم
رو دیوارا اسم همو حکاکی کردیم
هر جا راهرو رو تنها میرفتیم
باعث شد روهم وسواسی تر شیم
آروم نمیشه قلبم
این حالمو نمیشه رنگ کرد
این آدما که دیگه رفتن
ماییم تنها تو چکیده صد برگ

از زندگی خواستم چی
آخر هرچی کاشتم چیدم
این باور و تو ذاتش دیدم
ماتش شدم و تا تهش میرم
گفتم هرچی بره میمونه صدات
نوه هاتم میفهمن چی بوده شعرات
این حرفام اینجا میمونه به یاد
اگه نباشی فردارم پیروز نگات
پس برو جلو بی دغدغه هر گام و
آروم نشد بی عربده اعصاب
توو راه هرچی میکندن برگامو
گرفتم یاد میبندن زخمامو
درد کشیدم نم پس ندادم
سردی دیدم خواستم گرمم نباشم
همه جاده ها لج کردن
با من لب تیغ بوده انگیزه حرکت برا من
امشب میشه بیست و هفت سالم
ولی بم میگن میخوره پیر مرد باشم
نمیشن این لباسا دیگه اندازم
واسم مهم نیس حتی چیه اموالم
رفیق و خونواده سلامتی همشون
گرفتن دستمو تو هر سوراخ و برهوت
خدا خواسته توراه وایسم اینجا من پلوت
ما توی قصه و کتاب نشد بحث تموم

ما همو نقاشی کردیم
رو دیوارا اسم همو حکاکی کردیم
هر جا راهرو رو تنها میرفتیم
باعث شد روهم وسواسی تر شیم
آروم نمیشه قلبم
این حالمو نمیشه رنگ کرد
این آدما که دیگه رفتن
ماییم تنها تو چکیده صد برگ

آدما با هم دیگه جا به جا میشن
اونایی که هم مسیر باشن پا به پا میشن
آغشته به گناهیم ولی دستای خداییم
طی میکنیم این مسیرو واسه حالی گرم
حالی که نت میده به لحظات رنگی
تووی شام آخریم با رقص پای مسیح
من جنبه ها رو سنجیدمو نقشه ها رو فهمیدم
اونایی که نبودن لحظه ها رو از دست میدن
وقتی قدم میزدم زیر برف
همه چی سفید بودو فکر تیره تر
شرایط زندگی بودش زیر فقر
ولی خودمو کشیدم بالا با ایده رپ
یه روزی اونایی که بدمو میگفتم
حسرت داشتن مغزمو میخوردن
وقتی که تو طابوت تنمو میبردن
یه عده مردم شهرمو میکشتن
من از توی جنگا ستاره شدم
حالا هم نیومدم بشینم نظاره کنم
اونقدری جربزه دارم که بخوام اراده کنم
داستان زندگیمو حماسه کنم
من اومدم تا روی این صحنه رپ کنم
اول خودمو بشناسم بعدش تو رو نقد کنم
حقیقتو بگو حتی اگه تو رو ترد کنن
اگه بخوان ایمان بیارن بایست اول شک کنن
اوجی
ما همو نقاشی کردیم
رو دیوارا اسم همو حکاکی کردیم
هر جا راهرو رو تنها میرفتیم
باعث شد روهم وسواسی تر شیم
آروم نمیشه قلبم
این حالمو نمیشه رنگ کرد
این آدما که دیگه رفتن
ماییم تنها تو چکیده صد برگ

Special

I said, some things come and go, that's you, huh
Pishro yourself, huh

Farhad got tired of all this digging
I can't be a disloyal friend like you
My pulse is playing for you
It takes away the cold, dust, and grime from my body
My heart moved with the rhythm of your lips
I gave you the name Pishro by the curb
You stayed real and saw the real ones, dear
Tell me why all those who came left
Maybe they're stuck and looking for distractions
They easily forgive their worthless fingers
You never stopped loving for a moment
You gave me a rope, but just to play with
I was building a shelter for you in the heart of the mountain
When I saw that every freedom is a slave in today's world
Some ears don't hear, they're in a contract with ignorance
It's hard to fight without shaking
I need to stay by your side and breathe
I need to talk to you because I've only heard
Tell the shadows of your mind to just twist
Because I want to use every moment that exists

We painted each other
We carved each other's names on the walls
Wherever we walked the hallways alone
It made us more obsessed with each other
My heart won't calm down
This state of mine can't be colored
These people who are gone now
We are alone in the essence of a hundred leaves

What did I ask of life?
In the end, I reaped whatever I sowed
I saw this belief in its essence
I became its fire and I go to the end
I said, whatever goes, your voice will remain
Even your grandchildren will understand what your poems were
These words of mine will remain here as a reminder
Even if you're not here tomorrow, I'll be victorious with your gaze
So go ahead, every step without worry and
My nerves didn't calm down without a scream
On the way, whatever they dig up my leaves
I remember they bandage my wounds
I suffered, I didn't give up moisture
I saw coldness, I wanted to not be warm
All the roads are stubborn
With me on the edge of the blade, motivation is movement for me
Tonight I turn twenty-seven
But they tell me I look like an old man
These clothes don't fit me anymore
I don't even care what my assets are
Friends and family, health to all of them
They took my hand in every hole and wilderness
God wanted me to stand here on the path, I'm Pluto
In stories and books, the discussion didn't end

We painted each other
We carved each other's names on the walls
Wherever we walked the hallways alone
It made us more obsessed with each other
My heart won't calm down
This state of mine can't be colored
These people who are gone now
We are alone in the essence of a hundred leaves

People switch places with each other
Those who are on the same path become side by side
We are tainted with sin, but we are the hands of God
We walk this path for a warm feeling
A feeling that gives a net to colorful moments
In our last supper with the dance of Christ's feet
I measured the aspects and understood the plans
Those who weren't there miss the moments
When I walked under the snow
Everything was white and the thought was darker
The conditions of life were below poverty
But I pulled myself up with the idea of rap
One day those who spoke ill of me
They would envy having my brain
When they carried my body in the coffin
Some people in my city would be killed
I became a star from the wars
Now I haven't come to sit and watch
I have enough courage to want to will
To make the story of my life an epic
I came to rap on this stage
To know myself first, then criticize you
Tell the truth even if they reject you
If they want to believe, they must first doubt
Owj
We painted each other
We carved each other's names on the walls
Wherever we walked the hallways alone
It made us more obsessed with each other
My heart won't calm down
This state of mine can't be colored
These people who are gone now
We are alone in the essence of a hundred leaves