Paroles et traduction Sprengjuhöllin - Verum Í Sambandi

Verum Í Sambandi

Þétt mér við hlið, situr Heiða en við
Höfum ei meira að segja
Við höfum þann sið, að við sitjum í bið
Yfir sorgum er best að þegja
Það var ekki neitt eitt, sem að öllu fékk breytt
Ekkert sem hægt er að telja
Þykir mér það víst leitt, en allt sem ég get veitt
Er víst til að han a kvelja
Og nú fall'af trjánum blöð
Og þau föla mynda tröð
Sem ég feta svo burt frá þér
Það er aftur komið haust,
þó ennþá blási vindar laust
Og þú ert ekki lengur hér
Þú veist hvað ég vil - ef þú vilt finna yl
Vertu þá ekki að hringja
Því ég á ekkert til, og ég ekkert nú skil
Við skulum ei sporin mín þyngja
Ó Heiða var mér flóð og fjara
Við fegurst vorum meðal para
En hún var lygin, sönn og köld og hlý
Já hún var mér allt, og engin orð eru nógu
Þó er eitt sem er vel, og það aldrei ég fel
Og enginn því frá mér stelur
Ég á frjálst hugarþel og þar minningu el
Og ákveðin stúlka þar dvelur
Og nú fall'af trjánum blöð
Og þau föla mynda tröð
Sem ég feta svo burt frá þér
Það er aftur komið haust
þó ennþá blási vindar laust
Og enn geng ég burt frá þér
Og þó þú sért ei lengur mín
Og engin ábyrgð sé víst þín
þá er ég að tapa mér

True Connection

Close to me, Heiða sits with me, but we
Have nothing more to say
We have this habit, that we sit and wait
It's best to be silent about sorrows
It wasn't any one thing, that changed everything
Nothing that can be counted
I know it's a shame, but all I can give you
Is certain to torment you
And now the leaves are falling from the trees
And they form faint paths
That I walk away from you
Autumn has come again
Though the wind still blows freely
And you are no longer here
You know what I want - if you want to find happiness
Then don't call me
Because I have nothing left, and I understand nothing now
Let's not weigh down my footsteps
Oh Heiða, you were the flood and the ebb to me
We were the most beautiful of all couples
But she was false, true, cold and warm
Yes, she was everything to me, and no words are enough
But there is one thing that is good, and that I will never hide
And no one can steal it from me
I own a free mind and in it I cherish a memory
And a certain girl dwells there
And now the leaves are falling from the trees
And they form faint paths
That I walk away from you
Autumn has come again
Though the wind still blows freely
And still I walk away from you
And though you are no longer mine
And I am sure there is no blame on you
Then I am losing myself