Paroles et traduction Stamatis Kraounakis - Ftani

Ftani

Φτάνει
Ένα τίποτα μια λέξη, ένας ήχος
Για να ξανάρθουν ζωντανά
Αυτά που νόμιζες πως είχανε πεθάνει, φτάνει

Μια μυρωδιά βασιλικού
Από παράθυρα ανοιγμένα, φτάνει
Για να με πάει πάντα εμένα
Οχτώ χρονών στην εξοχή
Πίσω απ' το σπίτι του επιστάτη
Πίσω απ' τον ίσκιο μιας ελιάς
Να μπω στου φόβου το παλάτι, φτάνει

Μια μαύρη μέλισσα χλωμή
Που να ρουφάει ηδονή
Απ' το λουλούδι που αγαπούσα, όλη τη γύρη
Μέχρι, μέχρι που το 'κανε
Στα χώματα, στα χώματα να γείρει, φτάνει

Μ' αυτό το φόβο να περνάω την ζωή μου
Πάντα, πάντα, πάντα εκεί
Πάντα, πάντα εκεί
Πάντα, πάντα εκεί
Πάντα εκεί

Ακόμα και να τυφλωνόσουνα
Δε θα 'φευγα ποτέ από το νου σου
Όλα αυτά που είδαν τα μάτια σου σα θύμηση
Σα θύμηση θα ταξιδεύουν στο ταβάνι του ουρανού σου
Πάντα εκεί, πάντα εκεί
Πάντα, πάντα εκεί

Ακόμα κι ας μας τα ξερίζωναν τα χείλη
Αυτά που άλλα έχουν φιλήσει
Την γεύση της απόλαυσης που νιώσανε
Θα την θυμόσουν ως το θάνατο
Αυτή η πρώτη σου ζωή μ' έχει νικήσει
Αυτή η πρώτη σου ζωή μ' έχει νικήσει
Πάντα εκεί

Φτάνει
Ένα τίποτα μια λέξη, ένας ήχος
Για να ξανάρθουν ζωντανά
Αυτά που νόμιζες πως είχανε πεθάνει, φτάνει

Μια μυρωδιά βασιλικού
Από παράθυρα ανοιγμένα, φτάνει
Για να με πάνε πάντα εμένα
Οχτώ χρονών στην εξοχή
Πίσω απ' το σπίτι του επιστάτη, φτάνει

Μ' αυτό το φόβο να περνάω την ζωή μου
Πάντα, πάντα, πάντα εκεί
Πάντα, πάντα εκεί
Πάντα, πάντα εκεί
Πάντα, πάντα εκεί

Πάντα, πάντα εκεί
Πάντα, πάντα εκεί
Πάντα, πάντα εκεί
Πάντα

Достаточно

Достаточно
Одной малости, слова, звука,
Чтобы снова оживить
То, что, как ты думала, умерло, достаточно.

Запах базилика
Из открытого окна, достаточно,
Чтобы вернуть меня
В восемь лет, в деревню,
За дом смотрителя,
В тень оливы,
Войти во дворец страха, достаточно.

Бледная черная пчела,
Что пила наслаждение
Из цветка, что я любил, всю пыльцу,
Пока, пока он не
Не склонился к земле, достаточно.

С этим страхом я проживу свою жизнь,
Всегда, всегда, всегда там,
Всегда, всегда там,
Всегда, всегда там,
Всегда там.

Даже если бы ты ослепла,
Я бы никогда не покинул твой разум.
Всё, что видели твои глаза, как воспоминание,
Как воспоминание, будет путешествовать по потолку твоего неба,
Всегда там, всегда там,
Всегда, всегда там.

Даже если бы наши губы искорежили
Тех, кого целовали другие,
Вкус наслаждения, что они испытали,
Ты бы помнила до самой смерти.
Эта твоя первая жизнь победила меня.
Эта твоя первая жизнь победила меня.
Всегда там.

Достаточно
Одной малости, слова, звука,
Чтобы снова оживить
То, что, как ты думала, умерло, достаточно.

Запах базилика
Из открытого окна, достаточно,
Чтобы вернуть меня
В восемь лет, в деревню,
За дом смотрителя, достаточно.

С этим страхом я проживу свою жизнь,
Всегда, всегда, всегда там,
Всегда, всегда там,
Всегда, всегда там,
Всегда, всегда там.

Всегда, всегда там,
Всегда, всегда там,
Всегда, всегда там,
Всегда.