Stavento feat. Kostas Hatzis - O Kaliteros Mou Filos - traduction des paroles en anglais

Paroles et traduction Stavento feat. Kostas Hatzis - O Kaliteros Mou Filos




O Kaliteros Mou Filos
My Best Friend
Όπως και τότε, έτσι και τώρα
Just like back then, so it is now
Ίδια ρουτίνα σ′ όλη τη χώρα
Same routine throughout the land
Σ'όλο τον κόσμο, σ′όλη την πλάση
Across the world, across creation
Η μοναξιά δε λέει να χάσει
Loneliness won't give up
Όλοι οι ανθρώποι τρέχουν να φτάσουν
All people rush to reach
Ότι γυαλίζει, τι κι' άμα χάσουν
Whatever glitters, even if they lose
Στο δρόμο όνειρα, ήθη κι' αξίες, περισπωμένες χαμένες κι′ οξείες
Dreams, morals and values on the road, distracted, lost and sharp
Περιστρεφόμαστε, έτσι είναι Κώστα
We're spinning, that's how it is, Kosta
Όπως τα είπες, όμως τα πόστα
As you said, but the posts
Όπως και τότε, έτσι και τώρα
Just like back then, so it is now
Ίδιοι τα έχουν, ίδια η μπόρα
They have the same, the same storm
Ίδιοι οι ανθρώποι, δε λένε ν′αλλάξουν
The same people, they don't change
Ακόμα σφάζονται, δε λένε να πάψουν
They still slaughter each other, they don't stop
Ίδιος κι' εγω, κι′ η ντροπή ξεχειλίζει
The same me, and shame overflows
Η μοναξιά πιο έντονα μυρίζει
Loneliness smells more intense
Είχα που λες κι εγώ έναν φίλο
I had, you see, a friend
Έναν αλήτη γέρο σκύλο, έναν αλήτη γέρο σκύλο
A vagabond old dog, a vagabond old dog
Που μου τον πήρε το εκατό.
That the hundred took from me.
Έξω πολλά σκυλιά γυρίζουν
Many dogs roam outside
Κάτι σκυλιά που δε γαβγίζουν, κάτι σκυλιά που δε γαβγίζουν
Some dogs that don't bark, some dogs that don't bark
Και περπατούν στα δυο.
And walk on two legs.
Είχα που λες κι εγώ έναν φίλο
I had, you see, a friend
Που τα σκυλιά τον λέγαν σκύλο,
Whom the dogs called a dog,
Που τα σκυλιά τον λέγαν σκύλο
Whom the dogs called a dog
Γιατί του έλειπε η μιλιά.
Because he lacked speech.
Του' λεγα τα παράπονά μου,
I told him my complaints,
Πόσο ματώσαν την καρδιά μου
How much they bled my heart
Πόσο ματώσαν την καρδιά μου
How much they bled my heart
Τα δίποδα σκυλιά.
The two-legged dogs.
Ψεύτικε ντουνιά τι απονιά
Fake world, what cruelty
Κρύβεις και τι πόνο
You hide and what pain
Γύρω μου πολλοί κι′ ένα σκυλί
Many around me and one dog
Μ'αγαπούσε μόνο
Loved me only
Ψεύτικε ντουνιά τι απονιά
Fake world, what cruelty
Κρύβεις και τι πόνο
You hide and what pain
Γύρω μου πολλοί κι′ ένα σκυλί
Many around me and one dog
Μ'αγαπούσε μόνο
Loved me only
Άνθρωποι καλωσυνάτοι
Kind people
Που απ'αγάπη ξεχειλίζουν
Overflowing with love
Και ευκαιρία δε χάνουν
And don't miss a chance
Να το διατυμπανίζουν
To trumpet it
Με ρούχα που κοστίζουν, λόγια που κοιμίζουν
With expensive clothes, words that lull
Και χρυσαφικά που το σκοτάδι σκίζουν
And gold that cuts through the darkness
Μα όταν αργά το βράδυ στα σπίτια τους γυρίζουν
But when they return to their homes late at night
Οι κάμερες κλείσουν κι′ η γύμνια τους τους θυμίζει
The cameras close and their nakedness reminds them
Πόσο κοστίζουν, σαστίζουν
How much they cost, they're shocked
Τα πάντα γύρω τους αρχίζουν να τους φοβίζουν
Everything around them begins to frighten them
Κι′εσύ ακόμα που τα μάτια σου δεν πάψαν να δακρύζουν
And you, whose eyes haven't stopped crying
Ούτε στιγμή έμοιαζες με στραβοπίνακα σε
You never looked like a crooked painting in an art gallery
αρτ γκαλερί και στη ντομ περινιόν τους κάβα
and in their Dom Pérignon cellar
Ήσουν απλά ένα μπουκάλι κρασί
You were just a bottle of wine
Πω πω ντροπή, πω πω ντροπή
Oh, what a shame, oh, what a shame
Κοίτα στη ροζ γειτονιά μας περπατάει ένα αδέσποτο σκυλί
Look, a stray dog is walking in our pink neighborhood
Άραγε ο κόσμος τι θα πει
I wonder what the world will say
Αυτός ο κόσμος που'χει κάνει ήρωες τους προδότες
This world that has made heroes out of traitors
Μπροστάρηδες τις κόττες και συνήθως
Leaders out of chickens and usually
θα τους βρεις πίσω απο πόρτες μεγάλες,
you'll find them behind large doors,
Μ′αλάνθαστες νότες και στη τιβι να σου τάζουν αλλαγή
With flawless notes and on TV promising you change
Για ένα κοσμό chantilly τους βολεύει η σιωπή
For a chantilly world, silence suits them
Δε χωράν σ'ένα κουτί, παραθύρι στη ντροπή,
You don't fit in a box, a window into shame,
Μα εσυ ακόμα εκει, να τους δείχνεις τι είναι μπέσα
But you're still there, showing them what honor is





Writer(s): Kostas Hatzis


Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.