Paroles et traduction Sokół feat. Marysia Starosta - Wyblakłe myśli

Wyblakłe myśli

Mam myśli białe jak ja
Myśli wyblakłe jak mgła
Wyblakłe jak biała flaga, którą niosę
Jak kropla wody w mleku albo przezroczysty proszek

Tak, to było nocą on miał torszyny z bazaru
A ona plastikowe perły od Bułgarów
Fakt, miał dobre oko
Kamieniem co z trotuaru wypadł
Rzucił go z Wiślanych Bulwarów
To wtedy otóż Witek Mokotów
Rozpoczął od przyjęcia tym kamieniem w łeb, pasmo kłopotów

Witek koszule miał jak Pan, jak dziś pamiętam
Połysk z epoki Gierka właściwie niewymięta
Padł, a mały Gnom brzydki Kazek szybko mu zdjął
Koszule tą i przetańczył z Lidką
Parkiety wszystkich melin mu nie obce były
Poróżnił się wyjechał z dyni i usunął tryby
Jak w mordę strzelił było to w 90'
Miałem trzynaście lat pod trzynastką mieszkał Chrobry
Okna miał od południa no i ten plakat wyblakły do połowy
Resztę zasłaniała szafa

To myśli białe
Myśli wyblakłe

Mam myśli białe jak ja
Myśli wyblakłe jak mgła
Wyblakłe jak biała flaga, którą niosę
Jak kropla wody w mleku albo przezroczysty proszek

Tak tam było jasno
Dwa lata starsza ode mnie była sąsiadką
Widywałem ją codziennie
Miała ten wzrok warty milion dolarów
I to coś smutny spokój nie mięliśmy na nią czarów
Czarny to był ten cios, co wyłapał Witek
Starszy 20 lat kamień przyjął wprost na chlipę

Widziałem go podbiegł on Kat, Brzydki Kazek
Minęło tyle lat ja pamiętam wciąż obrazek
Kop na lico prolongował w Witku przerwę
A Litkowy liść ugruntował w niej dyskrecję
Noc była sroga, zabrał ją jak jaskiniowiec
Z Koszulą z Rembertowa i całym Witkowym zdrowiem
Pamiętam z Chrobrym jaraliśmy siuwax w oknie
I przycięliśmy ją jak tak w strugach deszczu moknie
Deszczu Strugi wtedy jeszcze nie poznałem
Ten plakat u Chrobrego do połowy był z Van Dammem

To myśli białe
Myśli wyblakłe

Mam myśli białe jak ja
Myśli wyblakłe jak mgła
Wyblakłe jak biała flaga, którą niosę
Jak kropla wody w mleku albo przezroczysty proszek

Tak, tam było zimno, Witek nie płacił już za nic
Kolejny miesiąc wódę w ryj lał z koleżkami
Opary stearyny, skaczące cienie
A Kazek od sprężyny poharatał przyrodzenie
Do dziś nikt nie wie, czemu akurat z nimi
Mogła każdego mieć a pili, bili i gwałcili
Przy roztopach nadeszła zmiana pokoleń
Wjazd z kopa, bo chłopak nasz stracił rower

Na tym rowerze woził pornosy na Skre
Z bratem nimi handlował, do forsy wciąż ma łeb
Jak wjechaliśmy leżała na wersalce bez majtek
Za stanikiem Gin z Tonikiem miała w szklance
Gin z butelki nie spełnił Litkowych marzeń
Zabrała z nimi ją zbiorowa śmierć w autokarze
U Chrobrego byłem jest wciąż w uderzeniu
Wyblakły Jean-Claude przypomniał mi o tym zdarzeniu

Faded Thoughts

I have thoughts as white as me
Thoughts faded like fog
Faded like a white flag that I carry
Like a drop of water in milk or a transparent powder

Yes, it was at night, he had torshins from the bazaar
And she had plastic pearls from the Bulgarians
Indeed, he had a good eye
With a stone that fell from the sidewalk
He threw it from the Vistula Boulevards
That's when, you see, Witek Mokotów
Began a string of troubles by receiving this stone in the head

Witek had shirts like a gentleman, as I remember today
Shine from the Gierk era, practically unwrinkled
He fell, and little Ugly Gnome Kazek quickly took off from him
That shirt and danced with Lidka
The floors of all the dens were not foreign to him
He quarreled, left the pumpkin and removed the mechanisms
It was like a shot in the face, it was in the 90s
I was thirteen years old, Chrobry lived under number thirteen
He had windows facing south, and that poster, faded halfway
The rest was hidden by the closet

These are white thoughts
Faded thoughts

I have thoughts as white as me
Thoughts faded like fog
Faded like a white flag that I carry
Like a drop of water in milk or a transparent powder

It was bright there
The neighbor was two years older than me
I saw her every day
She had that gaze worth a million dollars
And that something, sad peace, we had no charms for her
The blow was black, the one Witek caught
Older by 20 years, he received the stone right on the sob

I saw him, he ran, Kat, Ugly Kazek
So many years have passed, I still remember the picture
Kick in the face, he prolonged the break in Witek
And Litkowy leaf established discretion in her
The night was harsh, he took her like a caveman
With the shirt from Rembertów and all of Witek's health
I remember, with Chrobry, we smoked siuwax in the window
And we trimmed her like that, as she got soaked in the downpour
Downpour, I hadn't met that yet
That poster at Chrobry's, half of it was Van Damme

These are white thoughts
Faded thoughts

I have thoughts as white as me
Thoughts faded like fog
Faded like a white flag that I carry
Like a drop of water in milk or a transparent powder

Yes, it was cold there, Witek wasn't paying for anything anymore
Another month, he poured vodka down his throat with his friends
Stearin fumes, jumping shadows
And Kazek, from the spring, messed up his manhood
To this day, no one knows why, just with them
She could have had anyone, but they drank, beat, and raped
With the thaws, a change of generations came
Kick-in, because our boy lost his bike

On that bike, he carried porn to Skre
He traded them with his brother, he still has a head for money
When we entered, she was lying on the sofa without panties
She had Gin and Tonic in a glass behind the bra
Gin from the bottle didn't fulfill Litkowy's dreams
A collective death on the bus took her with them
I was at Chrobry's, he's still in shock
Faded Jean-Claude reminded me of this event